Hayali Sahneler [devam etmeyecek]

Sen o kızsın! O çizimdeki kız!

Jane'i baya iyi bir kız olarak yazdım. Umarım doğru çıkar. Seni seviyorum Jane. Her neyse, yine bir Zeyker sahnesiyle buradayım. Yorum ve vote'larınızı eksik etmeyin. Teşekkürler :)

Kerem on beş dakikadır Zeynep’i bekliyordu okulun kapısında. Ama gördüğü kişi o olmamıştı. Gelen Jane’di. Gülümseyerek boynuna doladı kollarını kız. Beline dolayarak karşılık verdi. Zeynep’in buraya gelip onları yanlış anlamasından korkuyordu. Ayrıldıklarında Jane,

“Düzelttin işleri, ha?” dedi. Kerem koca bir sırıtışla,

“Elbette Jane, ne zaman düzeltemedim?” Jane ise kıkırdamakla yetindi. Tam o anda olmasını istediği son şey gerçekleşti. Zeynep geldi. Konuşmalarını bölerek,

“Merhaba?” dedi soru sorarcasına. Kerem gülümseyerek,

“Merhaba sevgilim.” dedi ve Jane’i göstererek devam etti. “Bu Jane. Amerika’dan arkadaşım.” Jane gülümsedi, elini uzattı.

“Memnun oldum.” Zeynep ise zoraki bir gülümsemeyle elini sıkarak,

“Ben de Zeynep, memnun oldum.” dedi.

“Sen o kızsın! O çizimdeki kız!” dedi Jane coşkuyla. Zeynep soru soran bakışlarla cevap verdi.

“Seni çizmişti. Sayfalarca. Oradan gördüm seni.” diyerek açıkladı Jane. Zeynep Kerem’e baktı ve gülümsedi.

“Hım, anladım.” dedi. Jane saatine baktı ve

“Ben gideyim. Dersim başlayacak. Görüşürüz Kerem. Zeynep, umarım seninle de.” dedi. Jane gittiğinde Zeynep de Kerem’e döndü.

“Nereden tanışıyorsunuz bu kızla?” dedi. Sesindeki kıskançlık kayda değerdi. Kerem bunu anlamış olacak ki,

“Amerika dedim ya Zeynep.” dedi manidar bir gülümsemeyle.

“Onu anladık her halde.”

“E, onu anladıysan niye soruyorsun?”

“Of, tamam, sadede geliyorum. Nasıl bir arkadaşındı bu?” Kerem kıkırdayarak cevapladı,

“O benim en yakın arkadaşımdı Zeynep, oldu mu?”

“Ne yani, sevgilin değil miydi?”

“Tamam, kısa bir şey geçti ama aşk değildi.” demesiyle Zeynep’in saldırıya geçmesi bir oldu.

“Tahmin etmiştim zaten. Sizin sarışın zaafınız malum bey efendi.” Kerem toparlamak istercesine,

“Saçmalama Zeynep. Ne sarışını, ne zaafı?!”

“Bak, bir de konuşuyor ya! Bilmiyorum sanki sarışınlara olan zaafını. Bütün okul biliyor.” dediğinde Kerem koca bir kahkaha attı.

“Ne gülüyorsun ya?!” dedi Zeynep. Kerem bir anda ciddileşerek devam etti,

“Sen benim bir tanemsin Zeynep. Sevdiğim, aşık olduğum tek insansın. Sence Jane bizim için bir tahdit olabilir mi? Sönmüş bir ateş tekrardan yanmaz Zeynep. O sadece benim yakın bir arkadaşım o kadar. Eminim, onunla yaşadığım şeylerin üç katı güzelliğinde şeyler yaşayacağız seninle.” dedi gözünü kırparken. Zeynep ise anında yumuşayıvermişti.

“Bak, eğer ona karşı bir şey hissedersen seni öldürürüm tamam mı?” demekten de geri kalmamıştı. Kerem Zeynep’in yüzünü okşayarak karşılık verdi,

“Öldürürsün güzelim.” dedi.

“İyi.” dedi Zeynep gülümseyerek. Kerem de o çarpık gülüşüyle,

“İyi.” dedi.