Shhttt... I love you. ( DUTCH B-BRAVE FANFICTION )

Hoofdstuk 15

'Wie? Ik sla dr kapot!' Zegt Samuel.. ik begin nog harder te huilen. 'Nee Samuel dat je Dioni hebt geslagen is al erg genoeg!' zeg ik jij zucht en pakt me bij mijn armen. ' Hij verdiende het.' 'Hij verdiende het niet! Waarom zou hij het verdienen?!' Zeg ik boos. Ik probeer los te komen, maar nu knijpt Samuel harder in mijn armen zodat ik niet kan. 'Hij kustte je!' Ik denk even na om iets slims terug te zeggen. ' Ja dus wat? Is dat een probleem dan? En laat me los, je doet me pijn.' De doordringende pijn die ik in mijn armen voel is echt niet te beschrijven.. Dan buigt Samuel met zijn mond naar mijn oor. 'Je bent van mij, niemand speelt met wat van mij is.' Fluisterd Samuel in mijn oor. Ik moet er van rillen. Net als hij even niet oplet krijg ik een kans om weg te rennen. Ik ren naar binnen en naar mijn lokaal. Als ik ga zitten kijkt iedereen me aan, maar ik negeer het. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt Mirthe. 'Dat boeit je niks of wel? Achter mijn rug om zeggen dat je me niet mag en dat ik me aanstel, maar nu vraag je wat er is? Ach rot toch op Mirthe, jij weet niks van mij of van mijn problemen!' Schreeuw ik naar haar en de hele klas kijkt op.. Nu weet Mirthe niks meer te zeggen, Dioni en Noah kijken alleen maar verbaasd. 'Amber heeft wel gelijk Noah.' Zegt Noah verzichtig. 'Ja jou mag ik ook niet Noah, ik ben veel te goed voor jullie allebij!' Zegt Mirthe en ze zwaait haar haar in mijn gezicht. Ik kijk Noah even aan en lach even naar haar.

'Nog bedankt voor vanmiddag.' Zeg ik tegen Noah. 'Ach kleine moeite joh!'. Ik lach naar haar. 'Ben je nu boos op Samuel?' Ik had Noah alles verteld wat er was gebeurd. 'Ja, hij sloeg Dioni en Dioni is me beste vriend.' Noah knikt 'Inderdaad dat kon echt niet.' 

Ik plof neer op de bank... Ik pak mijn oude telefoon en kijk even of ik nieuwe appjes heb. 'Hey, ik heb mee gekregen van vrienden dat je het niet leuk vond dat ik Dioni sloeg.. Wil je praten?'  Ik zucht, zit ik net. 'Is goed kom maar hier heen, ik vind het inderdaad niet kunnen dat je Dioni sloeg.' app ik terug. Fijn dan kan ik nog even blijven zitten. 'Kun je hierkomen, ik moet oppassen op een neefje dus kan niet weg...' lekker dan.. kan ik alsnog opstaan. 'Is goed tot zooo' app ik snel op. Ik sta op en pak wat te drinken. Ik drink mijn glas water in een keer leeg , en haal dan diep adem. 

- Samuel

'Hey' Zeg ik terwijl ik de deur voor Amber open maak. ze lacht even, klopt haar voeten af op de mat en loopt naar binnen. ze is zo mooi. 'Waar is je neefje?' Vraagt Amber dan. shit. Ik doe snel de deur opslot en stop de sleutel in mijn zak. 'Je dacht toch niet dat ik ging opassen?' Even kijkt Amber me verbaast aan. 'Waarom kwam je dan niet naar mij toe om te praten?' Vraagt ze verbaast. Ik loop naar haar toe. 'Je snapt mij echt niet hé?' Zeg ik. Ik ga wat dichterbij haar staan en pak haar kin vast, ze loopt achteruit maar ze botst tegen de muur op. Ze kijkt bang. 'Je bent nu toch niet bang voor me?' Dan begint ze te lachen en schud haar hoofd. Ze wil weglopen maar ik pak snel haar heupen vast. 'Laat me gaan.' Zeg ik tegen Samuel. Dan komt er weer zo'n stomme grijns op zijn gezicht, en nu schud hij zijn hoofd. 'Begrijp je nog niet waarom ik Dioni sloeg?' vraagt hij, ik schud mijn hoofd terwijl Samuel nog steeds mijn heupen vast heeft. 'Je bent van mij, en van niemand anders..' 

hey hey

als eerste; Sorrryyyyyy voor de laatte update, ik heb niet echt een smoes ofzo maar ik had weinig inspiratie. Maar nu dacht ik zo van ja nu moet ik echt uploaden, en toen heb ik mezelf gedwongen om te schrijven dus ik hoop dat het even goed leuk is!. Dus nog een vraagje:  Wat vinden jullie als ik vanuit een ander persoon schrijf? xxxxxxxx