MPB 2: The Continuity

Chapter 30

Sorry kung super late na neh? Nalibang kasi ako kay Sic Santos. Kaya yun. Tatlo sa mga libro niya. Tinapos ko sa loob ng dalawang araw. O ha? Say niyo? Hahaha.

Comment kayo ng madami para makapag update uli.

Essa's POV

Hindi ko alam kung matutuwa o malulungkot ba ko sa mga binitawang salita ni Nash.

Bumuntong hininga ako at maya maya ay gumagalaw ang mga daliri ni Yana.

"Nash!" Tawag ko kay Nash na ngayon ay nilalagyan ng mainit na tubig yung cup noodles na binili niya.

Agad naman siyang napalingon at lumapit sakin.

"Si Yana! Gising na siya! Tawagin mo yung doktor!" Bulalas ko sakanya. Agad naman siyang lumabas.

"M-mommy. I'm back" aniya na matamlay.

"Sshhh. Magpahinga ka muna anak. Tinawag na ni Daddy mo yung doctor" ako at ngumiti. Pero biglang pumatak ang luha ko kaya agad ko itong pinunasan.

"Si Daddy? Andito siya?" Tanong niya. May bahid parin ng panghihina ang boses niya.

"Oo anak. Para sayo anak. Anditp siya" ako at ngumiti ng mapakla sakanya.

Dumating na ang doctor. At simabihan kaming kelangan munang manatili dito ni Yana for 1 week. Para sa lab test. Baka daw kasi bumuka yung tama niya sa likod. Kaya dito muna siya hanggang sa makarecover. Nabigla rin kami na hindi nila natanggal yung bala sa loob ng karawan ni Yana.

"Daddy, Mommy?" Tawag saamin ni Yana na ngayon ay nakaupo pero nakasandal siya sa higaan niya.

"Why my princess?" Tanong ni Nash

"I want a family picture. Pwede ba tayong magpicture tatlo?" Aniya na para bang nagsusumamo

"Oo naman" inilabas ko ang cellphone ko at nagpicture kami

"Wacky naman!" Si Nash. Nagpacute o nagpapangit kami ng mukha. Kaya naman tawa kami ng tawa

"Kiss niyo naman akong dalawa sa pisngi ko" si Yana at ingjanda na ang camera. Walang pag aalangan naman namin siyang hinalikan.

"Kayo naman magkiss mommy at daddy!" Masayang masaya niyang sabi.

"O-okay lang ba?" Nauutal na tanong ni Nash

"Oo. Para sa anak natin" sagot ko sakanya

Nagkiss kami sa likod at si Yana naman ang may hawak ng camera nakangiti siya sa unahan habang kami sa likod ay magkakiss ni Nash.

"O dba. Hmmm. Pag galing ko dito. Ipopost ko to sa facebook ko. Madami pa naman akong likers" si Yana at humagikhik na tawa. Natawa naman kami ni Nash sa inasal ni Yana.

"Mommy. Inaantok na ko. Tska medyo masakit tong sa likod ko. Magpapahinga na po ako" siya at humiga na sa higaan niya.

"Goodnight baby" ako at hinalikan siya sa noo. Sumunod naman si Nash

"Have a beautiful dream my princess " Hinalikan din niya ito sa noo. Ipinikit na ni Yana ang mata niya at natulog.

Silence.

Yan ang nanaig sa buong kwarto.

"Nash. Hindi ka ba hahanapin ni Yna?" Pambasag ko ng yelo na pumapalibot saamin

"Alam niya ang nangyari. Kaya maiintindihan niya kung hindi ako makakuwi" sagot niya

"Pwede ka naman ng umuwi muna at ako ang magbabantay kay Yana. Kaya ko naman" sambit ko

"No. Mananatili ako dito. Hanggat di pa gunagaling si Yana" giit niya. Napangiti naman ako sa hindi malamamg dahilan.

----------------------------------

Nagising ako sa yugyog ni Nash sa tabi ko

"Oh? Bat ba ang likot mo?" Tanong ko. Napansin ko ding maliwanag na

"S-si Yana" nanginginig niyang sambit. Napabalikwas namanagad ako.

"A-anong nangyari?" Naiiyak kong tanong

"Ayaw niyang gumising" nanginginig padin ang boses niya. May napansin akong dugo sa gili ng bed sheet na hinihigaan ni Yana.

"Na-nash? B-buhatin mo si Yana" this time napaiyak na ko. Agad agad namang sinunod ni Nash ang sinabi ko. Pag angat palang ng kaunti ng katawa ni Yana.

Dugo. Puro Dugo ang likod niya.

"Yana!" Bulalas ko. Nakita ko yung reaksyon ng mukha ni Nash. Gulat siya. Muli nitang inglapag si Yana at napatakbo si pintuan at nagsisigaw na humihingi ng tulong.

"'Yana please. Wake up. Lumaban ka. Don't leave us. Please. Hindi ko kaya na yung kaisa isang tao na bumuo uli ng buhay ko ay mawawala pa. Please. Iiyak sila Lolo at Lola mo. Mga Tita at Tito. Si Daddy mo. Mga kaibigan mo.  Lalong lalo na ako. Yana. Baby ko. Kagabi lang ang saya saya natin. Tapos ano to? Ang lakas lakas mo kagabi eh. Nagpicture pa tayo. Lumaban ka naman oh. Mahal na mahal ka namin" bulong ko sa sarili. Nagdatingan ang mga nurse at doktor.

Pinalabas muna nila ako para irevive si Yana. Nakita ko si Nash na humikbi at pinupunasan ang luba habang may kausap sa telepono.

Naalala ko sila Mom and Dad. Kamusta na kaya si Mom? Sana maayos na siya. Kasi alam ko, kapag nalaman niya to. Tiyak na ikakalungkot niya.

"Essa" si Nash na mgayon ay nasa harapan ko na. "Kaya niya yan okay?" Pagpapalakas niya sa loob ko. Pero hindi gumana. Napaiyak nalang ako bigla. I can't hold my fvcking tears!

"Papunta na sila Troy, Mark, Isa, Gian at Chase. Sinabi ko rin na sabihan yung James ata yun na magpunta dito" sabi niya saakin.

"S-salamat Nash" tugon ko sakaya.

Chloe's POV

Kasalukuyan kaming amdito sa ******* Hospital. Kasi naman si Sync. Nagpumilit pumunta dito. Pupuntahan daw niya yung papakasalan niya. Yung lagi niya atang kaskype yun. Great?! 7 years old lang yan ha? Mas nauuna pa siyang maglakad saakin at tumitingin sa mga room number napatingin siya sa may dulo at hindi ko maiwasan na nagulat dahil andun sina Essa at Nash. The heck? Aning ginagawa nila dito?

"Essa? Nash?" Tawag ko sakanila. Bakas sa mga mukha nila na kagagaling lang nila sa iyak.

"Chloe? What are you doing here?" Tanong ni Nash. Si Essa naman nakatingin lang

"Yung anak ko. Nag aya. Pupuntahan niya ata yu g Yana ba yun? Kilala niyo ba siya? Kanina pa kasi kami naghahanap eh" tanong ko sakanila. Medyo napahagulgol si Essa. Okay? Weird?

"Naasan po si Yana?" Magalang na tanong ng anak ko.

"Nasa loob. Ingrerevive ng mga doktor. Sana makayanan niya" sagot ni Nash

"Wth? Ano bang nangyayari? Nash? Sync?" Nagugulauhan kong tanong sakanila kasi di ko talaga magets hanggang ngayon.

"Mama, naalala mo ba yung batang lagi ko sayong ikukwento noon? Yung lagi kong kaskype? Yung nakilala ko sa park? Yung nawawala. Tas yun hinanap namin yung Nana niya o Lola daw niya" sunod sunod na sabi ni Sync

"So Essa? Anak mo yung andiyan sa loob ng room? Tanong ko sakanya. Tanging tango lang ingsagot niya saakin.

------------+--------------+------------

Comment ng madami para mag ud uli si Author. Hahahha. Salamat

Ps: Magtweet kayo sa twitter using the hashtag #MPB2Yana. Magkakaroon tayo ng party😊