Seni Kendimden Çok Seviyorum

~6~

Arda'nın ağzından

Aslinda ben bu kiza çok benziyorum.O da aynı benim gibi serseri,çılgın,içinekapanık,mutsuz, umutsuz...

İşte hayatın oyunuda bu aslında kimine para verir sağlık huzur vermez,kimine sağlık huzur verir para vermez.Anlıyordum herkesin hayatı 4/4 lük değil ama yinede bizin yaşadıklarımız çok ağır değilmiydi?

İkimizde babalarımızdan nefret ediyorduk.İşte sırf bu yüzden bu evliliğe razı oldum.Bence birbirimizin yaralarını sara biliriz.İyileşe bilirdik.

Çok zor şeyler bizi bekliyordu.Eminim şimdiye kadar yaşadıklarımın 10 katını yaşacaktım.Ama ben buna hazırdım.Yeterki Nur yanımda olsun bence her şeyr göğüs gere bilirdik.

Bende Nur'un yanına kıvrıldım gözlerimi kapattım.Bu savaşa hazırdım....!

Nur Karahan

Uyandığımda Yanımda Ardayı buldum.Yanıma kıvrılmış uyuyordu.Ne zaman gelmişti buraya?

Neyse bunları boş vererek Ardayı uyandırmamak için sakince ayağa kalktım.Odama çıktım ve rutin işlerimi hal etdim.Aynada kendime baktığımda Kendimden soğudum.Çok kötü gözüküyordum.Yenilmiş gibi..Ama ben yenilmek istemiyordum.Artık her şeyr hazırdım hem Ardada yanımdaydı.

Onu kısa sürede tanımaya anlamaya çalışıyordum.Şimdiye kadar geldiğim neticeye göre tabikide çok zor bir insandı Benim Gibi..:D

Güzel makyaj yapıb giyindikten sonra aşağı indim.Bu gün yeni bir güne başladığımız için bence güne güzel başlamak en iyisiydi.

Mutfağa girip Telefonumu açtım ve internetde kahvaltılık tarifleri izlemeye başladım.

1 saat sonra kahvaltı işini hal etmişdim.Sofra muazzam gözüküyordu.

E artık bende Beyfendinin uyanmasını bekliyordum.

Yok yok böyle olmayacak ben Ardayı bekleyene kadar bu yemekler soğur bende açlıktan ölürdüm.

Ardanın yanına gidip onu dürtmeye başladım."Arda uyan kahvaltı hazırladım uyanmazsan açlıktan ölücem" diye isyan etdim.

O tarafa bu tarafa döndükten sonra zor bele uyandırdım onu.Hemen banyoya gönderdim.

Sonunda ikimizde sofraya otura bilmiştik.O da benim karşıma geçmişti.

"Yeni bir sayfa açtığımız için bu günün güzel başlamasını istedim." Diyip gülümsedim.

Arda da gülümseyerek "Çok iyi başlangıç olacağına eminim zira yemekler şahane gözüküyor" diyip krepkere daldı.

O başladığına göre artık bende başlaya bilirdim.Uzun zamandır içimde olmayan hiss huzur vardı.
Bu hissi galiba hiç tatmamıştım.Sırıtarak yemek ne zaman yemiştim bilmiyorum.

Arda "neye gülüyorsun?"

"İçimde uzun zamandır olmayan huzur hissi varda ondan" diyip göz kırptım.
Ve o an dünya durdu sanki dona kalıp bir birimize bakıyorduk ki.....
Ardanın boktan olacak telefonu çalmaya başladı.Arda telefonu açıp "tamam geliyorum" diyip ayağa kalktı.Ve bana bakıp "görüşürüz" diyip hemen evi terk etdi.

Neden ?? Neden?? Niye her şey bozulmak zorunda ? Niye ben ne yaptım?Niye her şey boka sarıyor

Odama çıkıp kafamı yatağıma gömdüm.Bana hiç bir şey söylemeyerek öylece evi terk etdi.Mutluluk bana haramdı artık bunu çok iyi biliyordum.Oysaki güzel bir gün geçirip birbirimizi tanıya bilirdik...Telefonumun ziliyle irkildim.Kim araya bilirdiki beni?
Telefonu elime aldım ve ekranda o lanet olası numarayı gördüm

Evet evet hikayeme geri döndüm umarım sizde bana destek olursunuz sonuna kadar sizi çok seviyorum oy veren elleriniz dert görmesin