Wolves H.S.

Part 3

Ήταν ήσυχα και το δωματιο αυτό ήταν σκοτεινό. Τουλάχιστον ήταν αυτός εδώ μαζί μου και κατά κάποιο τρόπο ένιωθα λίγο ασφαλής. Με χρειάζεται προς το παρόν δεν θα με σκοτώσει έτσι;

Μετά από λίγο βγήκα έξω από το δωμάτιο. Η ώρα ήταν 23:30 και εγώ δεν νύσταζα αφού είχα κοιμηθεί αρκετά όλη μέρα. Κατέβηκα κάτω και κάθισα στον καναπέ. Εκείνος από κάτι μικρούς θορύβους που άκουγα ήταν στο δωμάτιο του. Προσπαθούσα να εντοπίσω τηλεόραση αλλά δεν είχε πουθενά. Μόνο ένα μικρό ραδιόφωνο σε ένα τραπεζάκι κοντά στο τζάκι δίπλα σε μια πολυθρόνα.

Άλλαξα θέση και κάθισα στη πολυθρόνα. Άνοιξα το ραδιόφωνο και σιγανή κλασσική μουσική άρχισε να ακούγεται στο δωμάτιο. Νομίζω ήταν συγχορδία του Μότσαρτ. Μου άρεσε κάθε είδους μουσική οπότε κάθισα και απολαμβανα την ζεστασιά του τζακιού που χτυπούσε το σώμα μου και την γαλήνια μουσική που ακουγόταν στο δωμάτιο έδινε ένα τόνο ηρεμίας. Προς το παρόν ξέχασα το ότι ήμουν αιχμάλωτη για λόγους που δεν ξέρω και από άτομα που επίσης δεν ξέρω τι είναι, ποιοι ακριβώς είναι και τι θέλουν από εμένα.

Ζητάω πολλά μα είναι αυτονόητα. Είναι οι ερωτήσεις που θέλω όσο τίποτα άλλο να απαντηθούν. Κάθε άνθρωπος στη θέση μου θα το ήθελε αυτό σωστά;

Το τζιν μου αν και άνετο μετά από τόσες ώρες που το φοράω αρχίζει και με στενεύει. Τα πόδια μου πονάνε από το σφίξιμο των κορδονιων των παπουτσιών μου. Ίσως μπορώ να τα βγάλω.

Τα έβγαλα και τα άφησα στην άκρη. Άρχισα να παρατηρώ την φωτιά στο τζάκι.

Το υπόλοιπο σπίτι έχει καλοριφέρ μόνο το σαλόνι ζεσταίνεται με εκείνο. Θα ήθελα να έχω ένα από τα πολλά βιβλία που υπάρχουν στο δωμάτιο εκείνο. Το όμορφο, το φωτεινό.

Θα ήθελα ένα βιβλίο με ελληνικά ποιήματα. Η γιαγιά μου ήταν Ελληνίδα και μου είχε μάθει να μιλάω και να γράφω. Υπάρχει μια μαγεία στην ελληνική ποίηση που σπάνια συναντάς.

Άκουσα βήματα στην σκάλα και γύρισα να τον κοιτάξω. Κόντευε 24:00 που θα πήγαινε;

Φορούσε ένα μαύρο δερμάτινο σακάκι, μια μαύρη μπλούζα, αντίστοιχο μαύρο τζιν, αθλητικά και είχε πιάσει τα μακρυα μαλλιά του ένα διακριτικό κοτσιδακι.

Που θα πάει; Δεν μπορώ να μείνω μόνη μου εδώ.

Προχώρησε προς ένα κουτάκι που υπήρχε στον πάγκο και πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου του.

"Που πας;" Ρώτησα και σηκώθηκα όρθια.

"Δεν σε ενδιαφέρει. Ξύλα σου έφερα πριν λίγο για το τζάκι αν θες να μείνεις λίγο ακόμη αν και θα πρότεινα να πας πάνω." Είπε και προχώρησε προς την πόρτα.