Chapter 21

2.2K 27 0
                                    

Chapter 21

Everything was settled between Mr. Sebastian and Aldrin. Just like what the plan, we got the main goal. Napapayag namin na pirmahan ni Mr. Sebastian ang agreement, he approved to be one of the our investor.

7 days passed by so easily. It only means one thing, stay in the mansion is over. Makakabalik na kami sa normal. Hindi ko na kailangan mag-stay pa ng matagal sa mansion just to convince Mr. Sebastian to invest.

"Please, assist Mr. Sebastian with his belongings." Mula sa kinatatayuan ay naririnig ko ang boses ni Aldrin na kinakausap ang mga trabahador niya. Dala ko na rin ang gamit ko na ngayon ay inaakay ng matanda mula sa likurang bahagi ng sasakyan.

After he answered the phone call of Hyacinth last night, he never came back. I came back on my room after some minutes of waiting. Baka sobrang halaga ng pinag-uusapan nila kaya nakalimutan niyang bumalik.

Nagkibit-balikat na lang ako... until now.

Nakita ko pang kinamayan ni Aldrin si Mr. Sebastian habang tinatapik ang likod nito.

I can't stop myself admiring the smile on his lips, his eyes full of glim, while standing meters away from them. He was genuinely happy. Nakuha na niya ang gusto niya.

He might not need me after this.

Just what I thought, mali ako.

What happens in hacienda, stays in hacienda never happen.

Isang buwan na ang lumipas. He became close to me, closer to the extent that he will stay in my unit for days. And as usual, I was allowing him, just as if I had a choice.

Sometimes, I was staying in his unit if he requested me to stay. Pero madalas ay nandito na siya dumidiretso galing sa trabaho.

Kulang na lang ay singilin ko siya ng bayad sa upa o kaya ay ilipat ko na ang gamit niya dahil palagi siyang nandito.

Minsan ay nakikikain pa ng food stocks ko. Pinapalitan niya rin naman dahil every week ay nag-uutos siya sa mga tauhan niya para mag-grocery. Magugulat na lang ako may groceries na nakabalot sa labas ng pinto ko. I told him not to do it because it's totally fine on me. Hindi ko naman madalas maubos ang mga 'yon at minsan ay na-expired na lang dahil hindi ko naman kinakain. Pero patuloy parin siya sa pagpuno ng mini pantry ko sa condo.

He didn't want me to skip meal.

I don't know what to call this set up o kung anong mayroon kami. We're just two adults having fun.

Kung hanggang kailan ako mananatili sa ganitong sitwasyon... hindi ko na rin alam. Ang alam ko lang, whatever we called it, I was happy.

"Is there anything else you need, sir?" tanong ko kay Aldrin. He was reading files from the accomplishment report that I have submitted for this month.

"Kiss."

I swallowed the invisible lump in my throat. Inayos ang kwelyo ng suot kong formal attire.

I saw the playful grinned in his lips, watching my reaction. He pouted his lips. "I need a kiss."

Tinapunan ko siya ng tingin, warning him to stop. Buti na lang at nakasara ang pinto ng opisina niya at sound proof 'yon kaya walang ibang nakakarinig sa pag-uusap namin.

He was professional at work. He treats me as his secretary just what I told him. Kaya walang magkakahinala na may namamagitan sa'min. He's still bossy. Hindi naman mawawala 'yon sa personality niya.

Nabibigla parin ako tuwing nagbibiro siya ng ganyan. Hindi lang ako sanay. Siguro nasanay ako sa masungit, pala sigaw at bugnuting Aldrin na parang nire-regla palagi.

Love Me Harder (Contract Series #2)Where stories live. Discover now