O GECE (TAMAMLANDI)

affet..

Merhaba arkadaşlar:)

Yorum ve beğenileriniz için çok çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız! Bu bölümde de yorumlarınızı bekliyorum. :)

İyi okumalar.

"ve insan bir gün anlar ki; çok sevdiği her şey uçup gider, değişir yürekler, biter duygular. Geride kalır müzikler, kokular, anılar. Suçu olmayan tüm şeyler geride kalır.

Ama insan gider. Çok sevse de gider.."

Bölüm Şarkısı: Tanju Okan & Kadınım

Hızla öndeki bağıra bağıra giden ambulansı takip ediyordu. Hala yaşadığı şoku atlatamamıştı. Sol göğsünün üstü; evet kalbi ağrıyordu. Nefeste alamıyordu. Damlanın kanlar içindeki görüntüsü aklından gitmiyordu. Kendi canını Semih için feda etmişti.

Salak!

Bunları hak eden Semihti. O değil.

Hastaneye vardıklarında hızla arabadan inip acilin önüne koştu. Sedyenin üzerinde hareketsiz yatan Damlayı içeri taşıyorlardı. Damlaya baktı yüzü bembeyaz, o uzun sarı saçları kanlar içindeydi. Kalbinde ki ağrı kendini tekrar hissettirdi. Ona bir şey olursa buna dayanamazdı. Acilin kapısı kapandığında dışarıda Burak ve o kalmıştı. Burak hızla Semihin yakasına yapıştı;

"senin yüzünden!"

Semih karşılık vermedi. Evet hepsi onun yüzündendi.

"onu hiçbir zaman mutlu edemeyeceğini biliyordum!"

Çevredeki insanlar araya girip ikisini de ayırırken;

"sen onu hiçbir zaman hak etmedin!"

Burak onu tutanlardan kurtulup dışarı çıkarken, Dilay gelinliğiyle Semih'in yanına koşuyordu. Arkasında görkem, annesi ve babası vardı.

"abi!"

Dilay abisinin boynuna atlayıp ağlamaya başladı. Semih buna da karşılık vermemişti.

"iyi olacak"

Ya olmazsa? O zaman Semih'inde yaşamasının bir anlamı yoktu.

Görkem hariç sıra sıra Semihe sarıldılar.

...

Yaklaşık yarım saat sonra Damlayı acilden çıkarıp ameliyathaneye aldılar. Biri omzundan diğeri sırtından olmak üzere iki kurşun isabet etmişti. Ve sırtındaki kurşun tehlikeli bir bölgedeydi. Çok kan kaybetmişti.

Doktorun açıklamalarından sonra Dilay tekrar ağlamaya başlamıştı. Annesi onu teselli ederken babası da daha iyi bir yere geçirmek için telefonla görüşüyordu. Semih ise bir şey yapamıyordu. Ne yapacağını bilmiyordu çünkü.

Onu kaybetmek istemiyordu.

Polisler ifade için gelmişlerdi. Bir işe de yaramıyorlardı. Kaç ay geçmiş hala bulunamamıştı. Allah biliyor ya o adamı bulduğu anda orada gebertecekti.

Herkesin ifadesi alındıktan sonra sıra Semih'e gelmişti.

"evet Semih Bey. Öncelikle büyük geçmiş olsun" lacivert polis yelekli kıza baktı.

"daha geçmedi"

"Allah şifa versin."

"..."

"olay nasıl oldu anlatır mısınız?"

"anlatmadılar mı?"

"sizden de dinlemek zorundayız"

"dışarıdaydık daha sonra bir arabadan ateş açıldı ve Damla.."