Habang nag bibihis ako puro mura nalang yong sinasabi ko sa utak ko yong kagagahan na ginawa ko. Habang naka tingin lang yong ultimate playboy na gago nag eenjoy talaga yong hinayopak sa mga ganitong show eh.
"Tingin tingin mo jan malusaw ako."
"Alam mo ba sabi ko sa sarili ko noon na kapag may nakita akong babae na may dream catcher sa parte ng katawan nya,papakasalan ko."
"Lul hindi inborn yan"
"Yeah i know its tattoo
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Sorry ka wala ako non". Pero naisip ko meron pala ako non.
"Yes you have it."
"Wala sabi eh" insist ko
"Gusto mo icapture ko at ipakita sayo." Pang aasar nya.
"Che!! Tumahimik ka nga puro ka maniakan nalang yang umiikot sa kokote mo".
" I love teasing you".
Yeah but you never said that you love me. Gusto ko sana isigaw sa muka niya. Pero mas pinili ko nalang na tumahimik para matapos na ako. Sa pag bihis at maka alis narin dito sa lugar ng maniac.
"Sige uwi na ako". Ayoko ng mag open about sa amin masasaktan lang ako sa mga sagot niya panigurado.
"Wait me ill drive you home".
" No thanks kaya ko naman".
"Baka mabastos ka"
"As if you care. Asshole.
" Fine, alam kong galit ka sa mga nagawa ko sayo. Im sorry ok."
"Gago" yon nalang nasabi ko. Galit talaga ako sa kanya promise.
Umupo lang ako sa likod ng driver seat bahala sya. Papabaril kita kay papa. Hindi ko lubos maisip yong nararamdaman ko ngayon panghihinayang, puot at galit, sakit na kinikimkim,. Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako kaya na taranta yong tarantading driver. Bat pa kc ako pumatol sa hindi ko lubos na kilala. Samantalang anjan naman si Renz na nagtapat ng nararamdaman nya sakin. Masyado akong nalunod kay DL. Hindi ko nalang pinapansin yong mga sinasabi niya. Nangbiglang may bumangga ng sasakyan namin.
3rd. Person's POV.
Habang nag mamaneho si DL hindi niya napansin yong bus na nawalan ng preno dahil sa concern niya kay Janica na umiiyak sa likod ng driver's seat. Napurohan ang nasa likod ni DL dahil sa pagtama ng pwetan ng bus na nagpagewang gewang tatlong sasakyan ang na damage ng bus. Pareho sila na nawalan ng malay. Dinala sila sa pinakamalapit na ospital sa suidad upang maagapan ang mga taong napinsala ng pangyayari kanina.
Habang ginagamot ang dalawang walang malay. Halos mawalan na ng malay ang Mama ni Janica dahil sa takot. Andon na rin ang pamilya ni DL.
Sabi ng Doctor hindi daw napurohan si DL.
Iyak lang ng iyak ang Mama ni Janica dahil coma daw ito sabi ng doctor at hindi niya alam kong kelan ito magigising.
One week later
Nagising si DL. Laking pasasalamat ng kanilang magulang. Nag tanong sj DL sa Mommh niya kong na saan yong babae na kasama niya nong naAksidenti sya. Sa kabilang kwarto ito. Senyas ng Mommy niya. Kaya agad syang tumayo. Pinigilan sya ng Mommy niya pero hindi na nakinig kaya tawag ng Nurse yong mama ulang mailagay iti sa wheelchair.
Nanglumo ang mga tuhod ni DL kahit naka wheelchair ito ng makita nya yong babae na sinaktan nya. Tumulo nalang ng kusa ang mga luha niya sa nakita nya. Nang bumukas bigla ang pinto at pumasok ang Mama ni Janica. Kwinento sa kanya ng ginang kong gaano daw kasaya si Janica noong nakilala sya nito kahit naawa na ang ina ng dalaga sakanya dahil tumutulong talaga ito sa kanya at kahit minsan hindi nito narinig ang reklamo ng dalaga. Hindi alam ng ginang na hiwalay na pala sila.
"Wala na po kami tita, sorry po ag linoko ko po ang inyong bunsong anak." Nasampal sya nito.
"Kaya pala laging lasing ang anak ko." Hindi sya makapaniwala sa sinabi ng ginang. Hindi niya alam na seseryosohin ng dalaga ang paghihiwalay nila. Nangdumating naman ang Mommy ni DL.
"How dare you to slap my son". Gaganti na sana ito ng pigilan ni DL ang kamay ng Mommy niya.
" Ano masaya kana iho, dahil anl mang oras ay pwede na syang mawala sa amin." Mangiyak ngiyak ng Mama ni Janica.
Hindi na nakasagot si DL ng ilabas na sya ng Nurse at Mommy nya. Hindi nya alam kong paano niya mapapatwad ang sarili niya sa nangyari.
