ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Κ.52 Είναι έγκυος η Δέσποινα.

Ερμής: Τι έγινε ρε με αυτήν;
Τι σε ήθελε;

Γιώργος: Άστα ρε φίλε.
Άσχημα τα πράγματα.
Είναι έγκυος.

Ερμής: Τι είναι;
Σίγουρα είναι δικό σου;
Αφού έχετε χωρίσει εδώ και ένα χρόνο πως έμεινε έγκυος αυτή;

Γιώργος: Αυτό δεν το σκέφτηκα τα έχασα όταν ήμουν ότι είναι έγκυος.
Θα έμαθε ότι τα έχω με την Αφροδίτη και θα το έβαλε σκοπό να μας χωρίσει.

Ερμής: Τώρα σκέφτεσαι λογικά ρε φίλε με ποιον θα πήγε και γκαστρώθηκε αυτή ένας θεός ξέρει ε μετα έμαθε και γιά την Αφροδίτη έγινε έξαλλη.
Δεν την πάει την Αφροδίτη;

Γιώργος: Όχι γιατί συνέχεια της έδειχνα συμπάθεια όταν ήμουν μαζί της και η Δέσποινα έλεγε ότι φταίει η Αφροδίτη και όχι ο χαρακτήρας της.
Να μην συναντηθεί με την Αφροδίτη μου μόνο αυτό ζητάω αν και για να μας χωρίσει θα φέρει τα πάνω κάτω για να την βρεί και να μου την κάνει κομμάτια.
Άντε πάμε μέσα.

Αφροδίτη: Μα γιατί δεν μιλάς τόση ώρα;
Μην μου πείς ότι διάβαζες τα χείλη τους;
Αχ! Φιλενάδα μου δεν ξέρεις πόσο σε αγαπώ πολύ καλά εντάξει το ξέρεις για πέσμου τι έλεγαν;

Μαντώ: Αυτό που λέγαμε είναι έγκυος αλλά ο Γιώργος έχει χωρίσει μαζί της εδώ και ένα χρόνο.
Πως έμεινε έγκυος αφού τον περισσότερο καιρό είναι Ελλάδα.
Τώρα εξηγήται έμαθε ότι τα έφτιαξες μαζί του και θέλει να πάρει​το αίμα της πίσω είμαι σίγουρη γι'αυτό.

Αφροδίτη: Ναι εγώ δεν της έχω κάνει τίποτα γιατί αυτή θέλει να με πλήγωσει.
Τι θα κερδίσει με αυτό;

Μαντώ: 1: Να σε δεί να πονάς​ και να γίνεσαι κομμάτια.
Και το καλύτερο θα ξανακερδίσει.
2: Τον Γιώργο.

Αφροδίτη: Α; Έτσι λοιπόν δεν θα τα καταφέρει.
Όχι δεν θα της τον δώσω στο πιάτο είναι δικό μου.
Ας έρθει λοιπόν να με βρεί και τότε θα δεί την άλλη πλευρά της Αφροδίτης.
Η ψωνάρα που το παίζει και γκομενάρα.

Μαντώ: Είσαι έτοιμη να μπούμε στο σπίτι.
Είναι ευκαιρία τώρα που είναι όλοι μέσα.
Θα το παίξουμε αθώες και καλά αρκεί να φανούμε πιστηκές και οι δύο όσο και αν θέλουμε να τους βγάλουμε τα μάτια.

Αφροδίτη: Έτοιμη πάμε.
Θα μείνουν κάγκελο όταν θα μας δούν μαζί θα νομίζουν ότι το έσκασες από το νοσοκομείο.

Αντρέας: Σήμερα δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλά νιώθω ότι θα μάθω κάτι ευχάριστο.
Ρίτα αγάπη μήπως είσαι έγκυος;

Γιώργος: Τι;
Τι στο διάολο γίνεται όλες μένουν έγκυες.
Δεν θέλω άλλο αδερφάκι πατέρα.

Ρίτα: Ηρέμησε αγόρι μου δεν είμαι έγκυος τουλάχιστον εγω.
Ποιά είναι;

Ερμής: Μία γνωστή μας από το πανεπιστήμιο στο Λονδίνο.
Με κοιτάει ο Γιώργος.
Γι'αυτην δεν λες;

Γιώργος: Ναι γι'αυτην για άλλη.
Ευτυχώς που με έσωσε ο Ερμής εδιαλλιώς θα προδιδόμουν από μόνος μου μπράβο Γιώργο θα τα κατάστρεφες με μία λέξη.
Ωχ! Πως θα το εξηγήσω στην Αφροδίτη μου.

Μαντώ: Έχει βραδιάσει και σίγουρα η μαμά μου θα ετοιμάζει το τραπέζι για φαγητό την κατάλληλη στιγμή ήρθαμε μου είχε λείψει το ωραίο φαγητό της.
Χτυπάω την πόρτα και τρέχει ο μπαμπάς μου να ανοίξει και του φωνάζει η μαμά μου πρόσεχε λες και περιμένεις κάποιον αν τρέχεις για να ανοίξεις για να μπεί η κορούλα μας φύλαξε τις δυνάμεις σου για την άλλη εβδομάδα.
Και που να ξέρες μαμά.
Έλα μπαμπά μου να δεις την κορούλα σου όρθια να τρέχει στην αγκαλιά σου.

Αφροδίτη: Η γνωστή Ρίτα αυτή και η μάνα μου δεν θα αλλάξουν πότε.

Αντρέας: Μαντώ κοριτσάκι μου, κορούλα μου, μίκρο μου πως βγήκες έξω από το νοσοκομείο;
Αχ! Μαντώ τι έκανες;

Αφροδίτη: Τίποτα δεν έκανε Κύριε Αντρέα σήμερα θα έβγαινε απλά επειδή δεν θα είσασταν σπίτι κάναμε μια βόλτα.

Αντρέας: Εντάξει Αφροδίτη μου σε ευχαριστώ για ότι έκανες.

Αφροδίτη: Τίποτα είναι η κολλητή μου μην το ξεχνάτε.

Μαντώ: Και εννοείται ότι άνοιξε την αγκαλιά του διάπλατα για να με πάρει και έτρεξα σαν μικρό παιδάκι.
Και αντίκρισα το βλέμμα του Γιώργου αλλά και του Ερμή που δεν ξέρανε τι να πουν όταν μπήκαμε μεσα.
Τι αγόρια όλα καλά;
Τους λέω και με κοιτάνε από πάνω ως τα κάτω.
Απάντηση όμως καμία.
Κατάπιαν την γλώσσα τους.
Ο Γιώργος φεύγει και πάει στην Αφροδίτη και ο Ερμής σε εμένα.
Μου ψιθυρίζει σ' αγαπώ και με παίρνει αγκαλιά αφέθηκα δεν λέω μου έλειψε αλλά έχουμε μία συζήτηση να κάνουμε εμείς οι δύο του ψυθιρίζω στο αυτί του.

Ερμής: Θα μιλήσουμε μωρό μου οπότε θέλεις εσύ.
Εγώ εδώ θα είμαι.
Θα μου το πληρώσει ο Πέτρος σε αυτό.

Μαντώ: Ούτε που να το σκέφτεσαι και τον κοιτάω με μισό μάτι.
Θα με δεις μπροστά σου.
Με κοιτάει με αυτά τα ώραια μάτια του και ένας αναστεναγμός μου βγαίνει και επαναφέρω το μυαλό μου αμέσως να θυμηθεί τι έχει γινει και ευτυχώς επανέρχεται ουφ.
Μαμά της λέω και αυτή κλαίει λες και έχει χρόνια να με δει αλλά συνέρχεται και με αγκαλιάζει και σαν κλασική μαμά στο τραπέζι όλοι αυτό πήγαινε για την Αφροδίτη που ήταν έτοιμη να φύγει και που απλά της χαμόγελα και κάθεται στο τραπέζι όλοι οι οικογένεια μαζί και πάλι.

Αφροδίτη: Είμαστε στο τραπέζι και στέλνω μήνυμα στην φίλη μου θέλει να μιλήσουμε.

Μαντώ: Και εμένα θέλει να μιλήσουμε να μου εξηγήσει λέει για το ψέμα του.