The Military Academy

Chapter 1

En daar stond ik dan. In de geopende poort van het Covington Military Academy. De school waar ik opgescheept zat omdat mijn stiefvader zo nodig de directeur van de school moest worden. "Je valt enorm hard uit de mode." Een jongen liep grinnikend op me af, ik gokte dat hij een jaar of 18 was, hoogstens 19. Maar ik moest wel toegeven dat hij erg aantrekkelijk was. De witte shirt liet zijn spieren nog eens extra hard uitkomen. De shirt zat strak om zijn bovenlijf heen en was in zijn broek met legerprint gestopt. Aan zijn voeten droeg hij zwarte, stevige laarzen. Het was wel duidelijk dat hij hier hoorde. "Ik ben Levi Mendes, jij moet Mattia Hart zijn." Zei hij waarna hij zich op zijn hielen omdraaide en begon te lopen. Zijn handen achter zijn rug in elkaar gevouwen. Terwijl hij in een stevige tempo wandelt. Ik probeer hem bij te houden terwijl ik mijn koffer zo goed en wel achter me mee sleur. "Het Covington Military Academy staat bekend om hun gedisciplineerde rekruten. Meer dan duizenden, afgestudeerde rekruten hebben het leger al goed gediend. Al jaren word Covington Military Academy gekroond tot de beste militaire school aller tijden en geloof me, je mag je zwaar vereerd voelen dat je hier bent want alleen de beste raken door de testprotocollen. Conditie is een must, maar ook discipline, strategie, tactiek, teamspirit, hulpvaardigheid en noem maar op zijn erg belangrijk. Hopelijk zal het je bevallen hier, en hopelijk blijven de jongens wat van je af, want je bent het enigste meisje die het tot hier geschopt heeft." Vertelde hij. "Ja...ik heb dus geen proeven en examens gedaan. Ik zit hier tegen mijn zin want mijn stiefvader is hier de directeur." Zucht ik. "Bedoel je dat jíj de dochter van Steven Marshall bent? Als in Commandant Marshall?" Vroeg de jongen verontwaardigd. "Stiefdochter." Verbeterde ik hem. "Great." Zuchtte hij sarcastisch en haalde een hand door zijn haar. "Breng je spullen naar de kamer, kleed je om en binnen vijf minuten spreken we daar af." Zegt hij en knikt naar de weide verderop waar banden liggen, klimrekken en noem maar op. Ik rol met mijn ogen. "Aye aye captain." Grom ik waarna ik richting het gebouw liep. Eenmaal binnen ging ik opzoek naar de kamer. Het duurde even voor ik het bereikte en duwde de deur open. Blikken werden op me gericht en halfblote jongens keken me aan. Allemaal met zichtbare spieren. Ik liep naar het lege bed, smeet mijn koffer erop en greep het uniform beet. "Nog nooit een meisje gezien?" Beet ik ze toe. "Pittig." Grinnikte een zwartharige jongen. Rollend met mijn ogen begaf ik me naar de badkamer en kleedde me snel om. Eenmaal klaar verliet ik de badkamer en begaf me naar de parapiste. Levi trok zich probleemloos op aan de houten balk van de klimrek maar zodra hij me in het vizier kreeg liet hij zich los en liep op me af. "We gaan kijken hoe behendig je bent, flexibel en conditie. Je moet binnen de drie minuten binnen zijn." Legt Levi uit. "Je klimt omhoog via de touwen, je schuift verder over de balken waar je vanaf springt en met hulp van de touw naar de grond gaat. Je springt over de muur, klimt via het rek naar boven waar je weer vanaf moet springen, vervolgens door de banden en je eindigt met het door de modder ploegen onder de prikkeldraad. En dat alles binnen de drie minuten." Legt hij uit en wijst alles aan. Had ik al gezegd dat hij lekker was? Als in een god? "Hup zet je klaar." Ik rol met mijn ogen en jog naar de start. "En af!" Schreeuwt hij, waardoor zijn nekader zichtbaar word wat hem alleen maar goddelijker maakt. "Als je daar blijft staan en me blijft aanstaren dan raak je nooit binnen de tijd aan de andere kant." Roept hij grinnikend. "Wat?" Antwoord ik spottend. "Je afschuwelijke puist leidt me af...oh wacht dat is je lelijke kop." Grinnikend rolt hij met zijn ogen waarna ik begin te rennen. Eenmaal bij de eerste obstakel klem ik mijn handen om het touw heen en trek me omhoog. Mijn benen er omheen geslagen. Met veel moeite krijg ik me omhoog en grijp de balk beet en hijs me erop en laat me hangen. Ik lijk net een luiaard. "Argh." Grom ik terwijl ik me met al mijn kracht vooruit probeer te slepen. God wat is dit moeilijker en zwaarder dan gedacht. Eindelijk bereik ik het einde en laat los, mijn voeten raken het houten platform en ik voel mijn spieren branden. Mijn ademhaling is versnelt en zwaarder geworden. Ik ga aan de rand staan en kijk naar de touw die me een meter of drie omlaag zal brengen. Ik maak me vast en draai me om, zodat ik met mijn rug naar de grond sta en sluit mijn ogen. "Tik tak, tik tak." Geïrriteerd open ik mijn ogen en kijk Levi aan wie grijnzend zijn stopwatch in de lucht steekt. Met een gilletje laat ik me vallen en beland op mijn rug tegen de grond. "Oef." Mompel ik als ik de klap voel. Ik blijf even liggen en duw me met behulp van mijn armen overeind en klik mijn touw los waarna ik opsta en naar de muur toe ren en tegen afzet, ik grijp de rand beet maar mijn handen hebben niet genoeg grip en dus val ik weer tegen de grond. Een gefrustreerd kreetje ontsnapt uit mijn keel en ik probeer het nog eens. Moeizaam weet ik me omhoog te krijgen en op een sexy *kuch kuch* manier laat ik me eraf vallen en ren naar het rek en zet mijn voeten erin en trek me omhoog. Dit is net zo'n kinderrek maar de vierkante gaten en groter en breder dus moet je wel rekenen op je armspieren. Al buiten adem bereik ik het 'einde' van de klimrek en spring er vanaf. Ik klem mijn kaken opeen en ren naar de banden. "Knieën optrekken! Hup!" Schreeuwt Levi waarna ik mijn knieën zo hoog mogelijk optrek en dat gaat niet zonder te vallen. Ik bereik eindelijk de laatste onderdeel. "Ieuw!" Roep ik. "Mooi niet dat ik daardoor ga kruipen." Zeg ik koppig en sla mijn armen over elkaar. "Kom op, prinses. Of ben je bang om je nageltjes te breken of je haren in de war te krijgen? Of ben je bang dat je peperdure mascara gaat uitlopen." Zegt hij spottend en om het nog erger te maken maakt hij er bewegingen bij. Zwaar beledigd kijk ik hem aan. "Neen." Snuif ik en met veel tegenzin laat ik me zakken en sleur me door de modder vooruit. "Ieuw! Ieuw! Ieuw!" Gil ik en zodra ik er door ben ga ik snel overeind staan. "Het is binnen de drie minuten. Wel geteld 2.12 minuten." Knikt hij. "Ga je maar douchen, prinses." Grinnikt hij. Ik werp hem een boze blik toe en stamp richting het gebouw.