Never Ever {♥Completed♥}

H

အခ်ိန္​အားျဖင္​့ ည​ေန၅နာရီ။ တစ္​​ေန႔လံုး ​ေတာင္​တက္​ရတာ ပင္​ပန္​းလိုက္​တာ။ လြမ္​းတာက အစစ္​ပါ​ေတာ့ ပိုပန္​းတယ္​။ အဲ့​ေကာင္​​ေလးမ်က္​ႏွာကို ျမင္​ခ်င္​တာလည္​း ယြစိကိုထုိး​ေနတာပဲ။ က်​ေတာ္​ မညာ​ေတာ့ဘူး။ တကယ္​​ေျပာတာ ​ေမ်ာက္​ကိုလြမ္​းတယ္​။

မိုး​ေတာင္​ခ်ဳပ္​​ေတာ့မယ္​။ ​ေမ်ာက္​တို႔အဖြဲ႔က ျပန္​မ​ေရာက္​ေသးဘူး။ လူက ဂနာမၿငိမ္​။ ထိုင္​မရ ထမရနဲ႔။ ​ၾကည္​့မရလို႔ Yoongi​ေတာင္​​ ​ေျပာယူရတဲ့အထိ က်​ေတာ္​ ျဖစ္​ပ်က္​​ေနတာ။

"ဘာျဖစ္​​ေနတာလဲ Jeon Jung Kookရယ္​ ဖင္​ကိုမၿငိမ္​ဘူး ထိုင္​​ေနစမ္​းပါကြာ မ်က္​စိ​ေနာက္​လြန္​းလို႔"

အ​ေျပာခံရ​ေတာ့လည္​း ၿငိမ္​ၿငိမ္​ထိုင္​​ေနလိုက္​တယ္​။ ​ေမွာင္​ရီစက ပ်ိဳး​ေနၿပီ ျပန္​မလာ​ေသးတဲ့ သူတို႔အဖြဲ႔ကို အကုန္​လံုးလည္​း စိတ္​ပူလာၿပီ။

"ဆရာမ....ဆရာမ....Kim....Kim Tae Hyung...​ေပ်ာက္​....​ေပ်ာက္​​ေနလို႔...."

​ေဟာဟဲဆိုက္​ကာ အ​ေမာတ​ေကာ ​လာ​ေျပာတဲ့ သူ​ေၾကာင္​့ ပထမဆံုး ရင္​ထဲစစ္​သြားတာ ​ေပ်ာက္​​ေနတာ Kim Tae Hyungတဲ့။

"ဆရာမ က်​ေတာ္​ Tae Hyungကို သြား႐ွာလိုက္​အံုးမယ္​"

"Jeon Jung Kook!!!!"

​ေအာ္​​ေခၚသံ​ေတြ တားျမစ္​သံ​ေတြ ​ေနာက္​ခ်န္​ခဲ့ၿပီး ဓာတ္​မီးတစ္​လက္​နဲ႔ ​ေတာထဲ အ​ေျပး၀င္​ခဲ့တယ္​။ စိုးရိမ္​ျခင္​းအသိက ရင္​ထဲမွာ ဘယ္​လို​ေတာင္​ ပူ​ေလာင္​​ေစ​တာလား။

"Kim Tae Hyung!! Tae Hyung ah!!"

သူ႔နာမည္​ကို အသားကုန္​​ေအာ္​​ေခၚရင္​း မ​ေျပးရံုတမယ္​ ​႐ွာမယ္​မိတယ္​။ သူ႔ကို မ​ေတြ႕ရင္​ က်​ေတာ္​ ႐ူးမယ္​ထင္​တယ္​။ ဘာ​ေတြဘယ္​လို ျဖစ္​ကုန္​တယ္​ မသိ။ Tae Hyung Tae Hyungဆိုတဲ့ စိတ္​တစ္​ခုပဲ႐ွိတယ္​။ ဒါအခ်စ္​ဆိုလည္​း အခ်စ္​ပဲ ထားလိုက္​ပါ​ေတာ့။

"Tae Hyung!! Kim Tae Hyung!!! မင္​းဘယ္​မွာလဲ!!!"

အ​ေတာ္​ၾကာ​ေနၿပီ အရိပ္​​အ​ေယာင္​​ေလး​ေတာင္​ မ​ေတြ႕ရတာမုိ႔ ရင္​ထဲမွာ ကမၻာပ်က္​​ေနခဲ့ၿပီ။