Coraz częściej zostaję sama. Coraz częściej ludzie zostawiają mnie samą. Odwracają się i odchodzą... Zamykają za sobą drzwi, a ja czekam, czekam, aby te drzwi otworzyć, aby ich znowu ujrzeć.
Zostaję sama pośród czterech ścian, pośród luster odbijających moją zniekształconą duszę. Zostaję sama ze swoimi parszywymi myślami, które stają się coraz głośniejsze, coraz bardziej uciążliwe.
Coraz częściej zostaję sama, boję się, iż któregoś dnia zostanę samotna.
YOU ARE READING
Untitled
Short StoryChore myśli chorego umysłu. Wszystko to, co nigdy nie będzie niczym więcej aniżeli jedynie zbieraniną słów pisaną w amoku o trzeciej nad ranem.
