ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Κεφάλαιο 6

Αφού γυρίσαμε από την παραλία το μόνο που θέλαμε ήταν ένα ντουζ και φυσικά όπως θα πεί και ο αδερφός μου.
Είναι ώρα για φαγητό!

Γιώργος: Άντε ρε κορίτσια πεθαίνω της πείνας.

Μαντώ: Εεεεεε το κορίτσι ήθελε να είναι μία κούκλα απόψε γι'αυτό αργήσαμε !

Γιώργος: Αααα γιατί νόμιζα ότι θα με αφήνατε να έτρωγα μόνος μου!

Αφροδίτη: Εεεε όχι και έτσι έναν προστάτη έχουμε!

Γιώργος: Ωραία άντε πάμε τότε.

Μαντώ: Ξεκινήσαμε για την ταβέρνα
Σκεφτόμουν πολλά που θέλω να ρωτήσω τον αδερφό μου τόσα που δεν ξέρω από που να ξεκινήσω!

Αφροδίτη: Πάλι κάπου έχεις χαθεί εσύ;;;;;

Μαντώ: Σκέφτομαι να μην παραγγείλω πάλι το ίδιο φαγητό.
Φυσικά αυτό ήταν ψέματα δεν σκεφτόμουν το φαγητό αλλά τι να της έλεγα.
Τις είπα το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό.

Μαντώ: Αδερφούλη πόσες μέρες θα μείνεις μαζί μας;;;;;

Γιώργος: Τι με βαρέθηκες ακόμα δεν ήρθα;;;;;

Μαντώ: Όχι βέβαια για να ξέρω.
Που είναι το κακό;;;;;

Γιώργος: Εντάξει γιατί έχεις νευρικότητα;;;;;
Είσαι καλά;;;;;
Υπάρχει κάτι που πρέπει να ξέρω;;;;;;

Μαντώ: Όχι απλά ασχολήσε πιο πολύ με την φίλη μου παρά με εμένα που είμαι η αδερφή σου.

Γιώργος: Οκ! Πρέπει εμείς οι δύο να μιλήσουμε για να λυθεί αυτή η παρεξήγηση!

Αφροδίτη: Αν θέλετε φεύγω δεν υπάρχει πρόβλημα.

Γιώργος: Πήγαινε να παραγγείλεις και ερχόμαστε.

Μαντώ: Δεν έχω πρόβλημα να μείνει.

Γιώργος: Μωρό μέσα.

Αφροδίτη: Πηγαίνω!

Γιώργος: Πες μου τι θέλεις να μάθεις;;;;;;;

Μαντώ: Τι τρέχει ανάμεσά σε εσένα και την κολλητή μου;;;;
Χωρίς μισόλογα!

Γιώργος: Έχεις καταλάβει και το γνωρίζω πολύ καλά ότι η φίλη σου νοιώθει αισθήματα για εμένα.
Δεν θα σου πω ψέματα την γουστάρω εδώ και δύο χρόνια.
Όλο Πήγαινε να γίνει κάτι αλλά το σταματούσε,ώσπου έκανα εγώ την κίνηση μου.
Τις είχα πεί να σου μιλήσει αλλά φοβόταν την αντίδραση σου.

Μαντώ: Εντάξει με ενόχλησε που δεν ήρθε η ίδια να μου το πεί.
Αλλά θα έπρεπε να θυμηθεί ότι την θεωρώ αδερφή μου.

Γιώργος: Εντάξει μικρή το ξέρω ότι σε ενόχλησε και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή.
Δεν θέλει να χαλάσει την φιλία σας από φόβο και μόνο.
Και θα φύγω όταν φύγει και η φίλη σου.

Μαντώ: Σε δύο μέρες.

Γιώργος: Ναι ομορφιά μου.
Το ξέρεις ότι μου έλειψες πολύ αλλά θέλω όταν φύγουμε να περάσεις τέλεια και ας μην έχεις εμένα εδώ για σε προστατεύω.

Μαντώ: Αχ! Δεν έχεις αλλάξει καθόλου όλο αυτό το διάστημα που λείπεις.

Γιώργος: Εεεε! Είμαι παραδοσιακός Έλληνας εγώ!

Μαντώ: Ξέρεις πείνασα.
Γιατί αν αρχίσει να λέει για τους παραδοσιακούς έλληνες την έβαψα!
Άραγε να το ξέρει αυτό η κολλητή μου!
Θα πρέπει να την προειδοποιήσω για καλό και για κακό!

Γιώργος: Πάμε πείνασα.

Μαντώ: Μην περιμένει το μωρό σου!

Αφροδίτη: Θέλω να σου πώ....

Μαντώ: Άστο φιλενάδα.

Αφροδίτη: Μαααα!

Μαντώ: Κάτι που φαίνεται δεν χρειάζεται να μου πεις!

Αφροδίτη: Δεν με μισείς;;;
Θα είμαι πάντα η κολλητή σου;;;;

Μαντώ: Ναι βρε χαζούλα εννοείται!
Ακού τι κάθεται και σκέφτεται!
Εντάξει απλά ενοχλήθηκα που δεν με εμπιστεύτηκες.

Αφροδίτη: Άντε μωρέ έπρεπε να στο είχα πεί.

Γιώργος: Όλα καλά λοιπόν!
Τι παράγγειλες μωρό;;;;;

Αφροδίτη: Το αγαπημένο μας.
Μοσχαράκι κοκκινιστό με πουρέ!

Μαντώ: Φιλενάδα έγραψες!