I Don't Love You

Kabanata 11

I stared up to his face habang s'ya naman ay diretso lang ang tingin sa nilalakaran. I pursed my lips, searching for a logical answer inside me. Bakit kinabahan ako sa ngiti n'ya? I have no idea.

"Ibaba mo na 'ko, Ed." Bulong ko. I can't feel my legs, they must've turned into jellies. Kahit ganoon, gusto ko nang makalayo kahit na kaunti man lang kay Edward. He's making me feel things I shouldn't feel. Things that will be the death of me.

"Wait." Ngumiti sya at dumungaw sa akin. Napaiwas ako ng tingin dahil doon. Narinig ko ang mahinang pagtawa n'ya kaya lalo lamang nadagdagan ang kaba ko. Parang kinuskos ng sili ang aking pisngi sa pag-iinit nito. Pero kahit ganoon ay hindi ko mapigilang mapangiti.

Naglakad pa s'ya hanggang sa mapunta kami sa gilid ng barnhouse. Iniupo nya ako sa pahabang kahoy na bench na nakaattach sa pader. My hands are at the edge of the bench at either side of my legs. Wala pang isang metro ang layo ni Edward sa akin. I don't know if I'm actually just smelling his cologne o bumara na ang amoy nito sa ilong ko at hindi na nakawala.

"You're staring, wifey." Natatawang sabi nya. Namilog ang mga mata ko at medyo napanganga dahil sa pagkagulat. I can feel my cheeks and chest burning. Napatuwid ako ng upo habang pinapakiramdaman ang aking sarili.

Napailing na lamang ako at pinilit ngumisi. Tumayo ako at bahagyang sumilip sa bintanang malaki sa tapat namin. Kita ko ang mga bakang payapang nananahan sa loob. Bumaling ako kay edward at mgumisi. "C'mon, let's check out the cows."

Nakakunot ang noo n'ya sa akin at ayaw n'ya pang gumalaw. Nakatayo lang s'ya doon habang may multo ng ngisi sa kanyang mga labi. I can feel the awkwardness blossoming within me. I frowned and pouted my lips. Tinalikuran ko na lang s'ya at nagpatiuna na papunta sa harapan.

Rinig ko ang mahinang pagtawa n'ya habang nakasunod sa akin. Hawak ko ang kadenang nagsasara sa pinto ng bahay ng mga baka. Nakabuhol lamang ito.

"Let me, Kisses." Sabi n'ya at humawak din sa kadena. Our skins touched, nabawi ko ang aking kamay dahil doon. Para bang may kung anong kilabot ang gumapang sa braso ko na nagpataas sa  balahibo ko.

Parang hindi n'ya naman napansin iyon. Patuloy lamang s'ya sa pagkalag ng kadena. Napabuntong-hininga ako at umiling. Mabilis akong kumurap-kurap at bahagyang sinampal-sampal ang tigkabila kong pisngi. I'm feeling weird. Weird 'to. Hindi normal.

"Hey, Kisses. Are you okay?" Marahan nyang tanong. Nilingon ko s'ya at napapikit nang tumama ang daliri n'ya sa ilong ko. Ang sakit.

"Aray. Hala, Edward. Ang sakit." Reklamo ko habang hawak ang ilong kong sinundot--or nasundot--nya. His eyes widened with horror and worry.

"Let me see." Pinaharap nya ako sa kanya. Nasa magkabilang cheeks ko ang mga kamay n'ya habang sinisipat ang aking ilong for possible damage.  "It's still there."

Napapikit ako at imbis na magalit ay natawa na lamang. I lightly pushed him away from me, giggling.  "Of course, it's still here."

"God." Malakas na buga n'ya na mas lalo pang nakapagpatawa sa akin. "You scared me." Inis na sabi n'ya habang nakahawak sa kanyang dibdib.

"Hala, ikaw pa ang magagalit? Tinusok mo nga ako sa ilong." Tumatawang depensa ko. Kahit gusto kong pigilin ay hindi ko magawa. Napabuntong hininga na lamang s'ya at napailing.

"Sorry." He then said. Ngumuso ako at tumango.

"Tara na. I'm very excited to see the baby cows. How many babies are here daw ba?"

"Two calves. Twins, according to Kuya." Ngumiti ako at nauna nang pumasok. Ang alam ko ay bawal silang palabasin or lapitan pa. Sabi kasi ni Kuya Nestor, the mother cow will disown her children kapag naamoy ang amoy ng tao dito. Kaya sisilip lang talaga kami ni Edward.