MY SWEET TROUBLE

~Part 4~

-Ρε μαλακς Γιώργο σηκω μια.
Ο Γιώργος που ηταν καθησμενος στην ακρη τωρα σηκώνεται ενω παραπαταει και φαίνεται να μην αρέσει ούτε σε αυτον το γεγονός οτι ο αδερφός μου τον σηκώνει από την προηγούμενη θέση του.
-λεγε ρε αλεξ εχω κανει και μαυρο με κοκα
-Εισαι το 4ο μελος μας γιαυτό η αδερφή μου σήμερα θα κοιμηθεί στο δικο σου δωμάτιο. Το δικο της ακομη φτιαχνεται και εγω ρς μαλακα ξρς εχω παρεα..
Δεν ξέρω τι ακριβώς σκέφτηκε μα πλεον στο πρόσωπο του ενα αχνο χαμόγελο υπάρχει.
Παω να διαμαρτυρίθώ μα αμεσως ο Γιώργος με διακόπτει
-Οχι μς..
-οκ ρε αλεξ μεινε ήσυχος
Ο αδερφός μου νευει και απομακρυνεται.
-Τι νομίζεις πως κανεις ? Τον ρωταω καθως πλεον ειμαι σαστισμενη που θα πρέπει να περασω το βραδυ μου στο δωμάτιο του.

"δεν σε πειράζει αυτό. Σε πειράζει που εκει μεσα μπαίνουν ολες οι γκομενες του" φωνάζει μια φωνουλα μεσα μου.

-Κανω αυτό που πρέπει τωρα σκασε ενα λεπτο και θα παμε πανω.
-Παω και μονη μου ξέρω που ειναι ετσι και αλλιώς.
-ΟΧΙ ειναι κλειδωμένο μου λεει και απορώ
-Ρε μαλακα τι κόμπλεξ που εχεις εγω με γκομενες στο δωμάτιο μου παω, εσυ ολο το εχεις κλειδωμένο και δεν αφηνεις κανεναν να μπει.
-Τίποτα ρε μαλακα απλα δεν γουστάρω. Λοιπον μαγκες ταλεμε δεν νομίζω να ξανακατεβω.. Ειμαι λιωμα
-Ναι ρε αραξε Καταλαβαίνουμε έχεις να παιξεις και μπαλιτσα 😉😉

Τιι?? Τι μαλακιες λενε γαμωτο τους πανε καλα ? Με προσβαλει το γεγονός οτι νομίζουν πως θα εκανα το οτιδήποτε και ιδικά με τον Γιώργο που ειναι μαλακας!!
Δεν λεω εχει καλο σωμα.. Βασικα σωματαρα.. και απο φατσουλα κατι λεει.. Εντάξει οκ ειναι μαναρακι αλλα και παλι ειναι μαλακας.. 😬😤

Ο Γιώργος απο την άλλη φαίνεται να το διασκεδαζει αλλα κοιτώντας την έκφραση μου λεει ενα -ξερεις μαλακα πως δεν ειναι του τύπου μου

Ολοι γελανε και μετα απο μια χειραψια παμε να φύγουμε. Φαίνεται να ειναι χαλια απο τις ουσιες που κατεβαζε λιγο πιο πριν αλλά για καποιο λόγο προσπαθει να συνέλθει. Περνώντας από την κουζίνα τον βλέπω να αρπαζει απο ενα τραπεζακι εναν καπνο, με χαρτάκια και φιλτρακια και επειτα ανοίγει το ψυγείο και παιρνει 3 μπυρες.

Εγω περπαταω χωρις να του δινω σημασία και να σταματαω μα εκείνος με φτανει αρκετα γρήγορα οταν ειμαι στον διάδρομο εξω ακριβώς απο το δωμάτιο του...
-Αντε ανοιξε του λεω νιωθωντας πτωμα
-Περίμενε πρεπει να σ πω κτ
-Ωω πες μου πως δεν κρύβεις καμια πουτανα εκει μεσα παλι
-Οχι αλλα ειναι η μικρή μου αδερφή και... δεν μου πολυαρεσει να μπαίνουν αλλοι στο χώρο μου..
-κοιτα αν θες λεω στον αδερφό μου και κοιμάμαι στον καναπε..
-Πας καλα με τοσους μαλακες εδω μεσα ? Λεει ενω το πρόσωπο του στα πλαινα φαίνεται πλεον να εχει σφυχτει.
-Δεν πρόκειται να μου κανει κανεις τίποτα αραξε
-Οχι θα κοιμηθείς σε εμενα λεει και αμεσως περναει το κλειδί στην κλειδαροτρυπα
Ενα τεραστιο δωματιο βρίσκεται μπροστά μου καθως το μισο ειναι χωρισμένο με ενα τοιχο που φαναταχομαι πως η πορτα που ανοίγει την άλλη πλευρά του δωματιου ειναι η πόρτα για το δωμάτιο της μικρής του αδερφής.
Καθως κανω όλες αυτες τις σκέψεις βλέπω τη πόρτα να ανοιγει ελάχιστα και ενα μικρο κεφαλακι βγαινει εξω..