Part 46

1.8K 164 22
                                    

{Προτελευταίο επεισόδιο-- το οποίο αφιερώνω στην EvaggeliaK98 η οποία μου κόλλησε το τραγούδι του επεισοδίου :P
Σας ευχαριστώ ειλικρινά, γιατί χάρη σε εσάς κατάφερα, μέχρι στιγμής, να φτάσω 5k προβολές <3  <3 <3 }

*********

Έχουν περάσει δυόμιση μήνες  από εκείνη την ημέρα που ήρθα να βρω τον Πέτρο στο σπίτι του και η αλήθεια είναι ότι...έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Θα έλεγα ότι η ζωή μου έχει εξελιχθεί πολύ διαφορετικά από ό,τι περίμενα. 

Με τον Πέτρο είμαστε και πάλι μαζί. Ενάμιση περίπου μήνα μετά την κηδεία της μητέρας του, μου ζήτησε να βγούμε για φαγητό και εγώ δέχτηκα. Δεν ξέρω πώς...αλλά εκείνη την νύχτα γίναμε και πάλι ένα. Τον ένιωθα πολύ κοντά μου...αισθάνθηκα τον Πέτρο μου  και πάλι. Τους τελευταίους μήνες τα πηγαίνουμε πολύ καλά. Κάνουμε και οι δυο υποχωρήσεις με τη δουλειά και έτσι έχουμε περισσότερο χρόνο για να βλεπόμαστε. Του ζήτησα να το πάμε αργά, καθώς, δεν ήμουν τελείως έτοιμη. Όπως και να έχει...είμαι μαζί του.

Όσον αφορά εκείνον...υπάρχουν στιγμές που έρχεται στη μνήμη μου χωρίς να το θέλω. Κάποιες μέρες, άθελά μου...τον σκέφτομαι. Δεν ξέρω τι κάνει...αν είναι καλά...δεν ξέρω τίποτα για εκείνον. Με  έχει ξεχάσει; Βρήκε κάποια άλλη; 
Αυτά τα ερωτήματα...δε θα έπρεπε να με βασανίζουν. Δε θέλω να με βασανίζουν ερωτήσεις που ξέρω ότι δεν πρόκειται να απαντηθούν.

Με τον Πέτρο καθόμαστε στον καναπέ του σπιτιού μας και βλέπουμε ταινία. Με έχει πάρει αγκαλιά και με ταΐζει ποπ κορν. Είμαι καλά μαζί του. Άλλωστε...αυτό δε ψάχνει μια γυναίκα σε έναν άνδρα; Κάποιον να την αγαπά και να την φροντίζει; Γιατί να μην είναι ο Πέτρος ο κατάλληλος; 

"Έι! Φέρε μου το ποπ κορν!" του λέω καθώς είναι έτοιμος να το καταβροχθίσει. 

"Ξέχνα το! Είναι δικό μου!"

"Έλαααα Πέτρο, σε παρακαλώ, είναι το τελευταίο!!" του τονίζω καθώς τον πλησιάζω για να του το πάρω. Τρελαίνομαι για τα ποπ κορν. Δεν υπάρχει περίπτωση να τον αφήσω να μου φάει το τελευταίο.

"Αν το θες τόσο πολύ, μολών λαβέ!" μου αποκρίνεται με ένα πονηρό υφάκι. 

"Μη μου αρχίζεις εμένα τα αρχαία...δώσ'το μου!"

"Όχι". 

Τον πλησιάζω ακόμα περισσότερο και εκείνος τείνει το χέρι του με το ποπ κορν προς το στόμα του. Βάζει το ποπ κορν ανάμεσα στα χείλη του και έχοντας φτάσει σε σημείο αναπνοής από εκείνον, ορμάει στα χείλη μου και, αφού μου δώσει το ποπ κορν, αρχίζει να με φιλάει δυναμικά και παθιασμένα. 

Two Months In New YorkΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα