1.1

1K 53 8
                                    

Atkımı burnuma doğru çekiştirdim. Kafeyi açmak için çok geç kalmıştım. Eve geç gelmem büyük yanlıştı. Kendimi tanıtayım. Ben Kim Na-Hee. Çok arkadaşı olmayan ailesi ile ayda bir görüşen ve geçimini küçük kafesi ile sağlayan Na-Hee. Erkeklere pek güvenmem aslında. Bu yüzden erkek arkadaşım yok ama bu durumdan rahatsız değilim. 17 yaşındayken annemi başka bir adamla aynı yatakta basınca ne kadınlara ne de erkeklere pek güvenim kalmadı. Kafenin önüne gelince gururla yazan yazıya baktım.
"Chocolate cafe" Içeri geçerken yavaşça şemsiyemi salladıktan sonra içeri geçip şemsiyemi kapının eşiğine bıraktıktan sonra kabanımı ve Atkımı çıkarıp astım. Bir süre ısınmaya çalıştıktan sonra saçlarımı topuz yapıp mutfağa geçtim ve önlüğümü boynumdan geçirdim. Malzemeleri masaya koyduktan sonra kurabiye ve pasta yapmaya başladım. En zevk aldığım iş buydu. Pasta yaparken kendimi başka bir dünyada buluyordum. Aslında doktor olmam gerekirken ben o sıkıcı ve ilgimi çekmeyen mesleği bırakıp kendi çapımda küçük bir kafe açtım. Pastaya son dokunuşu yaptıktan sonra cam tezgaha dizmeye başladım.  Işim bitince mutfağı toplamaya başladım. Kapının sesiyle hızla önlüğümü çıkardım ve müşterinin oturduğu masaya ilerledim. Takım elbiseli ve koca kulaklı adam gülümseyerek bana bakıyordu. Gülümseyerek

-Istediğiniz birşey var mı Efendim?

-Sıcak çikolata lütfen.

-Peki.

Tezgaha doğru ilerleyip sıcak çikolatayı hazırladıktan sonra küçük bir tabağa çikolata parçacıklar kurabiye koydum. Masaya ilerledim ve tabağı koyunca kafasını kaldırıp şaşkınlıkla bana bakınca gülümseyerek
-Benim tercihim genelde sıcak çikolatanın yanında sıcak bir kurabiye oluyor.

-Peki denemek isterim.

Kafe dolmaya başlamıştı ve yetişmek zorlaşıyordu. Takım elbileseli ve koca kulaklı adam hala aynı masada oturuyordu ve etrafına bakınıyordu. Sinirle oflayarak siparişi götürdüm. Evet mutlu olmam gerekir birsürü müşterim var ama çok yorgundum. Sabahtan beri sipariş yetiştirmekle meşguldüm. Hava kararmaya başlayınca herkes kalkmıştı. Koca kulaklı adam hariç. Adamın yanına gidip
-Efendim bu günlük kapatıyorum.

-Ah peki yarın tekrar gelirim.

Adam gülümseyerek parayı masaya bıraktıktan sonra dışarı çıktı. Şaşkınlıkla adamın arkasından bakıyordum...

~~~

Kabul kabul bende sıkıldım bu bölümü yazarken. Bekleyin daha açılma aşamasındayız. 😊😊

~Rain~ \ Park ChanyeolHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin