- - -
Kervie POV
"Mommy oh" abot ko kay mommy ang isang paper bag na naglalaman ng bagong bili kong damit para sakanila Kuya Andrew at si Kuya Owen.
"Thank you nak" hinalikan ako ni mommy sa pisngi. Mommy talaga oh binibaby ako. "Oh sya magsi palit muna kayo ng damit"
"Kervie nag abala kapa" -Andrew
"Hala oh bago" -Owen
"Hala madam. Ok na po tong damit ko. Pasensya na po pero hindi ko po matatangap to---"
"Tanggapin niyo na. You are like my kids already, all of you. Mga anak ko kayo. Kaya sige na isuot niyo na 'to Andrew at Owen" nag lakad ako sa paaan ni ate Kenzie.
"Is she ok?" Tanong ko kay kuya Nathan. Hindi naman siya sumagot "Well. I need to go----" napatigil ako sa paglalakad ng nagflashback ang sinabi ni kuya Arvin saakin.
"Time is gold"
"Aalis kana ba anak?" Tanong ni mommy ng nakatingin sila lahat saakin.
"A-a-ahhh m-m-maybe---Hindi pa po" ngimiti ako. Lumapit ako kay Mommy. "Mom umuwi muna kayo, ako na muna ang bahala dito"
"Hindi na anak. Mas importante ako dito kaysa sa trabaho" nag flashed smile nalang ako tsaka umupo sa tabi tabi. Ilang oras na kami na naka upo nang hindi pa gumigising si ate. *knock*knock*knock*
Aakmang tatayo na sana ako ng "Ako na Kervie" -Kuya Rey
"Good evening po" si kuya Duff lang pala.
"Tuloy ka duff" -Mommy
"Good Eve Kerv"
"Sup kuya" bati ko.
"Good Evening po Tita Kirstine"
"Good Evening den sayo"
"Tita kamusta na si kenzie?"
"Ok lang naman siya. Sabi ng doctor na baka ngayon o bukas siya magigising, Malakas kasi ang pag palo ng lalakeng yun sa ulo ni kenzie" hindi na sumagot si kuya Duff na lumapit kay kuya Nathan.
"Bro mag bibigay lang ako ng flowers" tumango si kuya Nathan bilang sagot. Inilapag ni kuya Duff ang flowers sa bakanteng lamesa tsaka umupo na sa tabi ko. "I've search the organization a while ago and it seems like... dodgy"
"I know Kuya. Nahirapan den ako sa pag hahanap ng info nila"
"So do I" tinap ko ang balikat ni Kuya Duff "Aalis kana?" Tumango ako.
"Mommy alis muna ako"
"Sige nak. Saan ka pala pupunta?"
"Sa bahay mom"
"Sige ingat ka ha? Ingat sa daan"
"Opo ma" tumayo ako saka lumapit na sa pintuan. Pero bakit ganito ako ngayon? Mukhang hindi makagalaw ang mga paa ko.
"Bakit nak? May nakalimutan kaba?" Tinignan ko si mommy. Anong nangyayari?
"Hah? A-a-aalis na po ako---"
"NNNNNAAAAATTTTTHHHHHAAAAANNNNN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" Napatingin kaming lahat sa sumigaw. *PAK* nabigla kami nang sinampal niya si kuya nathan na katabi niya kanina pa.
Chapter 37: The Plan
शुरू से प्रारंभ करें:
