Özgürlüğe Bir Adım Kala...

3.bölüm:yeni çocuk

Medya:Mert

Selam arkadaşlar bakalım bu bölümde neler olucak

Tahminleriniz neler?

Vote ve yorum yapmayı unutmayın!!!

İyi okumalar

*********
Berk;

Buğra'nın evine gittikten sonra her şeyi anlattım.O da beni sakin tutup olabilir gibi şeyler söyledi.Zaten her şeye pozitif bakmasına alışmıştım .Akşam film izledik.Film bittikten sonra saatin geç olduğunu fark ettik.Zaten çok yorucu bir gün olduğu için uykum vardı.Yataga uzandım ve hayatı sorgulamak yerine zihnimi boşaltıp aklımdaki sorulara cevap aradım.O silüet neydi? cerceve neden bu kadar önemliydi ve içinde ne vardı?O kişi kimdi ve en önemlisi benden ne istiyordu?Aksam olunca sarki dinleyerek uyudum.Sabah olunca kulaklığımın hala kulağında olduğunu ve müziğin çaldığını fark ettim.Birden kalktım .Saatin sabah saatlerini geçmediğini fark ettim.Bugra çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı. Buğra benimle daha erken,uyusana gibi espriler yaparken birden telefon çaldı.Yoksa arayan kişi o muydu?

Hemen misafir odasına gidip telefonu aldım.Bugra endişelenmiş olacakki hemen yanıma geldi.Telefonda gizli numara yazıyordu.Açıp açmamak arasında gidip geldim ve merakıma yenik düşerek açtım"alo"dediğim zaman ilk başta bir hırıltı geldi.Sonra"benim seninle işim yok sadece sana bir şey söyleyeceğim.Evindeki çerçevenin içinde ne olduğunu hiç bir zaman bilmeyecek olabilirsin.Ama orda senin gerçek ailen ile ilgili bilgilerin olduğunu söylemek isterim"dedikten sonra telefon birden elimden düştü. Buğra hemen yerden telefonu alıp "alo siz kims...Lanet olsun kapattı"dedi.Bense yere çökmüş bir şekilde böyle bir şeyin olması imkansız diyordum. Buğra bir şeyler söyledi ama duymuyordum.Kendi dünyamın içinde kaybolmuş sürükleniyordum.Hayat şuan bana yüzünü çevirmiş o bile bana küsmüştü.Bir anda babamın*sakın bu çerçeveyi kurcalama ve asla bunu kaybetme gözün gibi bak*dedigini duyar gibi oldum.O zaman daha 11 yaşındaydım ve gerçekten i fotoğrafa gözüm gibi bakıyordum.Ama artık...

Buğra beni biraz sakinleştirmeye çalıştı.Ama böyle bir şeyi duyduktan sonra nasıl sakin olabilirsiniz ki.Telefondaki adamın *gerçek ailen*dedigini hatırlamak beni daha fena yapıyordu.Aklimda bir sürü soru vardi.Ailem gerçek olup olmadığını bilmediğim ailem neden bir anda yurt dışına çıktı.O adam kim ve gerçek ailemi nereden biliyo.Gercekten onlar benim annem babam değil mi?Eğer değilse gerçek ailem kim? Çerçevenin içinde ne var ve ne ile ilgili derken Sadece buğra'nın polisler geliyor.sakin ol dediğini hatırlıyorum.

Sonrası koskocaman bir karanlık...

Mert;

Eve geldiğimde mutfakta annem birisi ile konuşuyordu.Mutfağa girip o kim dedim ve annem telefonu yere düşürdü.

"Yok oğ-oğlum kimse değil benim bizim komşu boşver hadi sen gi-git elini yıka"dedi.Ben içimden bu sefer olmaz diyerekten kapanmamış olan telefonu hemen aldım.Annem elimden almaya çalıştı ama vermedim.Alo dediğim anda telefondaki kişi "alo Mert sen misin?"dedikten sonra annem telefonu elimden aldı ve"burda biriyle konuşurken yaptığın çok ayıp.Bir tanıdık işte hem sen ne yapacaksın bir daha telefonu elimden alma."dedi.Ben ise bu adam kimdi diye hesap sormak isterken haksız duruma düşmüştüm.Adamin telefon numarasını az çok hatırladığım için aklımdan geçirerek yukarı odama çıktım ve hemen kapıyı kapatıp numarayı bir kağıda yazdım 0553******* .Kağıdı annem görmesin diye cantama koydum.