Yoruldum anne, Herşeyden herkesten,
En çokta kalbime yük olan onsuzluktan.
Bir yerde okudum ağla ki zihnini yoran şeyler gözyaşı olup temizlensin diyordu.
Ağlayamıyorum da artık.
Hissiz, tatsız, tutsuz bişe oldum çıktım,
Bana iyi gelmedi onsuzluk.
Yüreğimi yoruyor benliğimi eritiyor...
Seviyorum ilk günkü gibi...
Sevmek yetmiyor bazen,
Yüreği delik deşik ediyor,
Özlüyorum her zerremde.
Her nefes bir ızdırap şimdi bana....
Anlıyorsun değil mi anne,
Aşık olmak bu mu yani,
Hep mi acı,
Hep mi hasret....
Ölüyorum ben anne
Onsuz her dakika ölüyorum....
Miraç Emel
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKZEDE 2 #wattys2017
Poetryşiirlere son hız devam her şiirde benden ve geçmişimden bir parça bulacağınıza eminim
