Benim Nekom | AkiseXMiyo

❤️10❤️

Medyada Akise ve Miyo var.

   Gelmiş miydi? Benim için? Ama hayır, o güzel yüzüne kanmayacaktım, bu sefer olmaz.
"Uzak dur." Kendimi uzağa sürükledim. Oturdu yine de yanıma. Suratıma baktı öylece:
"Miyo..."
"Önemli değil, Akise. Kızmadım. Üzülmedim de."
"Ama gözlerinin altı kırmızı..."
"Değil," avuşturdum dolu dolu olan gözlerimi. "Olmak istediğinde olursun. Karışmamın hiçbir anlamı yok. Hem aramızda hiçbir şey yok." Aman tanrım, hayır, bunu söylemiş olamazdım.
"Yok mu?" dedi sessizce.
"Var mı," dedim.
"Miyo, benim sana bir itirafta bulunmam gerek."
"Bulunma." Ayağa kalktım. "Gidiyorum."
"Gitme..." sesi hüzün doluydu.
"Tsubaki'ye koş. Onunla ol. Bana ihtiyacın yok."
"Var, lanet olsun, çok var."
"Kandırma beni." Kalbim kal diyordu beynimse git. Beynimi dinlemek için bir adım daha attım Akiseye dönmeden.
"Tsubaki ile aramızda hiçbir şey yok." Bu kadarı bana fazlaydı, gözyaşları suratıma akarken hışımla döndüm ona;
"DUDAKLARIN ÖYLE DEMİYOR AMA!" Tam ağzını açmışken tekrar konuştum;
"GİT ARTIK! YETERİNCE KALBİMİ KIRDIN! ÇIK DÜŞÜNCELERİMDEN,HAYALLERİMDEN VE DE KALBİMDEN!"
"Sus artık!" O da ayağa kalktı;
"Ben seni ilk vakitten beri seviyorum Miyo!"
N-ne...?
"Kumsaldan beri mi? Biz tam bu noktada dururken—"
"Hayır, 1 buçuk yıldır peşindeyim ben!"
"Ne demek istiyorsun Akise?"
Çok kızarmıştı suratı:
"O kartları gönderen bendim, seni her gün izleyen bendim, eşyalarını bıraktığın yerden alıp kokusunu içime çeken bendim, aylardır ve yıllardır sana deliler gibi aşık olan bendim, senin her gün beni görmeni isteyen bendim, seni her gördüğümde kızaran bendim, sana sarılmak ve daha fazlasını isteyen bendim, o son kartı gönderen bendim, ve seni sadece kendimin yapmak isteyen de bendim ve şu anda kalbini kıran ve ağlamanı sağlayan da bendim! Lanet olsun BENDİM, BENDİM VE BENDİM!" O...ağlıyor muydu?
   Duyduklarımla cidden şoka girmiştim, tek şey söyleyemiyordum.
Gerçi buraya gelmemin nedenini de unutmuştum, o kart... Hepsi Akise idi ha?
"Yani ben seni tanımazken sen bana aşıktın ha..."
"Tahmin edemeyeceğin kadar..."
"B-ben..." Ağlamaya başladım. Bana doğru bir hamle yapıp bir eliyle sağ yanağımı tuttu ve diğer eliyle göz yaşımı sildi. Onun gözlerinin de dolu dolu olduğunu görebiliyordum.
"Ağlama, nolursun, ağlama...Dayanamam..."
"Madem beni seviyordun, neden Tsubaki'yi öptün?!"
"Öpmedim ben onu! O beni öptü. Sen koştuktan sonra onu kendimden ittim ve bağırdım ona. Ardından senin peşine takıldım zaten."
İnanamıyordum. Gerçekten. Başımı salladım hızlıca 2 yana. Sordu beklenti içinde:
"Karşılık verdiğimi gördün mü ona? Gördün mü?"
"H-hayır..."
"Ben sadece seni sevdim Miyo. Seni sevdim, seviyorum ve seveceğim..."
"Ben..."
O an herşey çok hızlı gelişti.
Tuttu elleriyle 2 yanağımdan ve kendine çekti beni, yapıştı dudaklarıma.
Rüya mı görüyordum ben?
Öpüyordu şiddetle, özlemle. Sanki aylardır bunu bekliyormuş gibi. Karşılık verdim ben de.
   İkimiz de gün doğumunda hayallerimizi gerçekleştirmiştik. Ayrıldığımızda gülümsedi ve bense üzerine atlayıp sarıldım ona, o da sarıldı. İkimiz de bırakmak istemiyor gibiydik.