Medyada Akise ve Miyo var.
Saat...6! Sadece yarım saat? Üstüm iyi sayılırdı, güzeldim ehe. Hemen kapıdan dışarı fırladım. Sonra geri gelip poşetimden dondurmamı aldım.
"Erimesin zavallıcık." Dondurmayı yerken taksiyle çarşıya geldim ve 12 Market in önüne geldim. Hazır mıydım buna? Beni aylarca seven, mektupları gönderen kişiyi tanımaya, hazır mıydım? Derin bir nefes aldım. Evet hazırdım. İçeride kimse yoktu. Şaşırtıcı. Buluşma saatini 10 dakika geçirmiştim, acaba gitmiş miydi? Arkada gördüğüm bir karanlık bir odaya girdim. İçeride kimse yoktu. Sonra biri getirildi başka bir girişten. Bana göre yaşı küçük olduğu anlaşılan bir kızdı bu. Fakat karanlıktan, kimsenin suratını göremiyordum. Getirdiği kişi oraya oturtuldu ve arkadan bir kişi girdi. Tsubaki. Elinde tuttuğu mumdan dolayı görebildiğim sadece onun yüzüydü. Kişiye yaklaşarak konuştu:
"Beyaz atlı prensim..." yoksa...
Tsubaki, çocuğu kendine yaklaştırıp çok sert olduğu anlaşılan bir şekilde öptü ve bu sırada İkisine de ışığını vuran mum çocuğun kim olduğunu görmemi sağladı:
Akise Aru.
O an hissettiğim acı tarif edilmezdi. İhanet duygusu, terk edilme, reddedilme...en kötüsü de kalp kırıklığı. O anki şokla elimdeki karameli dondurmam yere düştü ve 'şlaaak' diye bir ses çıkardı ben ise bakakalmıştım. İkisi de aynı anda bana döndüler.
"Miyo!" ~Akise
Ben ise artık tutamadığım göz yaşları içinde koşarak ortamı terk ettim.
STAI LEGGENDO
Benim Nekom | AkiseXMiyo
Storie d'amoreKim olduğumu biliyor musun? Belki biliyorsun. Ben bir nekoyum. Bir zamanlar sadece nekoydum. Onunla tanışana dek. O beyaz saçlarını, kırmızı gözlerini, büyük kalbini görene dek. Artık ben sadece oyum. ~ Uzun zamandır bakıyordum ben. Onun neko kulakl...
