Gerçekten şu dört ay içinde onun o mavi gözleri sonsuzluğum olmuştu.O gözlere bakınca kayboluyordum. Sen Deniz, sen benim mavim, sonsuzluğumsun...
'Sonsuza kadar birlikte yaşayalım mı? Mutlu sonumuz değil mutlu sonsuzumuz olsun. Gözlerinin mavisi be...
Bugün izmire gidiyorduk . Evlerimiz tutulmuştu. Tabiki deniz benim yanımda kalacaktı. Onu kaçıran adamların neredeyse hepsini bulmuştu adamlarım hepsini bi güzel benzerip ölümün kucağına yollamıştım ancak başta hangi piç varsa öyle bir gizlenmişti ki . Ne kimliği ne adı belliydi. Hemen bavulumu hazırladım .O sırada bora aradı. (bu arada borada onlarla yani izmiri kazanmıştı hatırlarsanız)
''Ne?''
''Sen ne güzel telefon açıyosun öyle''
''Bora uzatma kardeşim. Hazır mısın?''
''Evet hazırım. Şimdi havaalanına geçicem.''
''Tamam bende denizi alıp geliyorum''
''Tamam''
Telefonu kapattım ve denizin odasına ilerlemeye başladım. Kapının kulpunu indirdim ve içeri girip kapıyı kapattım. Kalbim orada yatıyordu işte. Saçları dağılmıştı yastığa ve kokusu sarmıştı odayı. Hemen yanına gidip oturdum ve elimle yüzüne düşen saçları iteledim.
"Deniiz"
Bira kıpırdandı ama uyanmadı. Bende saçının bi tutamını alıp burnuna sürttüm. Beceriksiz bikaç el hareketiyle burnunu kaşıdı. Bu halleri küçük bi çocuğu anımsatıyordu. Kendi kendime sırıtırken bir yandan da yanağını okşuyordum.
"Maviim"
"Yaa bş da.k...A da.." gibi bişeyler geveledi ağzında.
Eğilip dudaklarını öptüm. Ve yavaş yavaş gözlerini açtı.
"Ulaş?"
"Uyanabildiniz sonunda küçük hanım"
"Bana küçük hanım deme!"
Şuan kırpıştırıp durduğu gözleri, büzdüğü dudakları ve kırıştırdığı burnuyla onu öpmemek için zor duruyordum.
Hey bi dakika!
Niye durayım ki? Zaten benim o!
Hemen eğilip dudaklarını öpmeye başladım. İlk başta şaşırsada ellerini saçlarıma koyup oda karşılık vermeye başladı. Alt dudağına küçük bir öpücük bırakıp geri çekildim.
"Hadi bakalım. Çok işimiz var. Daha evimizi temizleyeceksin kadın!"
Aslında zaten evi temizletmiştim ama biraz eğlenmek fena olmazdı.
"Temizlerim ne var yani. Sonuçta bizim evimiz"
Ben bu kızı sinir mi edecektim.
Boşver! Öp gitsin!
"Senin o evimiz diyen ağzını varyaa" dedim üstüne eğilirken
"Hııı"
"Öperim"
Dudağına uzun bir öpücük kondurdum ve ayağa kalktım.
"Hadi hazırlan, kahvaltı edip çıkacağız. Annenlerle annemler havaalanında beklerler. Özel uçağımla gidicez"
"Tamam"
Deniz'den
Ulaş odadan çıktıktan sonra bavula koymayıp bugün giymek için ayırdığım şeyleri giydim.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
