Güçler Okulu 4 -VEDA-

Çok Özel Bir Gün

Öncelikle yb gelmeme sebebini açıklayayım: ybyi tabletimde yazmıştım ama kaybettim şu an hala arıyorum bulunca paylaşıcam.

Bugün Düzce'ye geldim arkadaşlar. Kafamda Güçler Okulu olarak hayal ettiğim okula gidip arkadaşlarımı ziyaret ettim 2 yıl sonra...

Ilk önce bahçede Çatlak Nisa'yı gördüm. Direk çığlık attim ve o "Bağırma bağırma!" diye azarladı.

Sonra Batu'yu gördüm. O yokuş aşağı, ben yokuş yukarı koştum ve bana sarılıp havaya kaldırdı.

Sonra Barbie Ilayda'yı gördüm. Arkam dönükken koşarak sarıldı bana ve üstüme atladı.

Daha sonra Aytekin'i gördüm. Okul içinde olduğumuz için ilk sarılamadım. "Sarılıyım mı?" dedim çocuk gibi. "Gel kız gel!" dedi ve direk birbirimize sarıldık.

Gözlerim bir dolduki... Çok özlemişim be!

Peki neler mi oldu??

Ilayda, elinde alçısıyla "Bunu mu özledin?" dedi ve Aytekin'in omzuna vurdu.

Öğle arası kebapçıya gittiğimizde en son benim yemegim geldi. Batu, "Ben senin yemeğinin gelmesini beklicem Nisacım." dediğinde Aytekin'in ağzında dürümle donakalması ve "Niye ağzıma sokunca söylüyosun bunu?" demesi.

Bir o sınıfa bir bu sınıfa gidip sohbet etmemiz.

Ilayda'nın yüzüme boya sürmesi ve Aytekin'in silmesi.

Nisa'nın arkası dönükken onu saçımla korkutmam.

Ilayda'yla yapılan yüzyılın dedikodusu!

Ve okulda özlediğim daha bir sürü insanın beni sürpriz olarak karşılarında gördüklerinde verdikleri tepki!

Bayılıyorum ya... yemin ediyorum özledim burayı.

Bir kez daha o okulu ne kadar özlediğimi hissettim.

Onlar benim en sevdigim anılarım, en sevdiğim dostlarım! Daha yaşayamadığımız bir sürü anımız var ve onları çok seviyorum.