Sabah güneşin gözüme girmesiyle uyandım. Ben neden formaylaydım? Ben ne zaman buraya gelmiştim? Tabii ya. Abim... Düşüncelerimi bir kenara atıp yataktan kalktım. Mutfaktan güzel kokular geliyordu. Ya Michael, Caspar ya da Barbara gelmiş olabilirdi çünkü onlar çok güzel yemek yaparlardı. Gerçi Michael pek güzel yemek yapamıyordu. Paytak adımlarla odamdaki lavoboya gidip rutin işlerimi hallettikten sonra odadan çıkıp paytak adımlarla aşağıya indim. Mutfakta yemek yapan bir adet Michael ve Caspar'ı görünce gülümsedim. Caspar'a sarılıp gülümsedim.
"Merhaba baba." dedim kıkırdayarak.
"Kız dur ekmek yanacak." dedi kollarını benden kurtararak.
"Iyi be. Barbara nerede?" dedim kolumu çekerken.
"Markete gitti." dedi Michael ekmekleri tabağa koyarken.
"Yaa sen kızı tek başına sokağa mı çıkardın Tanrı aşkına?" dedim sinirlenerek.
"Ben birşey diyemeden gitti ki..."
"Peşinden gidebilirdin. Ev kaçmıyor ya!"
"Ne bu gürültü yaa? Bi uyutmadınız!" dedi Zayn saçları dağınık bir şekilde. Ayriyetten gözlerini ovuşturuyordu.
"Abi git yüzünü yıka. Kendine gel." dedim ve kıkıradadım. Zayn vermeden paytak paytak yürüdü. Telefonumu elime aldım ve bildirimlerime baktım. Instagramda dolanırken Neymar'ın Rafinhayla çekindiği fotoğrafı görünce gülümsedim. Daha sonra Rafinha'nın beni takip ettiğini hatırlayınca içimden gelen bir istekle Caspar'ı çekip altına "Daha ne kadar var?" yazdım. Instagram hikayesinde paylaştım. Kısa bir süre sonra mesaj gelmişti.
Bilinmeyen Numara: O çocuk kim!?
Demek ki hikayemi görmüştü.
Zendaya: Sen kimsin?
Telefonu kilitleyip arka cebime koyduktan sonra Michaelleri izlemeye devam ettim. Kapıdan anahtar sesi gelince kafamı mutfak kapısına çevirdim. Barbara'nın geldiğini görünce koşarak ona sarıldım. Geriye doğru sendeleyip ellerindeki poşeti kaldırdı.
"Ya Zenny dur!" dedi kıkırdayarak.
Kollarımı ondan çekip Barbara'ya gülümsedim. Telefon titreyince cebimden çıkarıp telefona baktım.
Bilinmeyen Numara: Üstünde kıyafet olmayan biri. Aklıma yanlış şeyler gelmeye başladı.
Gözlerimi büyültüp mesajı defalarca okudum.
Zendaya: SEN NE DİYORSUN? O BENİM KARDEŞİM VE BEN ONUNLA HAYATTA ÖYLE BİRŞEY YAPMAM! O LANET OLASI BEYNİNE BUNU SOK!!
Gölzerim dolmuştu. Yine üzerime iftira atılmıştı. Barbara bana telaşla baktı.
"Zen iyi misin?"
Kafamı olumsuz anlamda sallayıp odama koştum ve hıçkırarak ağlamaya başladım.
YOU ARE READING
I Would// Zeymar
Teen FictionBrezilyalı Sapığım: Şimdi gözlerini kapatıp hayal et. Brezilyalı Sapığım: Sen ve ben bir sahildeyiz. Brezilyalı Sapığım: Sen denizin güzelliğinde kaybolurken bende senin güzelliğinde kayboldum. Brezilyalı Sapığım: Sen manzaranın keyfini çıkartırken...
