The Fight of an Angel

Prologue

"Wahhhh.. arghhh... Tama na.. arghhh!!!."
   Di ako nagkamali may bago na naman. Araw araw may  dumarating na bago. Alam ko na nasasaktan ang bagong batang babae na nakaluhod sa harapan namin ngayon habang pinapaso ng bakal na may tatak na letrang A. MASAKIT, alam ko ang nararamdaman niya dahil naranasan ko na rin yan noong bagong dating pa ako rito.

Flashback....

Maingay, maraming nagtataka isa na ako roon. Wala kaming naiintindihan.Pagkagising ko dilim ang bumungad sa akin pero di ako nag iisa nararamdan ko marami kami. Mga iyak ng bata ang maririnig . Mga sigaw. TAKOT AT KABA ang nararamdaman. Walang liwanag.

"Nasaan tayo?!"
"Bakit ang dilim?"
"Bakit tayo nandito?"
" Sino kayo?"

Mga tanong na nagpapaingay sa amin. Hanggang sa may liwanag na bumungad sa amin. Masakit sa mata. Isang babeng nakamaskara ang dumating nakaputing damit, maganda siya kahit nakatakip ang mga mata nya dahil sa maskara nito. Di siya nag iisa sa likuran niya madaming mga nakamaskara ring katulad niya ngunit kakaiba siya. Ang maskara nito ay puti lahat ng suot niya puti ang naiiba lang ay ang kanyang kulay gintong buhok niyang mahaba na kulot sa dulo. Ang iba nama'y kulay itim ang maskara nila.

" Welcome to hell angels. Hahahhahahahh.." sarkastikong tumawa ang nasa harapan nila. Nakakakilabot ang boses niya kabaligtaran sa kanyang kaanyuan.

"Ako ang iyong Panginoon. Ha.ha.ha.ha. " lahat kami nangilabot sa tawa niya at sa kanyang matatalim na mata na para bang kapag gumalaw ka mawawala ka na lang bigla.
Di ako nakagalaw ng bigla na lang may nagpatayo sa akin. Ang bilis nilang nakarating sa gilid ko at nakahawak sa aking kamay.

" Bitawan niyo ako!!! Wahhhhh... Bitaw.. Saan niyo ako dadalhin... wahhh ... help me.!! Arghhhh..". Kinaladkad nila kami papunta sa isang puting kwarto. Isa itong laboratory. Maming mga tubes na naglalakihan sa pagkakaalam ko kasya ang isang tao doon.

"IPASOK SILA!"  Ipinasok nila kami sa loob ng mga tubo.

"Help me... arghhh.wahhhhahh.. ang sakit." Nanghihina na ako . Sobrang sakit na para bang piniliga ako . Hindi lang ako ang nakakaramdam nito lahat kami....

"Whhhahahaha..."
"Tama na...!!!!"
"Huhuhu... arhhhgghh."

Mga iyak at sigaw ng kirot ang narinig ko hangang sa di ko kinaya ang sakit at kirot ng katawan ko. Di ko malaman kung saang parte ng aking katawan. But one thing for sure is everything turns black...

"Madam Angel, gising na siya." Boses ng babae ang una kong narinig. Unti unti kong minulat ang aking mga mata,
" She's strong not like the other kids." 
"Yes madam, all the 15 kids died except her."
" Itapon niyo lahat ng mga bangkay nila or better yet sunugin niyo na. Now."
" Yes Madam."
Nakatitig lang ako sa kanila . Nakaktakot sila. Nakaligtas ako kay kamatayan. Mga wala silang puso.
"Markahan siya!!" ani ng magandang babaeng nakamaskara.
"Arggghhhh..." napaluhod ako dahil sa pwersang
ginamit nv babeng nakahawak sa akin. Napayuko ako at nakaramdam ng kirot at sakut sa aking batok.
"Wahhhggh... arghh.. aray.......ma.sa..kit...!!!"  Mahapdi. Napapaso ako. .....
Isang bakal na letrang A ang ginamit niya..
Nanghihina na ako dahil sa sakut na dinanas ko.. mas gusto ko ng mamatay ngunit iba ang sinasabi ng katawan ko. Kailangan king lumaban hanggang sa huli.. Makakalabas rin ako sa impyernong ito. Di ko kayang magtagal pa rito..
Aalis ako rito. I will fight.
End of Flashback.
Nakakaiyak ang itsura ng batang babae pero di pwedeng ipakita ang kahinaan mo. Sasaktan ka nila. Unti unti siyang nawalan ng malay dahil sa pagod at sakit.
Araw araw may dumarating na mga batang katulad ko at dinadala sa laboratoryo. Nasaksihan ko lahat ng paghihirap na dinanas nila. Maraming namamatay at may nakakaligtas pero kaunti lang. Karamihan sa kanila ay nawawalan ng buhay.

Someones POV

Makakaganti rin ako. Mapapasaakin lahat. Magiging makapangyarihan ako dahil sa mga batang ito. Kada araw may 20 na bata ang nawawala at di na natatagpuan. Dalawang taon ang ginugol ko sa pagbuo sa mga batang ito. Mga batang babaeng limang taong gulang ang nasa akin ngayon. Marami sila 66 na babae. Sa mahigit
500 batang babae 66 ang nakaligtas sa aking pageexperimento. Alam kong malalakas sila kahit bata palang. Di basta basta ang experimento ko sa kanila kahit matanda ay si makakayanan maliban na lang sa matatag ka at malakas.

"Ihanda ang mga bata. Ngayong araw na ito sisimulan ko ang totoong pagsubok nila."