She's Proud Of Being A Nerd [Completed]

chapter 27 - accidentally heared

Dumukdok ako sa desk at saka pumikit.

Then dinalaw na ako ng antok.

_____

(Adrian's POV)

        nagluluto ako ng sinangag. Syimpre tinuruan ako ni lorraine. Last time kasi palpak.

         Nilagyan ko ng margarine saka nilagay na sa dalawang pinggan.

    Pabalik na ako ng makita ko syang tulog.

      Umupo ako at inilapag muna sa desk nya yung pinggan.

Saka hinawi ang buhok nya.

      "If you know how much I love you lorraine. And im jealous whenever your near from that caleb. I really am. Kelan pa kaya ako makakapag confess sayo?" Napangiti nalang ako. Mukha syanh anghel na nahulog mula sa langit. Ang aliwalas ng maganda nyang mukha.

Oo, noon paman... Mahal ko na sya. Bat d ko pinapalabas? Huh, who am i? Im just her bestfriend! Nothing more. Ayokong magising sa katotohanan na kaibigan lang ako sa kanya kaya hnd pa ako umaamin. Baka mas lalong mahulog pa ako sa kanya.

        Madalas. Madalas akong nagseselos kasi alam kong magkasama nanamn sila ni caleb. Bwesit yung lalakeng yun. Masyadong paepal.

      Sinaktan nya si lorraine.

     Ang sarap nyang sapakin. At ipakita kung gaano kasakit ang naramdaman ni lorraine.

      "I just want you to be happy in my side. But I cant, i cant because your always with that man. I dont need your attention. I just need your love."

        "Sometimes I wish I could tell you my hidden words. Words that I cant tell you now. Sana... Ako nalang, sana."

Binuhat ko sya ng pang bridal saka inihatid sa kwarto nya.

Hnd siguro to nakatulog kagabi. Kanina pag gising ko... Yung feeling na may kakaiba sa labi mo.

    Parang namumula sya at feeling ko nagalaw 

Tinitigan ko lang sya hanggang sa maalala ko palang may pupuntahan pa ako.

 

______

(Lorraine's POV) 

      Nung marinig kong umalis na ang sasakyan nya. My tears fall like a rain.

He love me... He love me more than a friend!

Why can he easily keep that,as long as now?

     Napahagulhol nalang ako. All this time hes keeping his secret in front of me?! How can he do that?

That story?.... Its like the scenario as now?

Unbelievable.

I dont really know what im gonna do. I dont know how to face him. I dont really know.

Damn.

       
       Ang sakit sakit. Why did he just keep it!! Pwede namn nyang sabihin eh, tutulungan ko sya!

____

      Nung makauwi sya kinalma ko ang sarili ko at nagpanggap na bagong gising saka lumabas sa kwarto ko.

       "Adrian... Pwede umuwi ka muna ngayon? I want to be alone just a few weeks please?" Sabi ko saka hinilot ang ulo ko.

Hnd ang ulo ko ang masakit  ang puso ko!

        "Ahm... Cge pero gusto mong pumunta sa hospital?" Umiling nalang ako. Tumango nm  sya at nag impake saka nagpaalam then umalis na sya.

Good bye for now adrian. Bestfriend.

      
_____

Nag uniform na ako saka pumasok sa kotse ko. Senior high na ako ngayon.

       Naka black longsleeves ako at pulang blaser. Pula at itim na checkered skirt. Black knee sock at black school shoes. Naka messy bun rin ako 

School...

As usual pinagtitinginan nanamn ako.

      Hays. D ko na pinansin, nagpatuloy nalang ako sa paglalakad saka pumasok sa magiging room ko. Kaklase ko si caleb. Argh! Bat yun pa ung naging section ko?! Bwisit!

       Pumasok na ako dun. Mabuti at wala pasya.

Napa facepalm nalang ako dto rin pala mag aaral si adrian. Pero mabuti narin un at sa ibang section sya.

       "Hoy! Ako nakaupo dyan.." Napatingin ako sa nagsalita babae sya...

Hmm.  Wait this bitch is familiar..

Oh I remember...

Shes alessandra.