Ψάχνοντας Την Τελευταία Φλόγα ✔ [ Βιβλίο 1ο ]

Χρειάζεσαι νέο σώμα ! / κεφάλαιο 29ο

" Τζέσικα... " Της λέω αδύναμα και διστακτικά, καθώς η χρειά της φωνής μου παλλόταν στον αέρα.

Γυρνάει απότομα το πρόσωπο της και με κοιτάει τρομοκρατημένα.

Την κοιτάω στα μάτια, όμως εκείνη κάνει ένα βήμα πίσω, φοβάται να με αντιμετωπίσει, φοβάται μήπως με ξαναθυμώσει, φοβάται μήπως με χάσει.

Δεν μιλάω, έχω τόσα πολλά να πω, αλλά δεν ξέρω πως να αρχίσω.

Τελικά ανοίγω τα χέρια μου, σαν αετός που ετοιμάζεται να πετάξει και περιμένω να έρθει κοντά μου.

Εκείνη με βλέπει εξεταστικά με τα γαλάζια μάτια της να τρέμουν και ύστερα έρχεται τρέχοντας στην αγκαλιά μου.

" Συγγνώμη, δεν ξέρω γιατί τα κάνω όλα αυτά... " Μου ψιθυρίζει.

" Μην μου ζητάς συγγνώμη, δεν φταις εσύ για την καταστροφή μας... " Της λέω ψύχραιμα, όμως φαίνεται εκείνη να τρομάζει με την απόφαση μου να χρησιμοποιήσω την λέξη καταστροφή.

Αλλά ταιριάζε, όλα όσα έχουν συμβεί, όλα όσα συμβαίνουν ακόμα, εξαπλώνονται παντού σαν τη νύχτα πάνω από τα κεφάλια μας, παραμονεύοντας για να μας καταστρέψουν...

Ή θα τους τρελάνω ή θα τρελαθώ, επαναλαμβάνω μια ερώτηση που μου είχα κάνει στον εαυτό μου πριν πολύ καιρό.

Μάλλον το δεύτερο... Όταν τελειώσουν όλα, αποκλείεται να είμαστε ίδιες, αλλά δε θα σταματήσω...

" Θέλω να συνεχίσουμε την αναζήτηση Τζαζ, δεν θα ηρεμίσω ποτέ αν δεν σιγουρευτώ πως το δίκαιο κέρδισε, αν δεν δω αυτόν τον άνθρωπο, τον άνθρωπο που για εγωιστικούς λόγους τα διέλυσε όλα, πίσω από τα κάγκελα της φυλακής ή το κρύο χώμα του νεκροταφείου ! " Αναφωνώ με πάθος, χωρίς να με ενδιαφέρει αν με άκουγε οποιοσδήποτε.

" Ξέρεις κάτι, είσαι πολύ εκδικητική για δεκαεπτά... " Μου απαντάει και ένα στραβό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο της.

" Και εσύ πολύ πληγωμένη για δεκαεπτά. " Της λέω σιγανά και την ξανακλείνω στην αγκαλιά μου.

[...]

" Τζαζ εννοώ Κλόι, όχι Κλόι που απευθύνομαι στην Τζαζ, ααααργκ, πρέπει να σου βρούμε καινούριο σώμα επειγόντως ! " Λέω σχεδόν φωνάζοντας καθώς κοιτάζω επιτακτικά την Τζαζ.