THINKING OUT LOUD!

Babush babush kemerloo eklavush (graduate na si author edition)

Nakasalubong ni Billy si Bernard (random fact: may breed ng asong tinatawag na St. Bernard. huehue...), ang may-ari ng pet shop at ng magic friendship bracelet thingies. Sinabi ni Bernard na ibinigay daw niya 'yun dahil asocial assclown din siya nung bata siya tapos may nagbigay din sa kanya ng magic friendship bracelet thingies. Tapos bumait din siya. Moral of the story #2: Ang gamot sa social anxiety ay ang pakikipagpalit ng kaluluwa sa aso, and back again.

So, paano nga ba ako nakapanood ng palabas sa TV on a TUESDAY? Well, absent ako dahil nilalagnat ako. Dalawang araw na akong absent at graduation na sa Friday (March 21) soooooo... tama ang timing ng hindi ko pagpasok para hindi na ako mag-grad practice ng paulit-ulit at para hindi ko na malasap ang mga huling sandali ng high school life ko.

--x--

Well...

Ubos na ang appetizer, heto na ang main dish!

[dundundun]

Ladies and gentlemen, I present to you...

                                 ••.•*'*•.•*'*•.•*'*•.•*'*•.•*'*•.•*'*•.•*'*•.•• 

                  THINKING OUT LOUD: THE GRADUATION EDITION!!!

                               ¸ø•*'*•ø¸ø•*'*•ø¸ø•*'*•ø¸ø•*'*•ø¸¸ø•*'*•ø¸ 

                                      FRIDAY, 21 MARCH 2014

                                ..↕x°ˇˇ°x↕..↕x°ˇˇ°x↕..↕x°ˇˇ°x↕..↕x°ˇˇ°x↕..

                                                              .

                                                              .

                                                              .

                                                              .

                                                              .

                                                              .

                                                              .

                                                              .

 At... walang exciting na nangyari.

So, graduate na ako. Yehey. 'Yun lang naman. Maaga akong umuwi kaya 'di ko alam kung may nag-iyakan pa roon sa hall pagkatapos ng excruciatingly long ceremony. Talagang napa-isip akong "Oh holy hell, this is so anticlimactic".

Na-confiscate lahat ng pamaypay bago mag-umpisa 'yung graduation dahil pasikat ang principal at gusto niyang ipakita sa magulang na ang mga estudyante sa school namin ay hindi bata kundi robot. Tsaka wala yatang tinatamaan nung hangin ng electric fan. May nag-hyperventilate yatang estudyante dulot nung init. Pasikat pa kasi 'yung principal.

Kakain sana ang pamilya matapos nung graduation pero naligaw pa kami dahil sa driver tapos ayun napagsaraduhan na kami ng restaurant dahil late na. Nung nakahanap na kami ng kakainang resto, inaway nung nanay ko 'yung mga waiter. Syemps. Hobby ata niya 'yun. And contrary to popular belief, hindi ako natutuwa sa ginagawa niya.

===

Saturday, 2014 March 22

A day after mah graduation... hay nako. Late akong natulog kagabi *ehem* kanina kaya late rin akong nagising. Naudlot lang ang tulog ko dahil kinailangan kong uminom ng gamot.

Papasok pa nga pala ako sa Monday dahil aasikasuhin ko pa 'yung layout para sa yearbook (kasama ako sa mga taong medyo na-blackmail na sumama sa staff), 'yun nga lang e gusto ko nang tumakas/magtago at hindi na bumalik dahil ang sungit nung mga nag-uutos sa aking gawin 'yung shit na 'yun tsaka wala namang prize 'yun. I know I'm selfish but getting coerced for obviously no reward at all does not really leave a pleasant taste in one's mouth.

So, pucha. Balik pa.

Hihingian ko na lang ng picture si crush. At least sasaya ako ng bahagya for 5 seconds. Speaking of pics, uso kasi sa amin 'yung nagpapamigay ng kopya ng annual pic na may kasamang message sa likod. Kakaunti lang 'yung natanggap kong ganun, 'di ko alam kung antisocial asshole ako or tinamad lang akong manghingi. Wapakels naman kasi ako roon sa ibang tao, ba't ko sila hihingan kung 'di naman kami naging close? Sayang lang space sa wallet ko.

Parati kong naiisip na pagsisisihan ko ang hindi ko pagiging sentimental pagdating sa mga bagay na ganito. Well, naniniwala akong hindi natin dapat pinagsisisihan ang mga ginawa natin in the past 'cause we'll just be consumed by our guilt at naniniwala ako na minsan masama ring mag-infer kung future ang pinag-uusapan.

--x--