lifetimes | yoonseok [TR]

[ twenty six ]

kendime hakim olamadım,

yoongi.

büyük bir rahatlamayla

yerimden fırlayıp

sana sarıldım.

aklımda bir ton 

düşünce vardı ve

sen de bana geri sarıldığında

nasıl hissetmem gerektiği konusunda

bir fikrim yoktu.

sonunda, seni buldum,

sensiz geçen 

bunca yaşamımdan sonra.

"üzgünüm,

çok uzun sürdü."

saçlarını okşarken fısıldadım,

bu, bana evindeymişiz gibi

hissettirmişti.

güldün,

ama sesin biraz gergindi.

"ben de üzgünüm,

seni bırakmak istemedim.

seni asla bırakmak istemedim,

tanrım."

başımı salladım,

geri çekildim,

seni yine götürecekler diye korktuğumdan,

elini hâlâ sıkıca tutuyordum.

hatta sen de

elimi daha sıkı kavradın.

"sorun yok," dedim

buruk bir gülümsemeyle,

"şimdi buradasın ve

önemli olan da bu."

onaylayarak başını salladın,

bir tebessüm eşliğinde

akan gözyaşlarını sildiğimde

anlam veremediğim bir şekilde

kalp atışlarım hızlanmıştı.

"biliyorum," gülümsedin.

gülümsemeni 

nasıl da özlemişim.