*1 μηνα μετα*
Ξυπνάω από το κλάμα του μικρού μου. Σηκώνομαι να παω να δω τι θέλει.
-Μωρο μου μηπως θες να πάω εγω;
Με ρωταει μισοξυπνημενος ο Jackson.
-Οχι αγάπη μου. Σηκώθηκα ηδη.
Παω στο δωματιο του μικρούλη μου που κλαίει γιατι οπως ανακάλυψα πειναει. Καθομαι να τον ταίσω αλλα χτυπαει το κουδούνι. Ποιος είναι πρωι πρωι; Ουτε 9 δεν εχει παει ακομα.
-Παω.
Ακούω τον Jackson να φωνάζει και τον ευχαριστώ απο μεσα μου. Ακουω για λιγο φωνές στην εισοδο αλλα υποθέτω θα ειναι ο πατερας μου. Η πορτα του παιδικού δωματίου ανοιγει απότομα και συγκλονιζομαι.
-Τι θες εσύ εδω;
-Εγω; Εγω τι θελω εδω ή αυτος;
-Adam ηρέμισε. Ο Jackson συζεί μαζι μου και με βοηθάει με το μωρο.
-Μήπως... Λεω μηπως θα επρεπε να το ξέρω και εγω αυτο; Λεω τώρα... Γιατι... Αμ... Ναι. ΕΙΜΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ.
-Δεν εχω να συζητήσω κατι μαζί σου Adam. Μπορείς να φυγεις τωρα δεν βλέπεις οτι θηλαζω;
-Δεν ειναι κατι που βλεπω πρωτη φορα.
-Αρκετα Adam. Περιμενε την στο σαλόνι.
Ακουγεται απο πισω του o Jackson.
-Δεν θα μου πεις τι θα κανω εσύ.
-Και ομως θα σου πω γιατί εδω ειναι το σπιτι μου και θα το σέβεσαι οπως πρεπει εγω να σέβομαι το δικο σου.
Τα μαγουλα του κοκκινιζουν και τα χέρια του σφυγκονται σε μπουνιές.
-Θα ειμαι στο σαλόνι.
Ειπε χτυπώντας δυνατα την πορτα πισω του.
-Σε ευχαριστώ μωρο μου.
Ειπα φιλωντας τον.
-Μπορεις να κρατήσεις τον μικρο να πάω να δω τι θελει;
-Φυσικα.
Ειπε καθως τον πηρε αγκαλια και τον πηγαινε πανω κατω για να ρευτει.
-Εισαι ο καλυτερος.
Ανοιγω την πορτα και βλεπω τον Adam να κανει γυναικεία φωνη και να λέει είσαι ο καλύτερος.
-Γκουχου γκουχου.
-Α... Εμ... Γεια.
-Δεν ειπες οτι θα εισαι στο σαλόνι;
-Ααα αληθεια;
-Τελος παντων παμε κατω.
Παμε στο σαλόνι και καθομαστ απεναντι στους καναπεδες.
-Ακουω.
-Τι θες να σου πω;
-Γιατι εκανες έτσι οταν ειδες τον Jackson.
-Επρεπε να με ενημερώσεις Sophia. Ειμαι ο πατέρας του μικρου μου στην τελικη. Πρεπει να ξερω τι συμβαίνει στο σπίτι που ζει. Θα σου αρεσε οποτε παιρνω τον μικρο σπιτι να φωνάζω και την κοπελα μου να μενει;
-Κοιτα εχεις δικιο αλλα ο Jackson με βοηθάει σε ολα. Και επιπλέον προσπαθώ να προχωρήσω λίγο την ζωη μου. Είμαι 17 και εχω παιδι. Το να συζω δεν ειναι κατι τραγικό.
-Για μενα είναι...
Είπε ψιθυριζοντας.
Εμ... Οκαυ;
-Τελος παντων τι ηθελες σπιτι μου τοσο πρωι;
-Σημερα εχω τον μικρο το ξεχασες;
Oh Fuck. Ναι το ειχα ξεχασει εντελος.
-Φυσικα και οχι! Απλα απορω γιατι τοσο νωρις.
-Ηθελα να συζητήσουμε για τις διακοπές.
-Τι;
-Θέλω να τον παρω μαζι μου στις διακοπες αλλα αδεια απο την δουλεια παιρνω την μεθεπόμενη εβδομαδα για αλλες 2.
-Εγω εχω αυτον τον μηνα και τον επομενο μισο και τον θελω και εγω μαζι μου τι θα κανουμε;
-Που θα πατε;
-Οι γονείς μου κανονισαν να παμε οικογενειακός στην Disneyland. Είναι σαν παραδοση. Παμε καθε χρονο.
-Οικογενειακός λέγοντας;
-Εγω,οι γονεις μου, ο μικρος, ο αδελφός μου και ο Jackson.
-Μπα ανηκει και αυτός στην οικογένεια;
-Ναι ανηκει Adam!
Ειπα καπως εκρινευρισμενη τωρα.
-Θα ερθω και εγω.
-Οριστε;
-Με δικα μου εξοδα φυσικα. Δεν χανω τις πρωτες διακοπες του γιου μου.
-Τι να πω οτι θες. Θα σου γραψω σε ενα χαρτι τις λεπτομερείς και κανόνισε απο εδώ και περα εσυ.
Ουφ. Ωραία θα περασουμε και σε αυτες τις διακοπες.
Σκεφτηκα μολις εφυγε και έκατσα στον καναπέ.
Γεια σας 💘
Τι μου κανετε;
Πιθανότατα θα ειναι το τελευταίο μου βιβλίο για κάποια χρονια ή το προτελευταίο οποτε θα βαλω τα δυνατα μου να βγει πολυ καλο.
Τα λέμε στο επόμενο.
All the love
Xxx 🍓
