BEYAZ KUMRU

29: PROVA

A little unsteady (Biraz kararsız)

Bir kaç şarkı sonra prova bitmişti.

Gruptaki çocuklar etrafımı çevreledi. Elektronik gitar çalan; isminin Timuçin olduğunu anımsadığım çocuk "Provada harika iş çıkardın." dedi.

Gülümsedim. "Teşekkür ederim."

"Cuma günü asıl sahnede görüşürüz. Öğlen ön prova burada ol."

Başımı salladım. "Tamamdır."

Diğer ikiside "Seninle tanıştığıma sevindim, Derin. Görüşürüz." diyerek sahneden indiler.

Gülümsedim ve el salladım.

Çetin sahnenin köşesinde bekliyordu ve ona doğru ilerlediğimde sırıttı. "Seni beğendiler."

"Sesimi beğendiler." diye düzeltim alaycı bir tonda.

Bizimkilerin yanına ilerledik. Yalnızca İdil ve Eren vardı. Uras bu öğleden beri ortalarda yoktu. Beliz konusunda ise nerede olduğuna dair hiç bir fikrim yoktu.

İdil sıkıca boynuma asıldı ve kıkırdadı. "Sen varya hayatımda gördüğüm en ateşli hatunsun."

Kıkırdadım. "Kes şunu! Bu çok edepsizce." diye fısıldadım. Eren ve Çetin kendi aralarında konuştukları için rahatlamıştım.

İdil koluma girdi: "Kabul et, beni seviyorsun."

"Tanrı aşkına..." Gözlerimi devirdim. "Tabiki seni seviyorum!"

Dudakları yukarı kıvrıldı. "Sana söylemiştim."

Çocukların yanındaki bar taburelerine tırmandık.

Eren sırıtarak "Sana sesinin güzel olduğunu ilk söylediğimde 'O kadar değil.' derken mütevazi davrandığını biliyordum." dedi. Üniversiteli son sınıfların partisine giderken arabasında mırıldandığım geceden bahsediyordu.

İdil "İlk resmi sahneni nerede kutlayalım?" diye sordu.

"Teknik olarak ilk resmi sahnem Cuma gecesi." Deha ile olan konuşmamın başarısızlığa uğramasından sonra pek kutlama havasında değildim. Eve gidip küvetin içine dolduracağım sıcak suyun hayalini kuruyordum. "Bir şeyler yaparız diye kararlaştırdığımızı biliyorum fakat yoğun bir gün geçirdim. Yorgun hissediyorum çocuklar, üzgünüm. Eve gidip dinlenmeyi gerçekten çok istiyorum." Ufak bir bakış attım. Çetin hayal kırıklığına uğramış gibi olmaması içimi rahatlattı.

İdil " Sorun değil. Bir gece daha eve geç girersem annem beni babama gambazlayacağını söyledi. Büyük patronu uyandırmak istemiyorum." dedi.

Eren "Bu gece ailemin evinde kalmam gerekecek. Beni özlediklerini söyleyip duruyorlar. Tek başına idare edebilecek misin?" diye sordu.

Başımla onayladım.

Çetin "Eren'le mi yaşıyorsun?" diye sordu. Şaşkındı.

Bakışlarımı kaçırdım. "Bir süre ev arkadaşıyım diyebiliriz. Ben eve çıkana kadar."

Eren "Ev arkadaşım olmandan memnunum." dedi.

"Neden ailenle kalmıyorsun?" diye sordu Çetin.

Harika! "Kendi ayaklarımın üstünde durmak nasıl bir his öğrenmek istedim." Bu kısmen doğruydu.

"Anlıyorum."

İdil: "Seninle kalırdım ama iki gündür eve gitmiyorum. Bu yüzden..."

"Sorun değil. Tek başıma idare ederim." dedim. Aslında yalnız kalmayı gerçekten istiyordum.