Θα με Παρακαλάς

Part 16

Κ-"Καλά εντάξει"

.... 

Κατερίνα pov

Πήγαμε στο χωριό με την Έλλη. Πέρασα καλύτερα απ'ότι περίμενα. Πλέον έχει τελειώσει το καλοκαίρι και αρχίζει η Γ' Λυκείου. Υπέροχα. Φέτος θα τα καταφέρω και θα περάσω νομική. Θα βάλω τα δυνατά μου.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου στην κυριολεξία με το ζόρι.Όλο το βράδυ σκεφτόμουν όλα αυτά που έγιναν το καλοκαίρι. Σαν χθες το θυμάμαι. Δεν έπρεπε να τον αφήσω να φύγει.

Flashback

Με έπαιρνε τηλέφωνο συνέχεια. Δεν ήθελα να τον ακούσω, ούτε να τον βλέπω ήθελα. 

Άνοιξα τα παράθυρα να αεριστεί το δωμάτιο και μπήκα να κάνω ένα μπάνιο για να χαλαρώσω. Αφού έμεινα για μια ώρα εκεί βγήκα από την μπανιέρα και τύλιξα την πετσέτα γύρω μου. Πήγα στο δωμάτιο μου. Δεν πρόλαβα να μπω καλά καλά και ένα χέρι ξαφνικά μου έκλεισε το στόμα.

Τρόμαξα πραγματικά πολύ. Αυτό το άρωμα είναι πολύ γνώριμο. Αποκλείεται. 

Π-"Σςς θα μας ακούσουν"

Κ-"Τι θες εδώ;"

Π-"Θα σου εξηγήσω τα πάντα και μετά θα φύγω." Δεν είχα και πολλές επιλογές. Κάποια στιγμή θα γινόταν. 

Κ-"Δεν έχεις πολύ χρόνο"

Π-"Εντάξει. Λοιπόν. Εκείνο το βράδυ χτύπησε το τηλέφωνο μου. Ήταν ο μπαμπάς μου. Μου είπε ότι θα γυρίσει για λίγο καιρό και μετά θα φύγει ξανά. Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο εμφανίστηκε αυτή η κοπέλα -που ούτε το όνομα της δεν ξέρω- και με φίλησε. Και τότε ήρθες εσύ. Σου το ορκίζομαι δεν ανταπέδωσα. Εσένα θέλω. Λίγες μέρες μετά ήρθε και με βρήκε. Μου είπε ότι την έβαλε ο Γιώργος να με φιλήσει για μας χωρίσει. Ένιωθε τύψεις και ήρθε και μου το είπε. Αυτά. Αντίο"

Δεν πρόλαβα να του πω τίποτα. Έφυγε. Την επόμενη μέρα έμαθα από τον Άλεξ ότι έφυγε οριστικά. 

End of flashback

Ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι θα τον ξεπεράσω και τα καταφέρνω. Είμαι δυνατή. 

Σημασία έχει ότι πρέπει να προχωρήσω.Τέλος πάντων.

Αφού έβαλα τα ρούχα μου κατέβηκα στην κουζίνα, έφαγα ένα κρουασάν και έφυγα. Σταμάτησα να πάρω την Έλλη και πήγαμε σχολείο. Αφού κάναμε τον αγιασμό, μας χώρισαν σε τμήματα και μας έδωσαν τα βιβλία. 

Μόλις τελειώσαμε ο Άλεξ μας πήγε σπίτι μου, αφήσαμε τα βιβλία μας και πήγαμε για καφέ. Καθίσαμε στο τραπέζι και παραγγείλαμε τους καφέδες. Η πόρτα ανοίγει και το χαμόγελο μου σβήνεται. Μπαίνει μέσα ο Παναγιώτης. Ναι, ναι αυτός ο γνωστός Παναγιώτης. Και δεν φτάνει αυτό, κατευθύνεται προς το τραπέζι μας με μια κοπελίτσα αγκαλιά. 

Κορίτσια όσες διαβάζετε την ιστορία μου, σας παρακαλώ ψηφίστε την κιόλας, βάλτε μου αστεράκι. Και σχολιάστε μου για να κάνω καλύτερη την ιστορία και να σας αρέσει περισσότερο.😃😉

Το  επόμενο κεφάλαιο θα είναι μεγάλο σαν αυτό ή ίσως λίγο μεγαλύτερο. 😚😜😍😘

Comment & αστεράκι 💗

Τα λέμε 😘😘

~Κατερίνα