Taehyung jest zagorzałym fanem Jungkooka i jest znany na internecie z pisania o nim fanfiction.
Jeśli szukacie lekkiej komedii, która nie raz was rozśmieszy to opowiadanie dla was.
07/11/17 - #206 w Fanfiction
Do 22 rozdziału tłumaczenie: the fanfic...
"Zrobiłbym dosłownie wszystko, żeby być z nim przez chociaż jeden dzień.", Taehyung powiedział do swojej przyjaciółki na rozmowie video. Oboje patrzyli na zdjęcia swoich biasów, podziwiając każdy ich detal.
"Kolana Jimina są gorące.", powiedziała, a Taehyung zakrztusił się swoim piciem.
"Nie dziwie ci się. Białe, mleczne uda Jungkooka.", oblizał swoje usta. "Cholera."
"Czy kiedykolwiek dostaniesz swój album z powrotem?", powiedziała, przeglądając więcej zdjęć Jimina i Yoongiego razem.
"Nie, mogłoby mnie to mniej obchodzić. Ugh, nie przypominaj mi.", powiedział Taehyung. "W każdym razie, mam ci coś do powiedzenia."
"O co chodzi?", wymamrotała.
"Przenoszę się do Seulu."
Jego przyjaciółka wyrzuciła ręce do góry w powietrze. "Naprawdę? O mój Boże tak się cieszę!", rozpromieniła się. "Będziesz bliżej Jungkooka!"
"Seul jest duży. Nawet nie wiem, czy będę bliżej niego, ale nie mogę iść na kolejny fansign. Wciąż trochę się martwię przez ten incydent...Myślę, że już nie pójdę na żaden.
"Taehyung.", zaczęła. "Pozwolisz jakimś shipperom wpłynąć na ciebie? Nie będziesz ze swoim chłopakiem przez jakieś złośliwe fangirls?", pokręciła głową.
Przytaknął w odpowiedzi, czuł się jakby był skarcony przez swoją matkę.
"Jestem tobą zbulwersowana.", powiedziała, Taehyung wciąż przeglądał jakieś zdjęcia Jungkooka.
„Wiesz jak wygląda Juan?"
„Nigdy nie wysłał mi swojego zdjęcia.", wymamrotał.
„Haha, hej wiesz co byłoby śmieszne?"
„Co?"
„Jeśli byłby Jungkookiem."
Taehyung wybuchnął śmiechem. „Jakby to kiedykolwiek miało się stać.", powiedział, prawie krztusząc się swoim piciem.
„Dobra, muszę iść się pouczyć na sprawdzian. Pogadamy później."
„Pa.", powiedział, rozłączając się.
♡ ♡ ♡
„Jungkook ty rzeczywiście nie grasz w piano tiles, tylko z kimś piszesz!", Hoseok zażartował do maknae.
„Zamknij się.", powiedział głośnym szeptem.
„Aigoo, nasz Jungkookie jest dojrzałym mężczyzną!", Jimin poklepał go po plecach.
Namjoon chwilę później wszedł do pomieszczenia, z albumem w ręce. Nie jakimś przypadkowym albumem, tylko albumem Taehyunga.
„Czy to nie jest płyta tego fanboy'a, który przyszedł jakieś dwa tygodnie temu?", zapytał.
„Tak, to jego. Narysowałem tam uśmiechniętą buźkę.", powiedział Hoseok.
„Biedny dzieciak. Stracił swój album.", Namjoon wydął wargę.
„Ten chłopak był starszy od Jungkooka. Nie on jest dzieckiem, tylko Jungkook.", Jimin złapał za policzek młodszego, ale on odepchnął jego rękę.
„Jeezu, Jungkook. Co w ciebie wstąpiło?"
„Nic!", krzyknął, budząc Yoongiego ze snu. A on miał mocny sen.
„Cholera, wstałem. Co się dzieje?", powiedział zaspanym głosem.
„To tylko hormony.", Namjoon się uśmiechnął.
„War of hormones.", Jimin się zaśmiał.
„To nie jest śmieszne.", Jungkook wydął wargę.
„Jesteś taki spięty. Odpocznij trochę przed jutrzejszym występem.", powiedział Jin, prowadząc go do jego pokoju.
Jungkook się go posłuchał, ale odblokował swój telefon, wszedł do galerii i spojrzał na zdjęcie Taehyunga, które wcześniej zapisał.
„Kochałbym cię. Ale to jest trudne.", powiedział, odkładając swój telefon i idąc spać.
