Naranasanan mo na bang maging masaya?
Na may halong lungkot at pag iisa kahit may kasama ka ng iba?
Hindi dahil sa wala kang nararamdamang espesyal sa kanya
Kundi dahil natatakot kang baka masaktan mo din siya.
Dahil minsan ka na ring may nasirang puso, pinaasa sa mga pangakong napako.
At ngayo'y puro takot na ang nasa isip mo't puso
Hanggang sa tinanggap mo na lang sa sarili mong mali ka't gago.
Ngunit heto na nga't dumating siya't may nagbago.
Natutunan mong patawarin ang sarili mo.
Isang bagay na akala mo hindi mo magagawa
At yun ay ang buksan muli ang pusong nagsara dahil nagsawa.
Pero alam kong mararanasan mo ulit ang malungkot
Dahil matatakot ka uli't magtatanong, magtataka't malilito
Sa kung paano ba dapat ang gawin para maging tuluyang masaya
Para masabing 'Siya na talaga' at 'Hindi na ako hahanap ng iba.'
Kasi minsan mo na ring nasabi ang mga katagang yan.
Minsan ka na ring nakaramdam ng kasiguraduhan
Pero nandito ka't nakatingin sa kawalan
Nag iisip tila nahihibang
Pumapatak ang luha at nasasaktan
Nawawalan ng pag asa at unti unting nawawalan ng pakiramdam.
YOU ARE READING
Ang SAKIT na dulot ni MADAYA
PoetryAnu-ano ba yong mga iniisip mo sa gabi bago ka matulog? Siya ba? SIYA bang nagpaasa sayo ng 'forever'? O kaya naman si MAPAPAIT na alala ng nakaraan - mga katangahan? Yung kulog at malakas na ulan ba? O yung babae sa dulo ng iyong kama? Sin...
