How to Break a Heart (To be published by LIB)

One

“You can’t break up with me! We’ve only been together for two weeks!”

“Yep. And I’m bored.”

“What?!”

“Boring. Kang. Kasama.” he sighed. “Hindi pa ba tapos ‘to? May date pa ako mamaya.”

“You jerk!”

“Yeah, yeah. Whatever.” umirap si Arron at kinuha ang tumutunog na phone mula sa bulsa ng pantalon niya. He pressed the accept button before placing the phone near his ear. Tinaasan niya ng kilay ang babae bago tumalikod at nag-umpisang magsalita over the phone.

“Hey Baby, tapos na ba klase mo?” my mouth dropped. Kasabay ng pagbagsak ng bibig ko ang pagbagsak ng bibig ng babaeng binasted ni Arron. She shrieked.

“Fine! Let’s break up! Asshat!” at pagkatapos ay tumalikod na ito para magwalk out. Mabilis naman akong nagtago sa pader na pinagsisilipan ko habang sapo-sapo ang dibdib ko na punong-puno ng kaba.

Ganon lang ba talaga kadali magbreak?

Sinilp ko ulit si Arron na hindi na nagsasalita pero tinitingnan parin yung babaeng binasted niya. He chuckled and shook his head. “Wala yon bro. Si Fara lang yun. Makulit eh.” at mas lalo naman akong napanganga. So it wasn’t a girl who called him?

“Nagtagal? Two weeks daw sabi niya. Ewan ko. Di ko nga alam kung paano naging kami nung isang yon.” unfuckingbelievable!!

“Kasama ko last last week? Si Jeanine ata yun. Why? Yeah. Tonight? Ewan ko lang, may exams kami bukas.”

“I’ll try. No promises. Tell Carmela that I’ll just make up to her.” maya-maya ay napangisi pa ito.

“Okay, ako na bahala. Bye.” ibinaba niya na ito. Bago mag Fara, may Jeanine pa? Sino naman yung Carmela? This guy’s female list is giving me a total whiplash.

Not that it’s my business. I rolled my eyes.

Biglang tumunog ang bell at napatingin naman ako sa wristwatch ko. My eyes almost dropped when I saw how late I was for my next class. Sa kabilang building pa yun!

“Shit!” I cussed out loud before running away from that scene, with Arron completely forgotten.

Nang makarating ako sa room, kinuha ko agad ang door knob at nagmamadaling binuksan yon pero kahit anong pihit ang gawin ko–it won’t budge. “Patay!” I said in frustration. Sinubukan ko ulit pihitin ng ilang beses pero ayaw parin. Sinilip ko ang loob at nakita ko ang professor namin na palaging menopause at kasalukuyang nagle-lecture sa harap ng klase.

“Hindi ka ba papasok?” napatalon ako sa gulat sa biglang nagsalita sa likuran ko. Lumingon ako agad doon at nakita si Arron na mukhang naiinip.  Tingnan mo nga naman pag minamalas ka.