Κεφάλαιο 7

196 11 2
                                    

Μαντώ: Πέρασα πολύ ωραία.

Αφροδίτη: Και εγω.

Γιώργος: Ωραία ήταν αφού φάγαμε.
Πάμε για ποτό;;;;

Αφροδίτη: Ναι μωρό μου.

Μαντώ: Εμένα μην με υπολογίζεται θέλω να ξαπλώσω!

Γιώργος: Όπως θελεις.
Να ξέρεις ότι δεν ενοχλείς!

Μαντώ: Όχι είμαι λίγο κουρασμένη!

Αφροδίτη: Την πάμε στο ξενοδοχείο και μετά φεύγουμε εμείς.

Γιώργος: Εννοείται!

Μαντώ: Ωχ! Την κόλλησες και την φίλη μου!
Αφού έφυγαν πήγα στο δωμάτιο μου ξάπλωσα στο κρεβάτι και ξεκίνησα να διαβάζω το αγαπημένο μου βιβλίο!
Σκεφτόμουν πως θα περάσω τις επόμενες μέρες που θα είμαι μόνη μου.
Είπα στον εαυτό μου θα περάσεις όμορφα και ήσυχα σε αυτό το υπέροχο νησί.

Γιώργος: Είδες που δεν το πήρε στραβά η φίλη σου?
Όπως φοβόσουν!

Αφροδίτη: Αν το έπαιρνε δεν θα το συγχωρούσα ποτέ στον εαυτό μου ποτέ!

Γιώργος: Άδικα φοβόσουν τελικά!
Τώρα όλα τελειώσαν!

Αφροδίτη: Τι λες;;
Θα περάσει καλά αν μείνει μόνη της εδώ;;;

Γιώργος: Επιβάλλεται να περάσει!
Πρέπει να συνεχίσει χωρίς να είναι πάντα κάποιος δίπλα της!

Αφροδίτη: Ναι! Αλλά έναν φόβο εγώ θα τον έχω.

Γιώργος: Το καλό που σου θέλω είναι να μην της το δείξεις μωρό μου!
Γιατί έτσι θα μείνει για πάντα στο παρελθόν που δεν αξίζει να θυμάται!

Αφροδίτη: Μακάρι της εύχομαι ότι καλύτερο να της έρθει στην ζωή της γιατί το αξίζει.
Μετά από το κάθαρμα που την έκανε να λυγίσει σε χίλια κομμάτια.

Γιώργος: Όταν την είδα έτσι ένιωθα και ακόμα νοιώθω ένοχος που δεν την έκανα να καταλάβει ότι αυτός δεν άξιζε τον κόπο να
είναι μαζί του αν ήμουν εδώ θα ήταν όλα διαφορετικά!
Όταν μου ανέφερε το όνομά του ( Νίκος ) κατάλαβα αμέσως για ποιον μιλούσε.
Τις είπα να μην κάνει όνειρα γι αυτόν δεν αξίζει.
Και να που τελικά είχα δίκιο.
Δεν θέλω να ξανα-ζήσει πάλι τα ίδια.

Αφροδίτη: Θέλω να έχουμε και οι δύο μας θετική ενέργεια να της δώσουμε!

Γιώργος: Ναι μωρό μου!
Έλα στην αγκαλιά μου!
Το ξέρεις ότι πέρασα δύσκολα που ήμουν μακριά σου;;;

Αφροδίτη: Σίγουρα δεν γνώρισε καμία άλλη;;;

Γιώργος: Για να σκεφτώ λίγο.
Αααα! Ναι γνώρισα δύο όχι όχι τρις μπα πέντε ήταν τελικά γυναικάρες!

Αφροδίτη: Αααα! Έτσι εεεε;;;;;
Και στα μηνύματα μου έγραφες ότι "μωρό μου δεν ζω μακριά σου"!
"Μου λείπεις"

Γιώργος: Αλήθεια έλεγα!
Μ'αρέσει όταν ζηλεύεις!

Αφροδίτη: Ρε με κοροϊδεύεις;;;

Γιώργος: Ναι μωρό μου!
Σε εσένα ήρθα πρώτα αντί να πάω να δω τους γονείς μου.

Αφροδίτη: Αχ! Βαχ!
Τι θα κάνω εγώ με εσένα μου λες;;

Γιώργος: Ότι θέλεις!
Απόψε θα μείνουμε τα δύο μας!

Αφροδίτη: Εεεεεε! Θα το σκεφτώ!

Γιώργος: Τι θα κάνεις;;;
Έλα αγάπη μου;;;;;

Αφροδίτη: Έλα άσε με σκέφτομαι τώρα.

Γιώργος: Σε 5 λεπτά πρέπει να έχεις σκεφτεί!

Αφροδίτη: Γιατί;;;;

Γιώργος: Γιατί τοτε θα είμαστε στο ξενοδοχείο!

Αφροδίτη: Εντάξει το σκέφτηκα
Θα κοιμηθώ με έναν πολύ ωραίο άντρα που γνώρισα στο πλοίο!
Ήταν παίδαρος,εχει μαύρα μαλλιά και κάστανα μάτια!

Γιώργος: Ποίος είναι αυτός;;;;
Πως τόλμησες;;;
Γιατί γελάς;;;;;
Με κοροϊδεύεις;;;

Αφροδίτη: Δεν πίστευα ότι θα με ζήλευες;;;

Γιώργος: Θα σου πώ όταν πάμε στο δωμάτιο μου!

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣWhere stories live. Discover now