Hoca Hanım|Yarı Texting

Hüzün

Ahlasdan📍

Bir hafta geçmişti ve bugün Semra annem defnedilecekti, öğlen ezanına yakın selasını ben okumuştum annemden sonra o kadar acı gelmişti ki bu ölüm, Allah'a isyan etmemek için susuyordum, Evfa gözlerimin önünde eriyip gidiyordu elinden tutup kurtaramıyordum bu acıdan. Baba demeye bin şahit isteyen o adam bebegimizi öldürmenin cezasını da ekleyerek otuz yıl hapis cezası almıştı. Cemaat toplanırken Semra annem'in tabutu da gelmiş ve musalla taşına konulmuştu. Namaz ve helalleşmenin ardından kabristana gelmiştik Evfa zor ayakta duruyordu her an bayılmak üzereydi Zeynep annem ve Alya ilgilense de aklım karımdaydı. Defnettikten sonra herkes başsaglığı dileyip dağılmıştı hızla Evfa'nın yanına gidip yüzüne bakmıştım

"İyi misin?" Dedim güçlükle çıkan sesimle, Evfa cevap veremeden yere yığılmıştı hemen kucagıma alıp arabaya bindirmiştim

"Anne biz hastaneye gidiyoruz siz eve geçin." Diyerek şöför koltuğuna oturmuştum, Esma abla, Elif, Erdal, Annem, Babam, Alya, Mirza ve Serdar'ı peşimizde bırakarak hastaneye sürmüştüm, tansiyonu düştüğü için serum takılmıştı

"Evfa, güzelim."

"İyiyim, korkma." Sesi o kadar çatallaşmıştı ki

"İyi ol." Dedim onun kadar sakin olarak

"Eve gidelim Ahlas." Kafamı olumlu anlamda sallamıştım, serumu bittiğinde hemşire iğneyi çıkartmıştı. Evfa'yı eve bırakıp camiye geçmiştim, içimde hüzün ve burukluk vardı. Evfa'yı çok iyi anlıyordum ama ne üzülme diyebiliyordum nede üzül diyebiliyordum

"Ahlas hocam." Gelen sesle gözlerimi silip arkamı döndüm

"Buyrun."

"Bizim resmi nikahımız kıyıldı da siz dini nikahımızı kıyabilir misiniz?"

"Tabi, ne zaman?"

"Bir saate kadar."

"Tamam inşaAllah, seve seve kıyarım."

"Allah razı olsun." Genç giderken bende caminin içine girmiştim, çocuklar son dersten çıkıp evlerine dagılmıştı, genç adam bir saat kadar sonra gelin hanım ve aileleriyle birlikte gelmişti

Nihayet eve vardıgımda Evfa masayı hazırlamış yemek yemek için beni bekliyordu

"Selamün aleyküm prensesim." Dedim gözlerine bakarken

"Babam'ın prensesi olamadım ama kocam'ın prensesiyim." Dedi gözleri dolu dolu etrafında dönerken

"Anne'nin prensesiydin." Dedim tereddütle ne tepki verecegini kestiremiyordum

"Canım annem." Dedi buruk gülümsemesiyle

"Yemekten sonra annemleri çagıralım mı?" Dedim gülümserken

"Olur." Dedi gözleri parlarken, bu halini çok özlemiştim. Yemek yedikten sonra birlikte sofrayı toplayıp çay demlemiştik

"Arıyorum." Dedim gülerken

"Ara." Dedi kaşlarını kaldırırken

Annem Aranıyor...

"Birşey mi oldu oğlum?" Annem'in telaşlı sesi kulagımı doldururken gülümsedim