Haram Sevda.. (Düzenleniyor)

BULUŞMA GÜNÜ

Emre bu şekilde sabırla imtihan ediliyordu. Burak ise çok özlediği sevdiceğini görmüştü. Korkuyordu onu kaybetmekten.. Biri adres sorsa tedirgin oluyordu.Ya görür yanlış anlarsa ya bırakırsa diye ödü kopuyordu. Sevgisi öyle çok öyle bol ki bitmek bilmiyor mübarek 😊 Emre 1.gününü atlatmıştı. İnsan kimi sevmese onunla sınanır derlerdi de inanmazdık. Yusufla geçsin bakalım geçebiliyorsa günler...

Emre,Yusufun İzmire geçiş yaptığını bilmiyordu. Sabah şengülle burak konuşurken Şengül ağzından kaçırmıştı. Gerçi saklayacakta pek birşey yok ama neysehh..

Emre ve Burak erkenden kalkmışlardı. Daha doğrusu kaldırılmışlardı. Yusuf tepelerinde uyanın deyip duruyordu.

Yusuf: "Kalkın. Sabah namazı! Kazaya girecek bak.. Hadiiiii!!"

Bak sen şu işe hiç birbirlerini sevmeselerde namaza kaldırıyor.. Ne kadar sevmezsek sevmeyelim ama Allahın rızasından kaçmayalım.

Emre gözünün yarısını açmış Yusufun ne dediğini anlamaya çalışıyordu.

Emre: "Odandan mı kovuyorsun ne oluyor bu saatte? "

Yusuf: "Namaz. Sabah namazınız kazaya girecek kalkında kılın. Peşinizde mi koşturayım. Hem odamdan niye kovayım ki sizi dışarıda bıraksaydım çok mu rahat olacaktı içim?"

Emre şaşkın gözleriyle Yusufu dinliyordu.

Emre: "Allah razı olsun. Sen aynı duruma düşsen bizde aynısını yapardık."

Emre gözlerini Burağa doğru çevirmişti. Telefon elinde uyuyakalmıştı. Telefonu alıp biraz bakacaktı sadece.. Ekranda gördükleriyle sabah sabah duygu seli olmuştu içinde..
Aynen şöyle yazıyordu..

Burak:" Sevdalığım? 😊"

Ahiretlik sevdam(Şengül): "Efendim canımm😊❤"

Burak: "Çok özledim seni. Züleyha için vallahi çok üzülüyorum ama seninle konuşmayı çok ayrı özledim.Sen ne zaman döneceksin Ankaraya Züleyha yanlız kalmayacak mı?"

Şengül: "Bende özledim ama yapacak birşey yok o benim en yakınım.. Ben şimdi dönmem Ankaraya ama yanlız değil Züleyha merak etme"

Burak: "Nasıl.? Emreden dolayı mı ? Doğru. Emre bırakmaz ki onu yanlız.."

Şengül: "Yok emre değil. Şey yusuf izmire geçiş yapmıştı. Sonra Züleyhanın babası vefat edince tesadüf oldu. Şimdi Yusuf yanlız bırakmam diyor. Emreye belli etme şimdi öğrenmesin. Üzülmesini istemiyorum."

Burak: "Mecbur. Şuan söyleyemem zaten. Canımıniçi benim gözler kapanıyor. En güzele emansin. Dikkat et.Züleyhaya iyi bak.. Seviyorum seni🙈❤"

Şengül: "Sende Rabbime emanetsin. Emreye dikkat et. Hayırlı geceler. Sevdiceğiim bende bendeee 😊🙈❤"

Emre aşklarına olan sevgisine ayrı özeniyordu. Fakat yüzü düşmüştü. Burak hafiften gözlerini yarılayarak açmıştı. Telefonu Emrenin elindeydi. Hemen sıçradı.

Burak: "Telefonumun sende ne işi var? "

Emre: "Ne zamana kadar saklayabilirsin ki benden? "

Burak sessizleşmişti.

Yusuf banyoda üzerini değiştiriyordu hafif gelen sesler duyuyordu.

Burak: Bende ortada kaldım durdum ne yapayım ? "

Emre: "Neyse boşver. Kalk namazı kılalım. "

Namazlarını kılmışlardı.

Züleyha secdede ağlamaklı gözleriyle dua ediyordu. İmtihandı zor olacaktı ama bu acıda geçecekti.

Yusuf mesaj atmıştı.

"Hayırlı Sabahlar. Bugün bir işiniz var mı ya da birşeye ihtiyacınız?"

Züleyha tebessüm ediyordu. Gerçekten Yusuf onu mutlu ediyordu. Kendisini iyi hissediyordu.

Dışarı çıkmak istese içinden gelmiyordu. Ama Yusufu görmeden de durmak istemiyordu.

Ne cevap verecekti şimdi? Eli ayağına dolanmış içinde bir heyecan.. Ama içten içe babasının ölümüne olan burukluğu onu birtürlü kendine getiremiyordu.

Sabah Züleyha Yusuf'a mesaj atmıştı.

"Teşekkür Ederim. Birşeye ihtiyacım yok.Sadece bugün görüşsek iyi olacak müsait misin?"

Yusuf mesajı okuyordu. Çok heyecanlıydı. Ne diyeceğini bilmiyordu.

Yusuf: "Tabii. Müsaitim herzaman. Burada okuyorum artık.. inşAllah sık sık görüşeceğiz.."

Züleyha Emreyi gerçekten unutmuştu. Emre için acı ve üzücüde olsa artık Yusufun ilgisi sahiplenmesi hoşuna gidiyordu. Onu yanında görmek istiyordu. Buluşacakları yeri ayarlamışlardı.

Emreden sonraki heyecan tuhaf oluyor ister istemez öyle değil mi??

Yusuf heyecanlıydı. Direk otele gelip üzerini değiştiriyordu.Burak ve Emrede yeni gelmişlerdi.

Burak Emreye doğru bakarak sessizce fısıldamaya başladı.

Burak: "Emree. Bu hayırdır düğünü var gibi giyiniyor. Süsleniyor. Aynı kız gibi bu ne bakımdır öyle.. Hele tipine bak 😅" diyerek gülmeye başladı.

Emre: "Bir sus Allah aşkına ne diyorsun ya! Bir dur hele anlayalım ne oluyor."

Yusufa doğru yönelmişti.

Emre: "Hayırdır. Bu ne süs böylee? "

Yusuf : "Size iyi eğlenceler.."

Diyerek çıkmıştı odadan.

Emre ve Burak birbirlerine bakarak ne olduğunu anlamamışlardı.

Burak: "Ben buna çok pis illet oldum. Takip etsek çok mu yanlış olur? Hayır yani resmen bilerek yapıyor."

Emre: "Ulan bende bu çocuğun süsünün Züleyhaya olduğunu bilmezsem Emre değilim. Yürü çıkıyoruz."

Beraber çıkmışlardı. Takip edecekleri kişi Yusuftu. Yusuf bunu düşünememiş miydi sanki?

Taksiye binmiş çoktaan yol almıştı bile..

Çok heyecanlıydı. Özenle giyinip süslenmişti. Zamanlama ne kadar yanlışta gözüksede yapacak birşeyi yoktu.

Züleyha en çok sevdiği su mavisi feracesini giymişti. Eşarbının içinde pudra pembesi güller içinde onu en güzel gösteren eşarbını yapmıştı.

Geriye sadece görüşmeleri için buluşma anı kalmıştı.

Allah hayır etsin. Bakalım buluşmada neler olacak?