1ο κεφάλαιο

13 0 0
                                    

Καθημερινή ρουτίνα

Οδυσσέας
"Ρε πουστη μου είναι η εικοστή φορά που σου λέω μείνε ακίνητη.Εάν δεν κανείς ότι σου λέω ξέχνα και την φωτογράφιση και το περιοδικό"
"Έλα βρε Οδυσσέα μου!Αφού δεν μου αρέσει αυτή η πόζα.Πιστεύω πως άμα κάνω κάτι διαφορετικό θα είναι έτσι πιο"κούνησε το χέρι της
"Πιο;"ανασηκωσα το φρύδι μου
"Πιο ανεβαστικο,πιο σέξι.Καταλαβαίνεις.."αυτήν την κοπέλα δεν θα την καταλάβω ποτέ!
"Μαλακιες" της πέταξα και συνέχισα να βγάζω τις φωτογραφίες

"Ασε  τον φωτογράφο να κάνει την δουλειά του , επιτέλους " είπα φανερά εκνευρισμένος. Αυτο που της λες κάτσε σε ενα σημείο και αυτή κάνει του κεφαλιού της   πόσο με εκνευρίζει!

"Είμαστε εντάξει νομίζω"  Της είπα απλά και απομακρύνθηκα λίγο .Εκείνη με ακολούθησε και στάθηκε μπροστά μου 

"Είμαστε;" ακούμπησε τον θώρακα μου και γύρισα να την κοιτάξω

"Έτσι νομίζω"χαμογέλασα λοξά

"Εντάξει λοιπόν.Όταν είναι έτοιμες ειδοποίησε με" είπε απλά

"Μόνο αυτό;" 

"Τι άλλο θες;"

"Είχαμε αφήσει κάτι στην μέση δεν νομίζεις;"

"Χμμμ μου κανείς μια χάρη;"ρώτησε
παιχνιδιάρικα.Όλο παιχνίδια είναι αυτή η γκομενα

"Περιμένεις ένα λεπτό;" ρώτησε και κουνησα το κεφάλι μου καταφατικά. Έφυγε για μια στιγμή και γω άρχισα να συμμαζευω  ....................
Το πότε ήρθε ούτε που το κατάλαβα

"Και γρήγορη!"σχολίασα

"Σε όλους τους τομείς"είπε κλείνοντας μου το μάτι

"Μωρό μου"αναστέναξε.Έβγαλα την μπλούζα της και ύστερα εκείνη το παντελόνι της για να έχω καλύτερη πρόσβαση πάνω της.Με μια κίνηση  την πέταξα  στο καναπέ και  κοντοστάθηκα για  να επεξεργαστώ  το σώμα της καλύτερα .Με την γλώσσα μου ενωμένη με την δικιά της ξεκίνησε ένα ατελείωτο παιχνίδι!

Αθηνά

"Καλημέρα Γεωργία   " ειπα  στην αδερφή μου
"Καλημέρα " είπε τραγουδιστά και χαχανησα

"Πρωινό ;"  ρώτησε

" Φυσικά "  απάντησα και έφερε το πιάτο με το κέικ μπροστά μου

"Συγγνώμη που στο λέω τόσο χύμα , αλλά μήπως θα ήταν καλύτερο να κάνεις μια προσπάθεια να τα βγείτε με τον Τάσο; " ρώτησα
"Αθηνά με διώχνεις ;" είπε και έβαλε το χέρι της στην καρδιά για να δείξει ότι θίχτηκε

"Όχι βέβαια , δεν είχα σκοπο κάτι τέτοιο , αλλά ξέρεις ότι δεν   μπορείς να μένεις για μια ζωή μαζί μου .Θέλω και γω να ζήσω την ζωή μου , να εχω την ελευθερία μου "

"Ναι καλά . Κοίτα προτιμώ να πάρει πρώτα εκείνος " είπε απλά

"Αφού  ο κακομοίρης  σε έχει πάρει ήδη παρα πολλές φορές και συ συμπεριφέρεσαι ανώριμα και του το κλείνεις στην μούρη  "

" Και ανώριμη "  τόνισε

"Και πώς να σε πω ; Αφού δεν συμπεριφέρεσαι όπως πρέπει "
έκανα μια παύση για να πιω μια γουλιά καφέ  "και στη τελική  δεν ήταν λογος  αυτός για να τσακωθείται    "  είπα σοβαρά

"Αυτο άσε να το κρίνω εγώ "

"Το ξέρω  ότι ζηλεύεις αλλά  όχι  και έτσι! "

"Δεν ζηλεύω "  επέμεινε 

"Σε παρακαλώ πολυ , να πας να του μιλήσεις "

"Καλά ντε θα παω"

"Σήμερα όμως "  τόνισα

"Σε έβαλε ο Σωτήρης να με διώξεις ; " ρώτησε

"Συγγνώμη ; "

"Ο Σωτήρης λέω .Σε έβαλε να με  διώξεις; " πως μπορεί να πιστεύει κάτι τέτοιο

"Απο που κι ως που ; Ο Σωτήρης δεν έχει καμία δουλειά να ανακατεύεται .Για σένα το κάνω , αφού τον αγαπάς και σ'αγαπάει  και δεν είχατε τσακωθεί ποτέ ως τώρα. Λοιπόν ,γιατί τώρα ;  " της εξήγησα

"Λες τώρα να είναι σπίτι ; " ρώτησε

"Παρε   τηλέφωνο "

"Θα παρω " είπε  και σηκώθηκε απο την καρέκλα

"Εσυ θα κάτσεις  μέσα  ; "  με ρώτησε

"Θα κάτσω να ξεκουραστώ αφού δεν εχω δουλειά σήμερα , ειναι Κυριακή  το ξέχασες  ;  Το βράδυ θα περάσει ο Σωτήρης "   απάντησα

" αλιμονο  " μουρμούρισε  βγαίνοντας απο την κουζίνα

"Είπες κάτι ;" την ρώτησα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω απο το στήθος  

" θερμοσίφωνο  λεω, θα ανοίξω το θερμοσυφωνκ .Μην με δει στα μαύρα χάλια ο Τάσος  "

"Αα είπα και γω "

---
~Γεια σας!!τι κάνετε; ελπίζω να είστε καλά! ❤💋καινούργιο βιβλίο;!😱☺
Τι γνώμη έχετε για την Αθηνά  και τον Σωτήρη;
Εάν σας άρεσε χτυπήστε ένα αστεράκι και σχολιάστε 😙
Τα λεμε στο επόμενο 😄~
Αν θελετε ακολουθηστε  με στο instagram : alexandra_askp
~alex~

    Last shot for love Where stories live. Discover now