Seni Kendimden Çok Seviyorum

~4~

Müzik:Serenay Sarıkaya-Masum Değiliz,Toygar Işıklı-Yoksun,

Bölümler çabuk yayınlamağa çalışacağım.Haftasonları bölümler gele bilir😁Hepinizi çok seviyorum ❤️

İçeri paldır küldür giren arda görüş alanıma girdi.İçeri girmesiyle ellerimden tutup dışarı sürüklemesi bir oldu.

Kayra -nereye götürüyorsun lan kızı ?

Diye bize taraf gelmeye başladı ama Arda dururmu durmaz hemen beni arabaya fırlatıp kapıyı örtdü.

Ben sadece pencereden olanlara bakmakla yetindim.Arda çok sinirle kayraya bir şey anlatıyordu.Elleri havada uçuşuyordu.

5-10 dakika geçdikten hemen sonra Kayra eve doğru yürümeye başladı.Arda ise sinirli halde küfürler savurarak direksiyon başına geçti.

Yol çok sakin geçiyordu.Zaten onunla konuşmak gibi bir niyetim yoktu.Sarhoşluğunda verdiği etkiyle arabada uykuya kalmıştım.

Ardanın ağzından

Bu kız beni deli edecekti.Bir bara gidip geberene kadar içmiş ve bu çok değilmiş gibide bir erkeğin evine gitmişdi.

Bu kız bana emanetdi bu kıza bir şey olursa ailesi benim üzerime çuvallanırdı.

Yol çok sakin geçiyordu.Arabayı çok hızlı kullanıyordum.Sinirim bir türlü geçmiyordu.Ben gelmesem o adam ne yapardı bu kıza? Çok merak ediyorum.Sonra Nur ağlaya ağlaya sabah evime gelirdi.Bende onu teselli ederdim herhalde.

Off kafam allak bullaktı.Ben bunları düşünürken eve varmıştık bile.Nur arabada uyuya kalmıştı.

Bu gün yaptıklarından sonra Onu taşımaktansa ölürdüm.
-nur hadi kalk geldik diye omzunu dürtmeye başladım.
Nur gevşeye gevşeye mızmızlanmaya başladı.
-ya ben uyuyorum diyip yine eski pozisyonuna geri döndü.

Bu kız beni deli edecekti burda onun uşağı mı vardı?
-o zaman başının çaresine bak ben gidiyorum diyip gidiyordumki
-Lütfen Beni yalnız bırakma diye arkamdan bir ses duydum.

Ehh elimiz mahkum hanım efendiyi kollarıma alıp odasına götürdüm.Yatağına bırakıp üzerini örtdüm.

Sabah güzel bir kavga bizi bekliyordu.

Nurun ağzından

Başım çatlamak üzereydi.Saat 10-du.Dün neler olmuştu en ufak bir fikrim yoktu.Tek aklımda kalan şey barda içki içdiğimdi.Eve nasıl gelmiştim hiç bilmiyordum.

Ayağa kalkıp tuvaletdeki işlerimi bitirdikten sonra üzerimi değiştirip aşağı indim.

Salona girdiğimde Arda kahvevesini yudumluyordu.
Selam dedim ve mutfağa doğru gitmeye başladım.
-birde selam veriyor aptal! Dedi Arda yüksek sesle
Arkamı döndüğümde sinirli bir
Arda görüş alanıma girdi.

-ne diyorsun sen ya? Diyip sinirli bir şekilde ona taraf gitdim.
-Dün yaptıklarından haberin yok galiba ben her gün senin arkanı toplayamam!
-ne arkamı toplaması neden bahs ediyorsun sen?
-dün seni O herifin elinden kurtardım.Ben gelmesem ne olurdu çok merak ediyorum
Biraz durup dünü hatırlamaya çalıştım.
-ne elinden kurtarması ? Kendini kahramanmı zanediyorsun?O bana istemediğim bir şeyi yapmazdı.

Söylediklerimin neresi doğru neresi yalnış kestiremiyordum çünki çok sinirlenmiştim Ardanın bu kahraman tavırları beni deli ediyordu.

-1 gecede tanıdığın birine nasıl bu kadar güveniyorsun? Anlamıyorum !

-neyse ne ? Sen benim hayatıma karışamazsın?! Anladım mı? Sen benim hiçbirşeyim değilsin.! Kelimeler ağzımdan dökülürken istemsizce gözümden damla damla yaş akıyordu.

-Kabahat bende babanın sana yaşatdığı hapis hayatından seni kurtardım.Ailesi tarafından hiç sevilmemiş bir kıza sahip çıkıyorum evet haklısın hata bende

Arda bütün gerçekleri 1 dakikada yüzüme vurmuştu doğru ben ailem tarafımdan hiç sevilmemiştim.Babamın elinden beni kurtarmıştı.Ama bunları tek nefeste yüzüme vurması acımasızca değilmiydi.Gözümden yaşlar aralıksız akarken

-Teşekkür ederim bundan sonra beni görmeyeceksin bana sahip çıkmana gerek yok.

Kelimeler boğazımda düğümlenmişti.Ardanın suratında biraz pişmanlık vardı.Ama o suratı artık görmek istemiyordum.

Hemen o evden ayrılıp yola koyuldum.Artık yol beni nereye götürürse.Gözümden Yaşlar süzülürken ben sadece yürüyordum.Hayatımın boktan olması yetmiyormuş gibi birde gerçekler yüzüme vurulması ayrı bir darbe olmuştu.

Nereye gideceğim hakkında hiç fikrim yoktu.

1-2 saat sonra

Birazda olsa sakinleşmiştim.Kayalıklarda yalnız başıma oturmuş ağlıyordum.Ama artık eskisi gibi değildi.Ardanın söylediklerin düşündükce yaşlar daha hızlı akıyordu yanaklarımdan.

Kendimi kimsesiz ve erken unutulmuş gibi hissediyordum.

Yorum ve vote atmağı unutmayın.)