O GECE (TAMAMLANDI)

Nefret

·         Bölüm Şarkısı: ATHENA & YALAN

·         Aşk Nefrete Ne Yakınsın..
Merhabalar arkadaşlar yeni bölümle karşınızdayım. :)
Yorumlarınızı merak ediyorumm:)
Bu bölümü uyandığımda tüm bölümlerimi beğenip beni çok mutlu eden destiny559 'a teşekkür ediyor ve ona ithaf ediyorum:)
Havanın kararmış olmasına aldırış etmeden, garsonun bilmem kaçıncı defa doldurduğu bardağa baktı. Sabahtan beri burada, Görkemle canları sıkıldığında geldikleri meyhaneye atmıştı kendini. Onunla her zaman Beyoğlu'nda ki bu mekana gelip kapanana kadar içip muhabbet ederlerdi. Çevresine bakındı mavi beyaz masalar yavaş yavaş dolmaya başlamıştı.

Kardeşim dediği insan, aynı sofrayı paylaştığı insan ona hayatının en büyük kazığını atmıştı -öz kardeşiyle- birlikte. Üstelik hamileydi. Aşkı bile yakıştıramadığı kardeşi hamileydi. Adamın doldurduğu bardağı bir dikişte midesine indirdi.

Damla Görkemin tarif ettiği mekana geldi. Birkaç merdivenden çıktıktan sonra içeri girdi. Manzarasıyla, dekoruyla muhteşem bir yerdi. Sabahtan beri aramalarına cevap vermeyince en son Görkemi aramış nerede olabileceğini sormuştu. Görkemin aklına ilk olarak burası gelmişti. Ne olursa olsun bulacaktı onu.

Masaları tek tek aradı. En köşede boğaza bakan masada aradığını buldu. Uzaktan bile ne kadar kötü olduğu anlaşılabiliyordu. Yavaşça gidip tam karşısındaki sandalyenin yanında durdu;

"oturabilir miyim?"

Semih boş bir bakış atarak;

"oo Damla Hanım"

Damla cevabını almadan sandalyeye oturdu.

"sizi ne attı buralara?"

"dün geceden beri seni arıyorum neden cevap vermiyorsun?"

"umurunda mıyım?"

"umurumda olmasan aramazdım. Kaç bardak içtin?"

Semih garsona işaret edip bitmiş olan bardağını gösterdi. Garson rakı şişesiyle geri geldi. İkisi de sessizce garsonun bardağı ikinci çizgisini kadar dolduruşunu izledi. Damla da kendine bir bardak istemişti.

"hayırdır Damla neden buradasın?"

Soğuktu.

"çünkü burada olmak istiyorum, senin yanında"

"hım"

"annen bugün Dilayı almaya geldi." Dedi Damla pes etmeyecekti. Bunu tek başına yaşamasına izin vermeyecekti.

Yine Semihten ses yoktu. Cevap vermek yerine önündeki peynir tabağıyla oynuyordu.

Damla da garsonun getirdiği bardağa su koydu ve içine iki tane buz attı. Anason kokusu ciğerlerine işledi. Bu kokuyu seviyordu.

"mesajlarıma neden cevap vermedin?"

"neden vereyim?"

Tamam yalnız geçirmesine izin vermeyecekti. Ama Semihin bu tavırları onu zorlamaya başlamıştı. Bunun sorumlusu o değildi.

"bak ben sadece senin yanında olmaya çalışıyorum! –sevgilin- olarak! Ama tüm gün bana bir mesaj atmadığın gibi şimdi de bu tavırlarını anlayamıyorum"

"dün gece de yanımda olsaydın keşke.. –sevgilim- olarak"

"bu yüzden mi kızgınsın? Dilayı öyle mi bıraksaydım?"