Çünkü Bu Benim İlk Hayatım

Bölüm 6: Tatlı korkular😁

🇬 🇺 🇳 🇺 🇳  🇲 🇴 🇹 🇹 🇸 🇺🧚🏻‍♀️

Bekliyorum

Öyle bir havada gel ki,

Vazgeçmek mümkün olmasın.

Orhan Veli Kanık✌︎︎

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Çalan alarm sayesin de uykumdan uyandım. Gözlerimi ovuşturup yatağımda gerindim, ve sonra yavaşca yatağımdan kalkıp banyoya gittim ve elimi yüzümü yıkayıp diğer işlerimi halledip banyodan çıktım. Gardırobumun önüne gelip seçtiğim kıyafetlerimi aldım ve üstümü giyip saçlarımı hallettim, hafif bir makyaj yapıp odamı toplayıp aşağı kata indim. Asparı sevip mamasını verdim ve etrafı toplamadan önce kendime taksi çağırdım,sonra etrafı toplayıp, temizledim. Birşeyler atıştırdım dağıttığım şeyleri toparlarken telefonumun çalmasıyla çantamı alıp evden çıktım.  Taksiciye selam verip Maryanın bana verdiği adresi taksiciye söyledim ve telefonuma bakmaya başladım.

(Gardenya'nın kombini)

Yarım saatlik yolculuk sonrasın da, taksiciye ücreti ödeyip teşekkür edip indim. Kafenin dış görünüşü tek kelimeyle mükemmeldi. Tek katlı fakat gösterişli bir yerdi, dışı botonik bahçesi şeklinde yapılmış siyahın ve kahve tonunun birbirine olan harika uyumunu gözler önüne seriyordu. İsmini görünce yüzümde ince bir gülümseme oldu, Ma Belle bu kafeye yakışacak en güzel isimlerden biri verilmiş. Çoktandır kafenin önünde dikili kalıp etrafı incelediğim için hızlıca kafeye girdim.İçeriye girdiğimde beni karşılayan sevimli, kızıl saçlı hafif balık etli kız beni gülümseyerek karşıladı.Ben de ona aynı gülümsemeyle karşılık verip  'Merhaba, ben Gardenya Manaz Arif Bey'le görüşecektim,' dedim. Kız bana bakıp 'Buyrun lütfen Arif Bey odasında, ben size odasını göstereyim,' dedi ve önden gitmeye başladı. Siyah kapının önünde durup eliyle girmem için ön gösterdi. Bende teşşekkür edip kapıyı tıklatıp içeriden ses gelmesini bekledim.

İçeriden gelen tok sesle kapıyı açtım ve yavaşca içeriye girdim. 'Merhaba Arif Bey ben Gardenya Manaz' diyerek kendimi tanıttım. Arif amca ismimi duyunca ayağa kalktı ve 'Hoşgeldin kızım buyur otur lütfen. Bana da Arif amca de lütfen' diyip kendisi de karşıma oturdu. Bende kafamla onaylıp onun konuşmasını bekledim. 'Evett kızım tekrar hoş geldin. Hakanın değerlisi benimde değerlimdir, çok bahsetti senden, çalışkanlığından da okulundan da haberdarım. Bir derdin olursa eğer benden çekinmeden yardım isteyebilirsin bende sana seve seve yardım ederim. Burda garsonluk yapıcaksın vardiyalı bir şekilde, okulun başladığı zaman saatlerini okuluna göre ayarlarız,' dedi. Bende mahçupca gülümsedim canım Hakan amcam kızlarla birlikte okuduğum dönemlerde az yardımı dokunmamıştı bana, beni hep kendi kızı gibi görmüş Maryanın arkadaşı değilde sanki onun kız kardeşiymişim gibi darvanmıştı Maryada aynı şekilde. Arif amcaya bakıp 'Çok teşekkür ederim Arif amca hiç bir zaman Hakan amcamın da seninde yüzünü kara çıkarmayacağıma emin olabilirsin, anlayışın içinde çok teşekkür ederim,' diyip cümlemi bitirdim. 'Ne demek kızım, dediğim gibi hiçbir zaman hiçbir şeyden çekinme. Belgelerini getirdin mi sigorta için birkaç belge lazım, Marya söyelmiştir sana,' dedi. Bende kafamla onaylayıp çantamdaki dosyayı Arif amcaya uzattım. O da dosyanın içindeki kağıtları kontrol etti ve bana döndü 'Tamamdır kızım bir eksik yok ben hemen sigorta işlemlerine başlıyorum. Maaşınıda bu seferlik önden veriyorum belki bir ihtiyacın vardır,' diyip küçük zarfı uzattı. Kafamı mahçupça eğip 'Teşekkür ederim Arif amca, ne zaman başlayabilirim?' dedim. 'Sanada uygunsa bugün başlaya bilirsin kızım.' dedi bende onaylayıp teşekkür ettim ve odasından çıktım. Biraz önce bana yardım eden kızı bulup onunla tanıştım ismi de kendi gibi güzelmiş, Dicle Arın. Sonra bana yardımcı olması için ricada bulundum, o da sağolsun beni kırmadı  herşeyin yerini bana gösterdi. Sistemi ve işleyişi anlattı sonra da beni diğer garsonlarla tanıştırdı.Kıvırcık saçlı orta boylu çocuğun ismi Ali Baran, Esmer siyah düz saçlı pirsicli  çocuğun ismi Efe Envar, kızıl saçlı bembeyaz tenli sevimli çocuğun ismi de Pamir Sadın. En çok Pamirle anlaşacakmışım gibi duruyor. Şuan toplam beş kişi olarak çalışıyoruz, iki kız üç erkek olarak. Ben ve Dicle mutfağı temizlerken diğerleri ön tarafta duruyordu. Dicleyle bardakları yıkarken ben ise yıkadığı şekleri kuruluyor ve yerlerine koyuyordum. Dicle bana dönüp 'Eee Gardenya biraz kendinden bahsetsene neler yapıyorsun, nereden mezunsun,' dedi hafif beklentiyle. Tam olarak ne beklentisi içerisinde olduğunu anlayamasamda samimi bir şekilde cevap verdim 'İşin aslı bugünlerde pek birşey yaptığım yok, yeni eve taşındığım için düzenimi kurmaya ve alışmaya çalışıyorum. Nerden mezun olduğuma gelirsek, henüz bir yerden mezun olamadım' cümlemin devamını getiremeden Dicle lafımı böldü 'Nasıl yani, dersinden falan mı kaldın,' dedi. Bende hafif tebessüm edip 'Yok bazı nedenlerden dolayı son senem de okulumu dondurmak zorunda kaldım, haftaya tekrar başlıyorum inşallah,' dedim. O da anladım dercesine başını sallayıp 'Peki ne okuyorsun,' dedi. Biraz fazla meraklı bir kız olduğu aşikar, 'İstanbul Cerrahpaşa üniversitesinde  Tıp Fakültesi okuyorum,' dedim. Dicle şaşkınlığını gizlemeden 'Vayy tıp fakültesine gidiyorsun demek, imrendim,' dedi gülümseyerek. Bende 'Pek de imrenilecek bir hayatım yok.' dedim buruk bir gülümsemeyle. Sonrasında da 'Hep benden konuştuk sen neler yapıyorsun, okuyormusun yaşın benden küçük duruyor,' dedim. O da 'Benim de pek anlatmaya değecek bir hayatım yok aslına bakarsan, ailemle yaşıyorum sakin bir hayatım var. Bende Kocaeli Üniversitesi Konservatuvar Müzikoloji mezunuyum ama bazı nedenlerden dolayı şuan işimi icra edemiyorum o yüzden de şuan burdayım,' dedi üzgün fakat buruk bir gülümsemeyle. Anladım der gibi başımla onayladım 'Mesleğini seviyorsan eğer, inşallah bir gün seni engelleyen nedeni halleder ve mesleğini yapabilirsin,' dedim destekleyici bir gülümsemeyle.O da gülümseyip 'İnşallah Gardenya inşallah,' dedi. O sıra mutfağa Ali girdi 'Gardenya içerisi biraz kalabalık oldu üç kişi yetişemiyoruz yardıma gelirmisin,' dedi. 'Tabii geliyorum hemen Ali' dedim ve Dicle'ye döndüm 'Ben ön tarafa geçiyorum Dicle kalabalık hafifleyince yardıma gelirim,' dedim. 'Tamam canım,'dedi. Bende hızlıca ön tarafa geçtim ve çocuklara yardım ettim.

'Ohhh bee, ne yorucu bir gündü,'diyerek sandalyeye oturdum. Hepimiz bir masada oturmuş Diclenin getirdiği kahveleri yudumluyorduk. Efe de alaycı bir şekil de gülümseyip 'Oooo Gardenya hanım daha ilk günden bu kadar yorulduysanız diğer günler sizi tahmin edemiyorum. Gözünüzü korkutmak gibi olmasın ama bugün buranın kalabalık hali bile değildi gerisini siz düşünün,' dedi. Buranın kalabalık olmayan hali buysa kalabalık halini hayal edemiyorum. Pamir Efe'nin kafasına patlatıp 'Kortukmasana lan kızı,' dedi gülümseyerek. Bende gülümseyip 'Sıkıntı yok dayanıklıyımdır, ama şimdi çıkmam gerek arkadaşlar evim buraya biraz uzak,' dedim ve iyi akşamlar diyip çağırdığım taksiye bindim. Taksiye bindikten birkaç dakika sonra Marya aradı 'Canımm nasılsın, naptın nasıl geçti ilk günün, memnun musun Arif amcadan,' dedi. 'İyiyim canım, iyi geçti çok şükür. Yeni çıktım bende işten şimdi eve geçiyorum. Arif amca da çok iyi bir insan çok iyi davrandı bana. Hakan amcama da teşekkürlerimi ilet o da çok yardımcı oldu,' dedim sevecen sesimle. 'Tamam canım söylerim. Ben seni daha sonra ararım Acile hasta getirdiler. Kapatmam lazım şimdi,' dedi telaşlı sesiyle. 'Tamam bebeğim kolay gelsin sana,' diyip telefonnumu kapattım.

Bir süre sonra eve yakın olan markette inmiş alışverişimi yapıp eve doğru yürümeye başlamıştım. Yukarıdaki bayırdan koşarak bana doğru gelen köpek ve arkasındaki genç adama ne yapacağımı bilmez bir şekil de bakmış ve kalakalmıştım. Köpek havlayarak üsteme koşmaya devam ederken kolumdan çekilmemle ikinci bir şok yaşadım ve gözlerimi yumdum. Beni kolumdan çeken kişi başımı göğsüne bastırmış öylece kalmıştı, kafamı göğsüne o kadar sıkı bastırıyordu ki ne hareket edebiliyordum ne de geri çekilebiliyordum. En sonunda geri çekilmeyi akıl edebilmiş iki kolumu mengene gibi sarıp hareket etmemi engellemişti. Allah aşkına bu çocuğun kollarımla derdi ne? Bana dikkatlice bakıp 'İyi misin?' diye sordu.Rahatsız bir şekilde yerinde kıpırdayınca  hızlıca kollarımdaki ellerini üzerimden çekti. Bende ona dikkatlice bakıp başımla onayladım 'İyiyim, kurtardığınız için çok teşekkür ederim. Hayırlı akşamlar,' dedim ve yere düşen poşetlerimi alıp eve doğru yürümeye devam ettim. 

Çok geçmeden evin önüne gelmiş, bütün ışıkların kapalı olduğunu görünce Mira hanım'ın gelmediğini düşünmüş ve zile basmak yerine, elimdeki poşetleri yere koyup çantamdaki anahtarı almış şimdiyse anahtarı kapıya takmaya çalışıyordum. Bahçe kapısının ışığı yanmadığı için kilit kısmını göremiyor ve anahtarı yerine takamıyordum. En sonunda böyle olmayacağını anlayınca telefonumu çıkardım ve ışığı kilit kısmına tutup sonun da kapıyı açmayı başardım. İçeriye girdim fakat lambanın anahtarını bulmakla uğraşmak istemediğimden, açtığım telefon ışığıyla mutfağa doğru yürüdüm ve elimdeki poşetleri masaya bırakacakken yukarıdan duyduğum sesle elimdeki poşetlerle dona kaldım ve doğru duyup duymadığımı anlamak için sesin geldiği yere kulak verdim. Yukarı da kesinlikle birisi vardı, kesin Mira hanımdır diye düşünürken bu seferde cam kırılma sesi geldi. Elimdeki poşetleri masaya bırakıp masanın altına girdim ve yukarıdaki kişinin aşağı inmesini bekledim. Bu seferde adım sesleri merdivenden gelirken, benim kalbim korkudan iyice hızlanmış soluklarım sıklaşmıştı. Ben içimden 'Gelme gelme,' derken merdivenden inen kişinin elinde fener olduğundan bacaklarını net bir şekilde  görüyor bu sefer de beni görmemesi için dualar ediyordum. Fakat adımlar benim iç sesime inat gittikçe bana yaklaşıyordu, kalbim nerdeyse ağzımdan çıkacak kadar hızlı atmaya başlamıştı. Işık tutan kişinin benim hizamda eğilip yüzüme ışık tutmasıyla karşımdaki kişiyle göz göze geldik. Birbirimizi gördüğümüz an ikimizinde gözleri pörtlemiş aynı anda cırlamaya başlamıştık...

EVETTTT SEVGİLİ OKURLARIM YİNE VE YENİDEN BİR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDİK.

UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENİR YORUM YAPAR VE AŞŞAĞIDA BULUNAN YILDIZ İŞARETİNE TIKLAMADAN, KİTABI KÜTÜPHANENİZE EKLEMEDEN GEÇMEZSİNİZ. SAĞLICAKLA KALIN KENDİNİZE DİKKAT EDİN...❤😘 (Arkadaşlar lütfen sadece okuyup geçmeyin sarf edilen emeği de göz önünde bulundurun, bölümü sonuna kadar okuyup da iki saniyenizi alacak butona tıklamadan geçmeyin lütfen.🙏💕)