Chapter 2: Overcome

29 2 0
                                    

Ang sakit ng ulo ko parang hinampasan ng matigas na metal. Ang hapdi. Pati na rin ang buong katawan ko na hindi ako makagalaw Kahit Anong times na try ko hindi parin , maybe it is just because of sleep paralysis nang dahil na Rin sa nangyari. Parang nasa kama ako Ang lambot at baka naman may nakakita sa akin .

Wait what Am I Alive?.
Akala ko katapusan ko na.

The scars are gone quickly.

I think nasa Hospital ako.

Pinilit kong gumising but my vision is blur so I can't see them clearly And i hear them talking to each other or maybe just discussing , Hindi ko sila matrace .Dahil na Rin sa negative effect na nangyari Kaya ganun.

Tiniry Kong mabuting tingnan sila.
Parang may dalawang lalaki at isang babae, parang sila ay nasa mid 40's or 50's sa pagitan nila or maybe my calculations is wrong and so I can't concentrate harder but maybe I should try to hear them pero I failed.

So I kept practicing to move myself and even it hurts tiniis ko, Napansin ko na nakasuot na Rin ako ng Black t shirt at linen short.

Sinong Nagsuot sa akin, baka may pagnanasa siya na sirain ako ,
DAMN THOUGHT. Hindi ko na siya pinansin.

And Finally may nakapansin sa akin.

My vision is back.

"Gising na siya , Mr and Mrs Prescott"
Lalaking matigas Ang boses at Ang hot ng katawan nasa 35 siya , may balbas sa kaniyang mukha.

"Oh , that's a great news "
Papa ko , parang namumutla siya , I think galing sa work Kaya ganun.

Tumabi ang mom ko at hinaplos niya Ang aking ulo at nagsalita.

"Sidney, darling what happen to you ?"
Sad voice Ang Tone ng mama ko
At namumutla Rin just like my father

"Ma, Hindi ko Alam Basta nakaramdam nalang ako ng may bumagsak na meteor, Hindi ako nakaiwas nang agad-agad "

Ayokong mag alala mama ko sa ganitong sitwasyon. And my mom starting to analyze something .

"Diba Frederick , kanina natin ito napanood natin sa balita about 30-maximum approximately meteorites na bumagsak sa ibat-ibang country ?"
Lumingon si mama Kay papa

Lumapit Ang Papa ko sa galing sa kanyang inuupuan.

"Oo nga Elaine , kanina nga, Tama Ang pagkasabi mo"
Sabi ni Papa
At lumingon sa akin
"Okay dear , we understand Ang nangyari Kaya Wala Kang dapat ipagalala pa and gagawin namin Ang lahat para makagaling ka "

Binigyan ako ng smile ng papa ko at hinalikan Ang forehead ko

"And Sidney are you hungry ?"

"Pa ,I'm okay, nothing to worry
about "
I gave a simple smile to comfort them.

Tumayo Ang Doctor at lumapit ito sa akin . And he sits beside me .

"Sidney , aalis Muna kami , we'll go back in 5 minutes "
Mom said before they leaves.

Between Me and him , It will be going epic.
I'm started to blush when he start to talk.

"What's your feeling , Sidney?"
Asking me with his seductive purr.

I'm getting paranoid .

"I think I'm ok because your here sitting beside me.."

Wala talaga ako sa sarili ngayon

"What?"
Starting being confuse when he ask me.

Fuck! Sidney fuck! Salitang narinig sa isip ko.

"No , D-Doc , I mean I'm ok with this type of pain , I think , Yes I m ok, Can I get back home now?"
Nervously says to him

"Oh I think , it's up to you , it's your desicion , Kung Wala ka nang maramdaman , ok lang "

"Ok doc , can I ask you a question ?"

" Go ahead " he blink me and smile

"Are you single ....?"
Nadulas Kong sabi sa kanya , what the heck !.

"No, I'm getting married this July. Why are you privately asking a question like that ?" He smile approachable to me

Natunganga ako

"Any problem?"

"No , Doc , it's my assignment ,umm congratulations Doc and I have no problem at all , I'm satisfied now , ..."

Walk of shame. I give him a slight smile. So delusional.

Dumating na parents ko.

"Anong balita doc " Sabi ni Dad full of gazing in his eyes

"According to Sidney , she's better to get home and she's okay , I'll give you a dozen of medicine to stop her suffering from pain " Doctor says with his gut.

"Let's get home , my darling " mom says with her full of excitement..

"What about my home " I ask shoutingly

"Everything gonna be alright"
Dad calm me.

So my parents pay my medical bills and we're going back home , ilang araw na Rin Hindi nakakabisita sa kanila and I think I experience a little nostalgia Effect.

Malayo pa Ang bahay nila papuntang sa Forks at Hindi ko Alam Kung ano na nagyari Ang bahay ko baka Ang parents ko na nagaasikaso Doon.

Sumakay na kami sa sasakyan at bumiyahe patungong Forks.

POWERLESSWhere stories live. Discover now