I'm Just His Stalker: The New Beginning ( ST #1 )

Chapter 12: Game

Natasha POV

He is once my Prince.

Ngayon na nakikita ko syang miserable sa harap ko, di ko alam ang mararamdaman ko.

"Natasha?" Inaninag nya pa ko bago tumalikod, kitang kita ko pa ang pagpunas nya sa luha nya.

Humarap sya sakin sabay tulo ng luha sa mga mata nya. Di ako gumalaw kahit konti. Di ko alam ang sasabihin ko. Do I need to comfort him? What the fuck! Can someone tell me anong gagawin ko?

Kinagat ko ang labi ko bago lumapit sakanya. Napaayos sya ng upo at ngumiti sakin, pero di ko kayang ngumiti pabalik.

"Jacob? Why are you here? A-and why are you crying?" I ask out of curiosity. Binaba ko yung bag ko sa tabi nya at gumawa ng malaking distansya sa pagitan namin.

Di ko kase alam ang tamang salita kung pano ko tatanungin sya ng walang meaning, yung wala syang iisiping iba sa tanong ko. Mahirap kase paasahin yung tao sa wala na. Sa impossibleng mabuo pa.

"Na-natasha? Totoo ba to? Nandito ka? Kinakausap ako?" Nagulat ako sa sagot nya.

What the hell? Ano bang nangyayari sakanya?

"Malamang may nangungusap bang multo tsaka---" natatawa kong sabi pero napatigil  ako ng bigla nya akong yakapin, gusto ko na sanang umalis sa pagkakayakap nya pero pinigilan nya ko.

"Natasha, hayaan mo muna ako. Alam mo ba kung ilang taon ko pinigilan ang sarili ko na yakapin ka ng ganito? Lapitan ka ng ganito? Kahit nakakasawa, kahit sobrang sakit gugustuhin ko alam mo bakit? Because you are  worth it to all my heartaches." Naramdaman ko ang paghigpit lalo ng yakap nya na parang ayaw nya na kong makawala.

Di ko sya yinakap pabalik. Nanatili lang akong diretsong nakatayo at nakatingin sa kawalan.

San ba papunta ang usapang to?

"Alam kong ayaw mo na sakin. Alam kong nakamove - on ka na," hinarap nya ko at hinawakan ang pisnge ko.

Nagiwas ako ng tingin pero hinawakan nya ang baba ko para bumalik ang tingin ko sakanya.

"Pero pano ako? Di kita sinasabihan na mahalin mo ko ulit pero pwede ba hayaan mo kong yakapin ka at mahalin kita kahit na sa malayo lang?" Di ako sumagot at nagiwas lang ng tingin.

Tama na jacob tama na. Di ko na alam ang gagawin ko. Oo minahal kita pero dati yun.

"Jacob---" lumingon ako sakanya pero nagulat ako ng marahas nyang hinawakan ang pisnge ko at siniil ako ng halik.

Nanlalaki ang mata kong nakahawak sa dibdib nya dahil sa pagkawalan ng balanse. Tinutulak ko ang dibdib nya pero masyado syang malakas.

Tumulo ang luha ko sa bigat ng dibdib ko. Can't he just let me go?

Tinulak tulak ko sya bago nya bitawan ang labi ko. Mabilis ang paghinga ko dahil sa galit na nabubuo sa dibdib ko.

"Damn! Sorry N-natasha." Takot ang nakikita ko sa mata ni jacob ng umiwas ako ng tangkain nya kong hawakan.

"H-how dare you!! You asshole!! Fuck Jacob! Let me go!!" Sigaw ko bago kinuha ang bag ko sa upuan at tumalikod na sakanya.

"Bakit ang dali mo kong bitawan Tash? B-bakit ang dalidali lang sayong s-sabihin yan?" Napalingon ako ng narinig ko ang pagpiyok ng boses nya.

Nagtuluan ang mga luha ko ng masyado ng naguumapaw ang emosyong nararamdaman ko. I can't hold back my tears anymore!

"W-what Jacob? Ako ba ang nagloko? Hindi ba ikaw?! Ikaw ang nagloko, hindi ak---!!!"