Πλησίασέ Με....Αν Μπορείς

Κεφάλαιο 9

Έχει περάσει μία εβδομάδα από τότε που μετακομίσαμε και τα πράγματα πάνε πολύ καλά.
Έχω αρχίσει να βγαίνω ξανά και να περνάω καλά.
Οι γονείς μου χαίρονται παρά πολύ με αυτή την εξέλιξη.
Μην φανταστείτε ότι κάθε μέρα είναι έξω.
Απλά τα Σαββατοκύριακα πηγαίνω στην Μαρία και μετά από το σχολείο αν δεν έχω πολύ διάβασμα για την επόμενη μέρα μπορεί να πάω μια βόλτα με την Μαρία και την Ζωή και μετά να γυρίσω σπίτι.
Αρκεί αυτό για την ώρα.
Σήμερα περιμένω την Μαρία και την Ζωή για να κάνουμε μία εργασία για το πρότζεκτ.
Σήμερα είναι Παρασκευή οπότε έχουμε πολύ χρόνο στην διάθεση μας μιας και δεν έχουμε σχολείο αύριο.
Τα κορίτσια πρώτη φορά έρχονται σπίτι μου οπότε πρέπει να πάω από την πλατεία να τις πάρω.
"Άγγελε πάω μέχρι την πλατεία να πάρω τα κορίτσια" λέω.
"Ποιά κορίτσια;" Με ρωτάει.
"Δεν σου είπα πρίν οτι θα έρθουν δύο συμμαθήτριες μου για να κάνουμε μία εργασία" του λέω.
"Ααα ναι το ξέχασα" μου λέει.
"Πως να μην το ξεχάσεις....Αφού εδώ και δύο ώρες είσαι μαζί με τον Άρη μπροστά στο  PlayStation"  του λέω.
Δεν απαντάει.
Σιγά μην απαντούσε.
Βγήκα από το σπίτι και ξεκίνησα να πηγαίνω προς την πλατεία.
Τα κορίτσια ήταν είδη εκεί και με περιμένανε.
"Περιμένετε πολύ;" Τις ρωτάω.
"Όχι εντάξει" λέει η Ζωή.
"Δεν φταίω εγώ εγώ...Ο βλάκας ο αδερφός μου φταίει"εγώ.
"Δεν πειράζει" λέει η Μαρία και πάμε προς το σπίτι.
"Έχεις αδερφό;" Με ρωτάει μετά.
"Ναι έχω... είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος μου" της λέω.
"Τυχερή" μου λέει η Μαρία και εγώ γελάω.
"Μην γελάς... δεν ξέρεις τι είναι να έχεις μικρότερο αδερφό" μου λέει.
Πέντε λεπτά μετά είχαμε φτάσει στο σπίτι μου.
"Σε γάμησα μαλάκα" ακούω τον αδερφό να λέει στον Άρη.
"Εκλεψες μαλάκα" λέει ο Άρης.
Ωχ Παναγία μου.
"Μην δίνετε σημασία" λέω και τους κάνω νόημα πάμε πάνω.
"Δεν θα μας συστήσεις;" Λεει ο Άγγελος.
"Ναι...Η συστάσεις σε μαρανανε... Τέλος πάντων...Η Ζωή και η Μαρία.....Ο Άγγελος ο αδερφός μου...Και ο Άρης... Φίλος του" λέω.
"Χαρήκαμε" λένε και οι δύο μαζί.
Μην χάσουνε.
"Παρομοίως" λένε τα κορίτσια.
"Εμείς πάμε πάνω" λέω
"Εσύ έχεις σχέση μαζέψου" λέω στην Ζωή
"Εγώ μπορώ να βλέπω είμαι ελεύθερη" λέει η Μαρία και μπαίνουμε στο δωμάτιο μου.
"Τι να δεις μωρέ;" Την ρωτάω.
"Καλά έχεις τέτοιον αδερφό και δεν το λες;" Μου λέει η Μαρία.
Τι της δίνουνε;
"Σ άρεσε ο αδερφός μου;" Την ρωτάω
"Είναι κούκλος" μου λέει.
"Όντως" πετάγεται η Ζωή.
"Δεν πάτε καλά" λέω.
"Και ο άλλος ήταν πολύ ωραίος πάντως" λέει η Ζωή μετά.
"Να σας πώ...Για την εργασία ήρθαμε όχι για τον αδερφό μου και τον Άρη" λέω και καθόμαστε κάτω για να ξεκινήσουμε.