Suddenly It's Magic

Magsimula sa umpisa
                                    

"Yeah yeah right, I knew it"

"But hija, this one is different and I don't want your life to be at risk if ever ok?" tumatango na lang ako sa kanya, as if naman may magagawa ako.

"Fine dad. So when naman ako aalis?"

"You'll go today and you will have your own bodyguard" napataas ang kilay ko pagkarinig sa word na bodyguard. Dad knew na ayaw ko ng di numerong kilos, na ayaw ko ng rinerendahan. Bago pa ako magsalita ay inunahan na ako ni dad.

"By the way, meet Mr. Jose Marie Viceral, he will be your body guard starting today. Be a nice girl to him Ok" awtomatikong napatango ako sa sinabi ng aking dad. This is the first na pinayagan ko syang bigyan ako ng gwardya. 

I stared at him from head to foot. I know, staring is rude pero how can I avoid it? Theres a demigod in front of me. Sumilay ang pilyang ngiti sa labi ko. Naglahad sya ng palad sa akin upang makipagkamay. Agad ko iyong tinanggap. Bago ko iyon pakawalan ay pinisil ko ng mahigpit ang kamay nya. 

Kung dati boring ang buhay para sa akin dahil sa work ni dad, malamang ngayon ay hindi na. I met the one for me na magbibigay ng meaning sa boring kong life.

"Can I call you Vice?" kanina pa kasi syang tahimik. Kasalukuyan kasi kaming nagbabyahe papuntang Batangas. Tumango lang ito sa tanong ko. 

"Do you have girlfriend na ba?" at dahil nakastoplight naman ay nagawa nya akong tingnan.

"Wala"  maikling sabi nito. 

"Good..." nakangising sabi ko. Kumunot naman ang noo nito. Wala ba itong panget na angle? Syet kahit nakasimangot, gwapo pa rin. 

"Why did you said that?" blangko ang ekspresyon nya.

"It's because I like you" naoffguard ata sya sa sinabi ko dahil biglang natahimik sya at di na nagsalita. 

Many said that I am super frank daw. Well I really don't care. This is me. And in the first place sya pa lang ang nasabihan ko ng ganito. 

"Hey, at least talk to me naman" 

"Are you always like that?"

"Huh? What do you mean?"

"Maingay"

"Ah So you don't like noisy girls" tumango lang sya. Tinamad na naman magsalita

"Well, this is my nature tsaka boring pag sobrang tahimik"

Gumalaw ang kamay nya at inabot ang car stereo. Nagsalang sya ng isang classic love song. So he likes senti songs pala...

"You like this kind of music pala" and again he just nodded to me as a response. 

"You know I love this kind of songs din lalo na pag gusto kong matulog, they calm my nerves" nakatingin pa rin ako sa kanya habang sya ay nakatingin lang sa kalsada. 

"Ilang years ka na pala sa service?" Di pa rin sya umimik. I sighed deeply. Patience girl. Remember pag may tiyaga may nilaga. 

"You know ang tangkad mo, pwede kang basketball player" patuloy pa rin ako sa pagsasalita. Magsasalita sana ako ulit ng mapansin ko nanaman yung tattoo nyang star. Unintentionally ay tinaas ko ang aking kamay upang hawakan iyon. 

Music & Hearts|| ViceRylleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon