MPB 2: The Continuity

Chapter 29

Gian's POV

Napasugod kami dito sa Hospital dahil sa nakakabiglang pangyayari. Di ko man ang buong istorya kung bakit nagka ganun si Yana pero nag aalala parin ako sakanya. Pari yung mommy ni Essa. Nasa Hospital din sa Japan. Wth? Nadala agad nung mga kidnappers dito sa Pilipinas. Real quick. Mukhang di lang simpleng kidnappers ang nanguha kay Yana.

I can the depression from her face. Yana is still in the Operating Room.

Nakita kong tumayo si Isa at lumapit kay Essa para yakapain ito. Nagyakap silang dalawa. Pero si Isa lang umiyak. Napaka-kalmado niya pero sa mata niya halatang nasasaktan siya. A very tough woman.

Essa's POV

Kalma Essa. Kalma.

Yan ang paulit ulit kong sinasabi ko sa sarili. Ayokong magwala, ayokong umiyak. Ayokong magpakita ng kahit anong emosyon. Simula noon, natuto akong kontrolin amg emosyon ko. Kahit ang sakit sakit na.
I need to be emotionless. Ang mga hayup na Mafia Groups. Naka aligid lang sila. Naghahanap ng kahinaan ko.

Dumiretso ako sa mini church nitong Hospital para makapagdasal at makapag isip ng maayos. Nagpaalam ako kala Gian,Chase, Isa at James na doon muna ko sa mini church. Nung una, sasamahan pa sana ko ni James pero pinigilan ko siya. Dahil gusto kong mapag-isa.

Pagkaupo agad akong humagulgol ng iyak habang nakayuko.

Lord, kung kukunin mo man siya sakin. Wag mi na siyang pahirapan. She's too young. Pero sana naman, wag mo na siyang kunin. Nagmamakaawa ako. Wag niyong kunin yung nag-iisa kong anak. Yung nagpapasaya at kumukumpleto saakin.

Matagal ko na napag-isipan ang bumitaw. Bumitaw bilang Mafia Queen at ipasa kay kuya Jake. I wan't a normal life.

"Essa!" Tawag sakin ni James na naghahabol ng hininga.

"James...." Tawag ko sakanya. Sa itsura palang niya mukhang may masamang balita.

"Andun na yung doctor. Gusto namin na ikaw ang unang makaalam ng resulta. Kaya tara na!" Hinila niya ko at tumakbo kami papunta sa tapat ng OR.

"Ikaw ba amg magulang ng bata?" Bungad na tanong saakin nung Doctor

"Yes. Anong balita sa anak ko? Maayos na ba siya? Successful ba ang operation?!" Sunod sunod kong tanong.

"Yes. Stable na siya ngayon. Pero kelangan parin niyang maconfine. Kelangan niya pang dumaan sa mga test. Matindi ang tama ng bala sa likod niya pero buti nalang naagapan namin yun. Pero we cannot assure you na magtutuloy-tuloy ang paggaling niya. I'm sorry. Excuse me" paliwanag nung doktor. Sa isang banda, masaya ako kasi nalagpasan niya. Pero sa kabilang banda, hindi maganda dahil walang kasiguraduhan ang paggaling niya.

"Essa, gagawin natun ang lahat para gumaling yang inaanak ko!" Si Isa at yumakap sakin bago umiyak.

"Shshhh ang OA. Di naman patay. Iniiyakan mo. Baliw talaga. Pero of course gagawa talaga tayo paraan" ako at ingtap ang likod niya. I tried not to cry.

Pumasok kami sa private room kung saan andun si Yana. Natutulog siya.

"Should I call Nash?" Tanong ni James sa tabi ko. Tumango naman ako.

"Yea, karapatan niyang malaman" tumango naman si James at sumenyas na lalabas siya.

I look at my daughter's face. Peaceful. Painless.

"Anak, gising kana. Madaming chocolate, whip cream at strawberry sa bahay para sayo lahat yun. Tas yung hello kitty na kwarto ko. Ibibigay ko na sayo nak. Gising kana para kay mommy" sabi ko havang nakahawak sa kamay ng walang malay kong anak.

Bumukas ang pinto ng kwarto at nakita ko si James.

"Papunta na daw siya" kalmado niyang bungad saakin. Tinanguan ko naman siya.

"Asan nga pala sila Isa, Gian at Chase?" Tanong ko

"Si Isa at Gian umuwi muna para makapagpahinga at mayamaya dadalhan ka nila ng pagkain. Si Chase naman. Nagkaroon daw ng problema sa company nila kaya ayun tinawag ng daddy niya." Pagpapaliwanag niya.

"Ikaw ba James? Umuwi ka muna at magpahinga. Hihintayin ko nalang si Nash. You need some rest" sabi ko sakanya

"Pero--" pagtutol niya

"You should go James. I can handle this. Go get some rest" ako at ngumiti sakanya. Bumuntong hininga siya at lunapit sakin bago niya ko niyakap. Lumabas namab agad siya. Pero paglabas niya. Ramdam kong may papalapit na mga footsteps papalapit saakin. Nakita ko si Nash na di makapaniwala sa nakikita.

"Who did this to her?!" Sigaw niya.

"Shup up Nash. Wala ka ng magagawa. Ang nagyari ay nangyari na" kalmado kong pag awat.

"Ano ba talaga ang nangyari?" Tanong niya. Ikunuwento ko sakanya ang lahat ng nangyari. Mula una hanggang huli.

"Asan na yung bumaril?" Seryoso niyang tanong

"Nasa kamay na nila Mark at Troy. Kasama na rin ang ibang reapers sa pagpapahirap sa hayup na yun" sagot ko. "At, magbibitaw na ko as a Mafia Queen" napatingin siya sakin at ngumiti.

"Salamat naman. Malalayo kana sa gulo" nakangiti niyang sabi. Nakapagtataka.

"Nash...." Tawag ko sakanya.

"Bakit?" Lumingon siya sakin

"Aalis ka ng bansa?" Tanong ko.

"Ah. Oo. Tska napag-isipan ko na din ang mga napag-usapan natin. Kapag nasigurado ko na ng ayos na si Yana. Aalis na kami siguro 5 years? Or 3 years kami dun" paliwanag niya nag nod naman ako.

Mensahe ni Maeng,

So eto po, nakokonsensya ako kung bakit ko inilagay si Yana sa ganung sitawasyon. Masakit para isang author na ilagay sa ganung sitawasyon ang isa sa pinaka paborito niyang character.

Naka dalawang update ako sa isang gabi lang. Hahhaaha.

Salamat! Mwah!