Please, Be Mine!

Chapter XV- Sweet-Bitter

(ang chapter na to ay para kay Saltik=D sobra mo akong pinapatawa. WHAHAHHAHAHAHHAHAHAHAHHAHAH:])

*DENISE's P.O.V*

Shot across his face was the remarkable pain and remorse. 

Anong ibig sabihin nun? Nagsisisi siya? Ano, ayawan na?

"HOY GILBERT!"

Psh. Inis na talaga ako. Binato ko sa kanya yung unan, pero hindi niya man lang sinalo. Parang anlalim ng iniisip ng gago.>_<

....

...

..

.

Haayy talagang walang kibuan?? Aba't tinapos ko nga agad yung call tapos siya naman itong parang na-estatwa na lang sa pagkakahiga??? Lokohan ba 'to???

"OYYY GILBERT NGA KASIIIII!"

Dun lang siya parang natauhan. Mukhang hobby niya na nga talaga ang maging tanga...

"Oh, Im sorry babe. Ayy nga pala, I gotta go. May aasikasuhin pa ako sa hospital."

He said those words in such a hurried manner. Nagsasalita nga siya habang hinahagilap niya yung mga damit niya. Na-badtrip ako. Wala man lang afterglow...

Oo nga ano? Napakawalang-hiya talaga ng lalaking to.

"Denise, what's with that look?"

Ay putang-ina. May gana pang magtanong ang gago.

*rolleyes

Sensing my irritability, he sat on beside me with only his pants on. Then he cupped his face and explained his goddamn reason...

"Look, kelangan ko na talagang umalis. Im sorry I can't stay longer. Don't worry, I'll be telling my personal assistant to help you find the wedding planner, tapos saka na lang tayo magsisimulang kumilos ng mga kelangan sa wedding OK?"

Eh gago ka naman pala e. PA mo na lang kaya ang pakasalan ko? Tutal duda ko naman siya yung makakasama ko throughout the course of planning this crap.

Pero hindi ko sinabi yun, I want my silence to kill him.

...

"Babe don't make this hard for me, please..."

Hard? Hard-hard mo noo mo! Demonyo ka! Ikaw ang gumagawa ng sarili mong sakit ng ulo! Grrr

He moved to get his shirt and wear it without loosing his contact on me. Well, kahit naman hindi ko siya tinitingnan, I can sense na he's staring at me intently. Shemay, pagtumingin ako sa mga mata niyan, sure ako na titiklop na naman ang beauty ko!

*pokerface*

He tried to kiss me on the lips pero iniwas ko ang mukha ko...

Making him kiss my neck instead.

Syempre nagwala ang hormones ko, pero pagtitimpi pagtitimpi. Aba, kelangan ko na pala ngayong i-practice ang mga virtues na natutunan ko sa Christian Living Education!

O___O

And now what?

His kisses went deeper and hungrier than the smack he laid on my neck. His hands started to roam on my body. Heck, even if I am still tucked under the covers, I can still feel the heat his palm getting into my being.

asdfghjkl;'

His mouth started to trace my shoulder blades, then caught the peak of my covered treasure...

"Arrgh, you know what, Denise? I think I just changed my mind."

*TRISTAN's P.O.V.*

Wew, may Point of View pa ako dito? Akala ko tuluyan na akong binura sa eksena ng author e. 

Anyways, ayun nga, so, dadalawin ko dapat ngayon si Denise...

Bakit?

Simple lang, para magtapat.

Mahal ko naman kasi yung babaeng yun e, kaso palagi lang akong naduduwag. Ewan ko ba.

Pero, mali yata yung tiempo ko...

Kaya pala todo pigil si manang at Cleng-Cleng dahil nasa alanganing posisyon si Denise...

Well, I saw them kissing each other passionately.

Now, I guess, it's time to move on.

Saklap naman. Di pa nga nagiging kami moving on na? Astig ah!

Sadista ang kung sino mang may gawa ng storyang to! Ansama mo sakin!