Chasing Cold Girl √

Chasing Cold Girl 32

"David Glees?" halos pabulong na sabi ko. Bakit nandito tong blonde nato!

"Ate?" ngumiti naman ako ng lumapit siya sakin.

"Hey! Why we're you here?" I smily said and hug him.

"ahm, I'm with my mom and dad, I left my bussiness there just to really meet my twin sister, I'm very excited." naeexcite na sabi niya.

"Pansin ko ngang excited ka tapos ang saya mo pa, well, kailangan ko ng umalis, I need to go cause I want to say sorry to my friend..." I said.

"A friend huh? Well, can I drive you where you go?" pag e insist niya.

"Sure, why not!"

After a minute nasa harap na kami ng building ni Joseph at kanina napuno kami ng tawanan at kwentuhan.

"Are you working here?" parang gulat na tanong niya ng makalabas kami sa kotse.

"Bat parang gulat ka diyan at Oo dito ako nag tatrabaho..." sagot ko.

"So pano? Salamat sa paghatid sakin bunso, bye...." nag wave na ako sa kanya at he did the same.

"David Son!" napatingin naman ako kay Glees na tinawag siguro ng papa niya. Dahil pa ako nakakalayo naririnig ko pa sila.

"Have you met your sister?"

"Well not yet dad," the rest hindi ko na narinig dahil umalis na ako. Nasalubong ko naman si Joseph na may kausap na babae na nagpakaba sakin, baka kasi..

"Sugar, thanks you came back,..." at niyakap niya ako.

"Sorry kanina sa pagsigaw ko.." habang tinititigan ko si Joseph bigla namang humagolgol ng iyak yong babaing kausap niya kanina at bigla na lang akong sinunggaban ng yakap.

"A-anak..." hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko habang pinakikinggan siyang umiiyak.

"M-maam, nagkakamali po kayo, matagal na pong patay ang magulang ko, tsaka wala akong kininkilalang magulang..." ang masayang ngiti ni Joseph napalitan ng lungkot.

"No. You are my daught--"

"Teka lang po! teka lang po ma'am ha, hindi nga ako ang anak ny---"

" Ako si Amelia C-canthou, I'm your m-mom, ikaw yong batang i-iniwan ko sa orphanage, s-sorry kong hindi kita n-nabalikan, dahil nahirapan akong mag-alaga ng bata sa p-panahong yon p-pina-alagaan kita sa mga m-madre don, pero ito ka na ngayon ang laki muna! Anak p-patawad sa laha--"

"Sorry? Patawad? Mabibilang nyo ba ang sakit na pinagdaanan ko ng maramdaman kong walang nagmamahal sakin, kalinga nyo ang kailangan ko hindi ng mga madre kaya kong sana mabuti kayong INA gumawa kayo ng paraan para maalagaan ako ng tama! Hindi yong ipamimigay na lang sa AMPUNAN! Walang magagawa yang SORRY mo sa lahat ng sakit na pinagdaanan ko! WALA!!"

"Wala akong PAMILYA! wala akong INA na inabanduna ako at mas lalong wala akong pamilya na gaya ng sayo! PATAY NA ANG MGA MAGULANG KO!!" nagsimula na akong maglakad at iniwan siyang umiiyak. Patigasan nato! Hindi ko siya iiyakan!!

"Mom are you alright?" napahinto naman ako ng marinig ko ang boses ni Glees.

"She's your twin sister Anak...." ang katagang yon ang nagpatigil saakin.

Twin sister..

Si Glees? Hindi. Hindi pa naman napapatunayan na sila nga ang magulang ko.

"Sugar, please listen to me okey, they are your parents, Amelia and Cristian Canthou and you have a twin brother David Glee--"

"Pano ka nakakasigurong sila ang magulang ko ha Joseph! Purkit pariho kami ng apely--"

"Kilala ni Sister ang mama mo! Bago ko kayo pinagtagpo ng mga magulang mo, I assure everything, sinigurado kong sila talaga ang magulang mo, pinakita ko kay sister ang picture ng mama mo at siguradong sigurado siya na siya ang mama mo, na sila ang pamilya mo, alam kong pag nalaman mong pinahanap ko sila magagalit ka! Pero sugar, I'm doing this for you.." paliwanag niya habang nakatayo sa harap ko at hinawakan ang magkabilang siko ko.

"You and me is enough Joseph, I told you na hindi ko na sila kailangan..." sabi ko sa kanya at nagbuntong hininga siya.

"For me Grees, just give them a chance, kong ayaw mo sa kanila we or I will not force you, basta bigyan mo lang sila ng pagkakataon, please.." napapikit naman ako. Pano ko ba maaayawan ang taong mahal ko kong ganito siya palagi, palagi na lang akong iniisip!

"Hay.. Okey for you..." sabi ko at ngumiti siya sabay tingin sa likoran ko and I did the same, I look at them.

Nasa isang restaurant kami ngayon with Mr and Mrs Canthou also Dave and Joseph. Habang kumakain tahimik lang ako at walang balak magsalita.

"Ahh, anak? Can I ask you if what are your favorites?" tumingin ako sa Ama ko daw. I smile slightly to him.

"Yah'"

"Wala naman akong mga paborito, lahat naman gusto ko maliban na lang sa isang pagkain which shrimp, there the time sa Orpanage, dahil yon ang niluto ni sister syempre yon din ang kakainin ng mga kapwa ko bata also me that time don ko pa nalaman na allergic pala ako don, Ayon tinakbo ako sa Ospital dahil hindi ako makahinga.." kwento ko habang nakatingin sa kanya at ngumiti naman siya ng malawak sakin.

"Really, that was sad but thank you for sharing your memories with us,.." tumango ako at tumingin kay Joseph na nakangiti rin ngayon.

"Well, Bunso?" agad na tumingin si Glees sakin.

"Yeah?" parang nasayahang sabi niya.

"So? Ano na?"

"You know I wa--"

"Tagalog please." maasar lang. Napakamot naman siya sa batok niya, nasa harap ko lang kasi siya.

"ahm, how to do this ahm, yeah, gulat din akow, we just meet at london and there ikaw pala eng long lost twin kow, so yah' I'm very happy.." nagpipigil naman ako ng tawa habang nakikinig sa kanya.

"What?" sabi niya habang may masamang tingin sakin.

"Nothing."

"Yah know 'nothing' means a lot.." sabi niya pa at napatawa na lang ako.

" Wag ka nang magtagalog! Nakakabobo ang pag pronounce mo!" sabi ko at sabay kaming lahat na tumawa sinamaan niya ako lalo ng tingin.

"ahm, anak?" nag aalinlangan na sabi ni Amelia.

"Restroom lang ako guys," at mabilis na tumayo ako.

Pagdating ko sa restroom agad na naghilamos ako, pero agad din na humukas ang pinto.

"Anak..." I look at her coldly and get my nude lipstick and put it on my lips.

"I'lldo anything please just talk to me..." tinignan ko siya sa salamin saka hinarap siya.

"Ayaw ko pong maging bastos, pero didiretsohin na pi kita, Oo I gave you chance pero para kay Joseph yon, salamat dahil nahanap niya kayo, salamat sa kanya dahil siya pa ang naghanap sa inyo!"

"Anak no! Hinanap kita, After a year binalikan kita sa ampunan at wala ka na do--"

"Yun na nga! after a year, tingin mo ilang taon? Isa?dalawa?apat? Hindi dahil sampng taon O higit pa ang iniwan at punabayaan nyo ako! Ni hinsi nyo man lang naisip na tumawag kay sister para makausap ko kayo! WALA NI ISANG PARAMDAM! KAYA WAG NYO AKONG SISIHIN kong bakit ako ganito sa inyo, YOU MADE ME LIKE THIS!" mabilis na lumabas ako at iniwan siyang umiiyak don. Wala akong pakialam!

Sa mabilis na paglalakad ko may nabangga naman ako!

"Sorry Ms-- Eliza?"